Aspołeczne a aspołeczne: podobieństwa kończą się na interakcji społecznej

Czasami ludzie mylą aspołeczne i antyspołeczne typy osobowości. Ale jakie są rzeczywiste różnice między aspołecznym a aspołecznym?

Ludzie są stworzeniami społecznymi. Nasz sposób na przetrwanie to połączenie z innymi ludźmi. Przynajmniej dla większości z nas. Niektóre osoby nie przepadają za innymi ludźmi. Czasami ludzie urodzeni z cechami osobowości niekorzystnymi dla innych, a czasem uczeni przez krzywdę lub znęcanie się, niektórzy ludzie woleliby być zupełnie sami, niż mieć towarzystwo innych. Osobowości aspołeczne vs. aspołeczne to ludzie, którzy woleliby solo, ale nie są tacy sami. Ważne jest, aby zrozumieć różnice.

Wiele osób myli osobowości aspołeczne i aspołeczne jako takie same. W rzeczywistości są bardzo różne.

Osobowości aspołeczne a aspołeczne

Osobowości aspołeczne powodują zachowania nieodpowiednie i wykraczające poza moralny zakres tego, co słuszne. Zazwyczaj spowodowane tłumieniem własnych emocji, negatywnymi perspektywami życiowymi i złymi doświadczeniami życiowymi, ludzie aspołeczni unikają interakcji społecznych lub celowo przebywają w otoczeniu innych ludzi.

Czym jest osobowość aspołeczna?

Wiele rzeczy powoduje zachowania aspołeczne, od autyzmu po schizofrenię * urojeniowe zaburzenie psychiczne *, które może sprawić, że ktoś będzie całkowicie niezdolny społecznie. Podstawą antyspołecznych zachowań jest to, w jaki sposób szkodzi i zakłóca otoczenie jednostki.

Osoba aspołeczna zachowuje się nie tylko negatywnie, ale może stanowić zagrożenie dla innych w społeczeństwie. Wiele osób wykazuje różne zachowania związane z przemocą. Przemoc może być stosowana wobec innych ludzi lub zwierząt.

# 1 Antyspołeczne style osobowości nie mają społecznego zrozumienia moralnego. Zwłaszcza zrozumienie moralności i odpowiednich zachowań. Często angażują się w rzeczy, które ranią innych, takie jak kradzież, gwałt, a czasem nawet morderstwo. Wydaje się, że brakuje im empatii i sumienia, nie mają pojęcia, co jest dobre, a co złe.

# 2 Osoby aspołeczne celowo powodują chaos. W rzeczywistości prawie wszystkie ich zachowania mają na celu zranienie innych. Nie mogą czuć się winni, kiedy kogoś obrażają. Jest to zwykle spowodowane brakiem empatycznych uczuć. Osobowości aspołeczne kształtują się bardzo wcześnie. Brakuje im moralnego kompasu, który mówi nam dobro kontra zło.

Cechy osobowości społecznej

Zachowanie aspołeczne jest inne. Osobowości społeczne to osoby, które mają trudności w sytuacjach społecznych z powodu niezręczności lub braku umiejętności społecznych niezbędnych do nawiązywania kontaktów z innymi ludźmi.

Nie mają pogardy dla innych ludzi. Nie chcą celowo nikogo skrzywdzić. Jest to po prostu brak zarówno umiejętności, jak i pewności siebie niezbędnej do interakcji z innymi. Aby to zrekompensować, całkowicie unikają sytuacji społecznych.

# 1 Społeczeństwo nie ma pewności siebie. Osobowości społecznej brakuje pewności siebie i umiejętności interakcji międzyludzkich.

# 2 Osobowości aspołeczne są często nerwowe i niepewne, jak się zachować w kręgach społecznych. Jednak nie są one szkodliwe dla nikogo, ale zwykle dla nich samych. Obawiając się odrzucenia, wolą być sami, niż niekomfortowo próbować dogadać się z innymi. Zamiast odczuwać potencjalne ukłucie odrzucenia, wolą unikać ludzi i spędzają większość czasu w samotności.

# 3 Ludzie społeczni czują się związani z innymi ludźmi jako obciążenie. Wydają więcej energii niż korzyści płynące z bycia blisko kogoś. Wolą robić rzeczy na własną rękę.

Często mają bardzo niewielu, jeśli w ogóle, przyjaciół lub bliskich znajomych. To dlatego, że decydują się być sami, niż szukać towarzystwa innych. Z powodu tej narzuconej izolacji ludzie są postrzegani negatywnie.

# 4 Osoba społeczna często wybiera konstruktywne sposoby unikania interakcji. Rzeczy takie jak rytualne zachowania lub unikanie są typowe, podobnie jak niezdolność spojrzenia komuś w oczy lub rozpoznania ludzi, gdy się do nich mówi. Ponieważ przebywanie w towarzystwie innych jest tak niepokojące dla osób aspołecznych, są one nerwowe i niespokojne, gdy przebywają w towarzystwie innych.

To zachowanie tylko ich ostracalizuje i czyni z nich osoby postronne. Utrwalanie uczuć, że nie należy się do grupy.

Przyczyny i leczenie obu stanów

Wiele przyczyn prowadzi do aspołeczności. Rzeczy takie jak autyzm i schizofrenia mogą sprawić, że ktoś staje się aspołeczny, ale także rzeczy lub zdarzenia takie jak nadużycia lub depresja. Ponieważ osoby z depresją nie są zainteresowane codziennymi czynnościami, rzadko nawiązują przyjaźnie lub nawiązują więzi z ludźmi.

Leczenie zachowań aspołecznych

Ogólnie rzecz biorąc, zachowanie aspołeczne jest znacznie bardziej żrącym zaburzeniem osobowości, ponieważ wiąże się z przemocą wobec innych. Leczenie zachowań aspołecznych jest często konieczne, aby powstrzymać ich przed zranieniem innych ludzi.

# 1 Połączenie psychoterapii i leków jest często pierwszym krokiem do wyzdrowienia dla osoby aspołecznej. Ponieważ mają bardzo niski próg frustracji i stresu, mają skłonność do kompulsji i działania, co kończy się krzywdzeniem innych ludzi.

# 2 Inną formą leczenia antyspołecznego zaburzenia osobowości jest modyfikacja zachowania. Ponieważ często brakuje im kluczowych umiejętności interakcji międzyludzkich, takich jak empatia i świadomość norm społecznych, terapia koncentruje się na próbach uczenia obyczajów typowo wbudowanych w osobowości wcześnie. Podejmowane są próby nauczenia samokontroli i kontroli ich impulsywności, zanim stanie się ona negatywnym działaniem.

# 3 Redukcja stresu jest również kluczem do ograniczenia negatywnych zachowań jednostki aspołecznej. Utrzymywanie ich w ruchu, ale nie stawianie ich w stresujących sytuacjach, w których wywoływana jest frustracja, jest często kluczem. Ale łatwiej powiedzieć niż zrobić.

Leki podaje się nie w celu powstrzymania zachowań, ale w celu rozwiązania problemów, które leżą u podstaw ich aspołecznych zachowań, takich jak schizofrenia lub depresja. I tym samym zmniejszając częstość zachowań aspołecznych, które prowadzą do ranienia innych lub kłopotów.

Leczenie zachowań aspołecznych

Ludzie społeczni, ponieważ zwykle nie stanowią zagrożenia dla nikogo w pobliżu, zwykle nie otrzymują potrzebnej pomocy.

# 1 Najlepszym sposobem pomocy komuś z tendencjami osobowości społecznej jest zwiększenie pewności siebie w sytuacjach i spotkaniach towarzyskich. Terapia skupia się również na próbach pomocy im w nawiązaniu do własnych emocji i opanowaniu ich, zanim zostaną przezwyciężone, prowadząc do tego, że osoba odsunie innych od swojego życia jako uderzenie zapobiegawcze.

# 2 Osobowości aspołeczne czerpią korzyści z odgrywania ról i praktyki w zakresie interakcji społecznych i konwersacji. Im bardziej rozumieją, jak wchodzić w interakcje z ludźmi, tym mniej unikają przebywania w otoczeniu i tym mniej stresu doświadczają, gdy są zapychani na spotkania towarzyskie. Usunięcie lęku jest często kluczem do otwarcia jednostki społecznej. Pozwalając im wpuszczać innych do swojego świata zamiast ukrywać się przed lękiem przed odrzuceniem.

Chociaż oba mają element interakcji społecznych, osobowości aspołeczne i aspołeczne są zupełnie inne. Osoby aspołeczne mają pogardę dla innych i często angażują się w przemoc wobec ludzi bez poczucia winy i wyrzutów sumienia, podczas gdy społeczność potrzebuje wskazówek, aby poruszać się w obyczajach społecznych.