Testy narkotykowe traktują sportowców jak istoty pozaziemskie

Zwykłe zasady - grawitacja, biologia, dynamika płynów - nie wydają się dotyczyć wielkich sportowców. A zwykła definicja osobowości też nie może. Poddając sportowców nieustannym testom, sportowcy obiektywizują je w sposób, który w każdym innym kontekście byłby nie do zaakceptowania. Ale pozwalamy na to, ponieważ fetyszyzujemy uczciwość i chcemy, aby było to ustawienie domyślne dla każdej gry. Ale, jak podkreśla Kathryn Henne, socjolog australijskiego uniwersytetu narodowego, nie tak działa ludzkość.

Henne, autor Testowanie obywatelstwa sportowca, zbudował karierę analizując sposoby tworzenia i wdrażania polityki antydopingowej. Doszła do wniosku, że jedyną wadą tego procesu jest to, że traktowanie ludzi w ten sposób nie ma żadnego sensu. Potrzeba przeprowadzania testów antydopingowych, mówi były konkurencyjny sportowiec, sprawiła, że ​​straciliśmy z oczu fakt, że sportowcy są ludźmi. Henne rozmawiał Odwrotność o traumie procesu testowania narkotyków, o możliwościach, jakie stwarza dla zawoalowanego rasizmu i seksizmu, oraz o tym, jak czuje się kwestionowanie ludzkiej biologii.

Jakie jest najbardziej rażące naruszenie praw osobistych, na które zezwalają obecnie polityki antydopingowe?

Wielu sportowców, choć wierzą, że potrzebują jakiejś formy regulacji w odniesieniu do leków zwiększających wydajność, doświadczyło, że maksymalny nadzór może być naprawdę problematyczny dla ich codziennego życia. Nie zamierzają przyjmować zakazanych substancji, a niektóre produkty, które tam są, mogą zawierać w nich zakazane substancje, więc oczywiście chcą pomóc w poruszaniu się po nich. Ale zgłaszanie miejsca pobytu każdego dnia w roku, pokazywanie ludzi w ich progu w celu przeprowadzenia testów poza zawodami, podczas gdy coś jest w środku, z rodziną lub bardzo wczesną porą dnia, a nawet zaraz po zawodach - czasami, gdy ich adrenalina jest po prostu na dachu! Uważają, że jest to całkiem naruszenie ich codziennego życia.

W jaki sposób sam proces testowania narkotyków narusza prawa osobiste?

Sam proces testowania leków może być naprawdę traumatyczny na początku. Twoje ciało musi być widoczne - ktoś musi rzeczywiście patrzeć, jak próbujesz. To wymaga usunięcia odzieży. To wymaga bycia odsłoniętym i obserwowanym - przez kogoś zazwyczaj tej samej płci, ale nadal może to być traumatyczny proces. Wiele kobiet-sportowców jest naprawdę z przodu; nie są przygotowani na to, jak ma być. Wchodzą w sytuację zimną i przypominają: „Whoa, nie byłem przygotowany psychicznie, żeby to zrobić”.

Czy sportowcy powinni zaakceptować to jako normalną część swojej kariery?

To warunek uczestnictwa. Zgodnie z umową, aby wziąć udział, musisz zgodzić się na te warunki antydopingowe lub zasadniczo zgadzasz się nie uczestniczyć. Jest to technicznie umowa, ale umowa jest napisana w taki sposób, że uczestnictwo jest od niej uzależnione. Wielu sportowców uczy się tego akceptować.

Czy testy same w sobie kwestionują biologię człowieka sportowca?

Problemem jest wiele przepisów dotyczących hiper-androgenów w odniesieniu do sportu kobiet. Zasadniczo zasady te mówią, że ludzie, którzy rywalizują w sportach kobiet, nie mogą mieć w swoim ciele pewnego progu testosteronu. Jeśli jesteś powyżej tego poziomu, staniesz się podejrzany i aby konkurować, będziesz musiał przestrzegać tego rozporządzenia. Te zasady zostały zawieszone na dwa lata, ale wciąż są o tym niesamowite debaty. Aby ktoś musiał zmodyfikować swoje biologia jest trochę problematyczne, zwłaszcza gdy myślimy o Olimpiadzie jako świętowaniu naturalnego sportowca.

Ale uznali, że istnieje spektrum; nie ma wyraźnego obszaru, który mógłby zidentyfikować test naukowy. Istnieją wystarczające dowody, aby zobaczyć, że poziom testosteronu u mężczyzn i kobiet może się pokrywać, więc myślę, że to będzie interesujące zobaczyć, co się stanie. Nie sądzę, żeby te przepisy naprawdę powróciły.

Czy polityka antydopingowa stworzyła szanse na zawoalowany rasizm?

Myślę, że możesz to argumentować. Jeśli spojrzymy na starsze iteracje testów, na pewno kobiety z krajów bloku komunistycznego zostały wyprofilowane w sposób, w jaki nie były to kobiety zachodnie. Jeśli spojrzeć na historię olimpiady w szczególności, to tak naprawdę opiera się ona na naprawdę starych ideologicznych ideach dotyczących czystości i naturalności w sporcie - i mam na myśli bardzo przestarzałe pomysły. U podstaw Igrzysk Olimpijskich uznano, że pewne poziomy szkolenia są niesprawiedliwe, więc robotnicy ręczni byli postrzegani jako posiadający wrodzoną przewagę, a to naprawdę służyło uzasadnieniu naprawdę wyraźnego podziału klasowego. Piętno wokół sportu zawodowego a sportu amatorskiego było zakorzenione wokół tych różnic klasowych. Oczywiście tworzymy również kolonialne ideologie. Nie wiem, czy to spisek jako taki, ale wciąż widzimy, że MKOl i inne organizacje naprawdę walczą, ponieważ społeczeństwo rozwija bardziej liberalne idee dotyczące płci i sprawności fizycznej.

Jeśli uda nam się zidentyfikować problemy z polityką dopingową, co powstrzymuje nas przed wprowadzaniem zasad, które lepiej szanują prawa człowieka?

W dążeniu do zaostrzenia przepisów i stworzenia silniejszego międzynarodowego zestawu wytycznych i standardowych praktyk, decydenci stracili z oczu włączanie sportowców w opracowywanie regulacji.

Wydaje mi się, że ludzie, którzy są najbardziej ofiarami tych dziur w systemie, to sami sportowcy.

Absolutnie. Ale to naprawdę interesujące zobaczyć, jak niektórzy zawodnicy biorący udział w igrzyskach naprawdę wychodzą przeciwko ludziom, którzy w niektórych przypadkach mieli naprawdę niewielkie wykroczenia. Mówiąc, że nie chcą mieć z nimi nic wspólnego ani nie potępiają swoich kolegów z drużyny. Nie ma wątpliwości, że jest wielu sportowców, którzy naprawdę wierzą, że trzeba uprawiać sport bez dopingu. I nie sądzę, że zawsze postrzegają siebie jako ofiary.

Jak wyglądałby lepszy system?

Z pewnością powiedziałbym, że potrzebujemy pewnego rodzaju regulacji narkotyków w sporcie i mam na myśli to bardzo szeroko. Sportowcy nie tylko używają leków zwiększających wydajność, wiele z nich używa narkotyków rekreacyjnych do radzenia sobie ze stresem. Wyzwania zdrowotne są ogromne. Nadużywanie środków przeciwbólowych, które widziałem u sportowców, z którymi rozmawiałem, jest niesamowite. Naprawdę myślę, że musimy przeprowadzić zasadniczą rozmowę przyznając, że elitarny sport jest naprawdę stresującą i trudną pracą zarówno psychicznie, jak i fizycznie. Jak stworzyć system, który reaguje na sportowców, biorąc pod uwagę, że pod wieloma względami są one towarami i rozumieją to lepiej niż większość ludzi i nadal chcą to robić? Nadal są skłonni narażać swoje ciała na takie ryzyko. Uznając to, jak możemy pomóc im poradzić sobie z tymi stresami? W tym miejscu chciałbym przesunąć nacisk na regulację.

Pod koniec dnia musimy pamiętać o leczeniu sportowców takich jak ludzie.

Interesujące jest to, że mówisz tak, ponieważ wszystkie regulacje naprawdę mają na celu zapewnienie, że wciąż istnieje ten ludzki element. Nie chcemy, aby były dopakowane tych wszystkich nienaturalnych rzeczy, ponieważ chcemy zachować ten ludzki element, ale w ten sposób naprawdę straciliśmy z oczu to, czego potrzebują jako ludzie.