Myśli paranoidalne związane z różnicami politycznymi w badaniu zagrożenia społecznego

Rosnąca przepaść polityczna między konserwatystami i liberałami będzie decydującym filarem tej ery w polityce Stanów Zjednoczonych. Pew Research Center udokumentowało tę przepaść dzięki ankietom z 1994 roku, ale jej skutki dla społeczeństwa dopiero teraz ujawniają się. W środę zespół z University College London opublikował artykuł sugerujący, że może to nawet zachęcać do paranoi.

Zdefiniowana jako poczucie, że inni są złośliwie skłonni cię dopaść, paranoja jest związana z niektórymi chorobami psychicznymi i zaburzeniami psychicznymi, ale czasami w ogólnej populacji paranoidalne myśli nie są rzadkością. Autor badania, dr Nichola Raihani, profesor ewolucji i zachowania, chciał zbadać, czy pewne „zagrożenia społeczne” lub sytuacje spowodowały paranoiczne tendencje do wzrostu. Zwróciła się do najbardziej powszechnych zagrożeń społecznych nękających dzisiejsze społeczeństwo: dostrzeganych różnic w grupie politycznej i statusie społecznym.

„Chcieliśmy zrozumieć, dlaczego ludzie tak bardzo różnią się tendencją do myślenia paranoidalnego w populacji ogólnej” - mówi Raihani Odwrotność. „Nasze badanie pokazuje eksperymentalnie, że zagrożenie społeczne rzeczywiście skłania do myślenia paranoidalnego”.

Postawiła hipotezę, że dostrzegane różnice w grupie politycznej i statusie społecznym mogą stanowić wystarczająco silne „zagrożenia społeczne”, aby nawet najbardziej zrelaksowana osoba kwestionowała ich bezpieczeństwo. Aby to pokazać, rozesłali ankiety online do 2030 uczestników, których celem było zmierzenie podstawowych poziomów paranoi, przynależności politycznej i statusu społecznego. W politycznej skali przynależności uczestnicy zostali poproszeni o uszeregowanie się w przedziale od 0 (bardzo liberalny) do 100 (bardzo konserwatywny); Aby ocenić status społeczny, uczestnicy zostali poproszeni o osądzenie, gdzie na obrazie drabiny z 10 szczeblami uważali, że należą do nich, pod względem statusu społecznego.

Następnie grali w „grę dyktatora”. W tym scenariuszu dla dwóch graczy jeden z graczy otrzymuje rolę „dyktatora” i otrzymuje pięćdziesiąt centów. W tym momencie gry dyktator otrzymuje dwa kluczowe informacje o drugim graczu: czy klasyfikują się społecznie wyżej czy niżej niż dyktator, czy też są częścią tej samej grupy politycznej.

Dyktator musiał wtedy zdecydować, czy wysłać połowę pieniędzy do drugiego gracza, czy zatrzymać to wszystko dla siebie. Następnie gracze oceniali się nawzajem jako „złośliwi” lub „nie-złośliwi” na ruchomej skali.

Ten test niestety odzwierciedlał nasze najgorsze tendencje w prawdziwym życiu. Ludzie z różnych grup politycznych mają tendencję do przesuwania tej skali dalej w prawo, co wskazuje, że wierzyli, że przeciwnik „dyktator” chce je zdobyć, mówi Raihani. Podobny wynik pojawił się, gdy dyktator o wysokim statusie został dopasowany do gracza o niskim statusie: gracz o niskim statusie miał tendencję do myślenia, że ​​dyktator jest bardziej zainteresowany zniszczeniem swoich fortun, niż wzmocnieniem własnego.

„Bycie czujnym na niebezpieczeństwo społeczne jest kluczem do naszego przetrwania, ale nasze wyniki sugerują, że sama różnica społeczna zachęca nas do myślenia, że ​​druga osoba chce nam zaszkodzić” - powiedziała Raihani. Krótko mówiąc, jej odkrycia pokazują, że ludzie mają tendencję do utożsamiania „różnych” z „złośliwymi”. I niestety, im bardziej różnimy się od innych, tym bardziej czujemy się zagrożeni.

Z jej perspektywy jako biologa ewolucyjnego Raihani stawia hipotezę, że ta tendencja jest pozostałością po „długiej historii ewolucji zażartej i czasem śmiertelnej konkurencji, która zachodzi między rywalizującymi koalicjami”. od nieustającej walki o przetrwanie w okresie, kiedy zasoby były znacznie bardziej ograniczone niż obecnie.

Jeśli ta tendencja zostanie wypalona w naszych mózgach w ciągu milionów lat, będziemy musieli pracować trochę ciężej, aby ją teraz pokonać, ponieważ walka o przetrwanie nie jest tak straszna. Będzie to trudne, zwłaszcza że różnice polityczne stają się bardziej wyraźne, a partie zaczynają wyglądać jeszcze bardziej różnie od siebie, ale wiedząc, skąd się bierze ta tendencja, może być pierwszym krokiem do przezwyciężenia tych ewolucyjnych barier we współpracy i zaufaniu.