Pozbawienie snu: efekty odwodnienia ujawnione w porannym moczu

Poranne sikanie zawiera zaskakującą ilość informacji. Jasnożółty jest prawdopodobnie dobrym znakiem, podczas gdy ciemniejszy żółty może opowiedzieć historię odwodnienia. Dla tych, którzy mają tendencję do bycia na ciemniejszym końcu spektrum, nowe badania sugerują, że problem może nie leżeć wyłącznie w zaniedbaniu picia wystarczającej ilości płynów. Według artykułu opublikowanego w poniedziałek w czasopiśmie Sen, może też mieć coś wspólnego z tym, ile godzin snu zdołasz zdobyć.

W perspektywie krótkoterminowej pozbawienie organizmu wody może ogólnie pogorszyć nastrój lub nawet wywołać bóle głowy, mówi dr Asher Rosinger, adiunkt w dziedzinie zdrowia biobehawioralnego i antropologii w Penn State. Przyczyną tego nie jest dbanie o aktywne picie wody w ciągu dnia, chociaż artykuł, który po raz pierwszy napisał, który analizował ponad 26 000 przedmiotów zebranych z dwóch badań krajowych w USA i Chinach, wykazał, że ludzie, którzy spali mniej niż osiem godzin mieli tendencję do posiadania pewnych markerów odwodnienia pozostających w próbkach moczu.

Rosinger mówi Odwrotność że wierzy, że zależne od snu odwodnienie sprowadza się do uwolnienia ważnego hormonu, zwanego wazopresyną.

„Wazopresyna zwiększa się w okresie późnego snu jako sposób na zachowanie wody w organizmie. Ma to na celu uniknięcie odwodnienia - mówi. „Kiedy czytaliśmy to odkrycie w literaturze, zaczęliśmy myśleć, że skoro ludzie nie śpią wystarczająco dużo, mogą przegapić ten późny okres snu i zakłócić homeostazę wody w organizmie”.

Zazwyczaj, gdy mózgowa przysadka mózgowa odbiera sygnały, że woda słabnie, może uwalniać wazopresynę, która pozwala wodzie, która zwykle znajduje się w moczu, na ponowne wciągnięcie do organizmu. Niektóre badania - na przykład badanie dotyczące pracowników nocnej zmiany - sugerują, że organizm jest związany z pewnymi wzorami uwalniania wazopresyny poza ten podstawowy mechanizm, który pomaga nam pozostać uwodnionym, szczególnie podczas snu, gdy organizm uwalnia więcej hormonu.

Badania Rosingera w rzeczywistości nie mierzyły poziomów wazopresyny, ale był on w stanie oszacować odwodnienie, badając biomarkery, takie jak grawitacja moczu i osmolarność (które mierzyły ilość wody w siusiu w porównaniu z innymi składnikami) z 26 142 pacjentów w Stanach Zjednoczonych i Chinach. Następnie on i jego współautorzy porównali te liczby z raportowanym czasem snu. Tutaj zauważyli pewien wzorzec: ludzie, którzy spali przez sześć godzin dziennie, mieli tendencję do bardzo skoncentrowanego siusia (wskazującego na odwodnienie) w porównaniu do tych, którzy spali przez osiem godzin.

Może to być nieco mylące. Ponieważ wazopresyna pomaga organizmowi odzyskać wodę z moczu, aby kontrolować odwodnienie - koncentrując siusiu - można oczekiwać, że widzenie skoncentrowanego siusia może wskazywać, że ciało jest faktycznie uwalniając wazopresynę u tych pozbawionych snu ludzi. Dlatego właśnie Rosinger wyjaśnia w artykule, że podejrzewa, że ​​złe nawyki snu mogą sprawić, że jednostki będą bardziej wrażliwy odwodnienie w czasie, zaburzając ich naturalny rytm wazopresyny. W pewnym sensie, budząc się wcześnie, wyrzucamy klucz w naturalnym cyklu, który może mieć konsekwencje nawet w czasie czuwania.

Jego wzorzec pokazuje to z pewną mocą - biorąc pod uwagę liczbę jego badań. Odkrył również, że ludzie, którzy spali przez osiem godzin dziennie, nie mieli takich samych problemów z odwodnieniem.

„Udało nam się to powtórzyć w dwóch największych kulturach świata w USA i Chinach”, mówi Rosinger. „Aby móc zobaczyć te same wyniki zarówno u dorosłych w USA, jak i u dorosłych w Chinach, naprawdę wzmacnia te odkrycia”.

Jednak nadal jest zbyt wcześnie, aby zakładać związek przyczynowy, dlatego teraz robi dodatkowe badanie na ten temat. Jest możliwe, mówi Rosinger, że po prostu odwodnienie może z czasem spać mniej. W dalszych pracach eksperymentalnie ograniczy liczbę osób, które śpią, aby sprawdzić, czy odwodnienie powoduje utratę snu lub czy utrata snu powoduje odwodnienie.

Najbardziej prawdopodobną odpowiedzią, przynajmniej biorąc pod uwagę jego odkrycia w tej chwili, jest to, że jest to prawdopodobnie jedno i drugie: stworzenie cyklu utraty snu i odwodnienia, które się wzajemnie uzupełniają.

„To może być coś, co jest dość cykliczne”, mówi. „Może się zdarzyć, że czyjeś sny wpływają na ich stan nawodnienia, a jeśli ta osoba jest odwodniona, może to również wpływać na ich sen. Eksploracja może być interesująca. ”