Galaxy Buds Live Challenge, Part 1: Keeping Up with a B-Boy Dancer
Około 200 milionów lat świetlnych stąd mglista eliptyczna galaktyka zwana NGC 5291 brała udział w zderzeniu międzygwiezdnym z inną galaktyką. Niektórzy mówią, że to wina NGC 5291, że nie uległa właściwie nadciągającej galaktyce; inni twierdzą, że NGC 5291 nie zrobiła nic złego. Ale niezależnie od tego, kto jest winny, katastrofa spowodowała wyrzucenie ogromnej ilości gazu i materii i powolne narastanie w pierścień wokół NGC 5291. Niektóre z tych materiałów uformowały się w galaktyki karłowate.
Naukowcy z Bardzo Dużego Teleskopu Europejskiego Obserwatorium Południowego, znajdującego się w Obserwatorium Paranal, właśnie udostępnili do wiadomości publicznej mnóstwo nowych obrazów, które zgromadzili, aby pokazać ten jedyny w swoim rodzaju region wszechświata - w tym pierwszy wysoki szczegółowy wgląd w największą galaktykę karłowatą stworzoną przez wstrząsającą kolizję: NGC 5291N.
Uważa się, że galaktyki wokół wszechświata, w tym nasza własna Droga Mleczna, powstały we wczesnych dniach wszechświata poprzez konglomerat mniejszych galaktyk karłowatych. Wiele z tych mniejszych galaktyk karłowatych, jeśli nie zostały już zjedzone przez większe ciała gwiezdne, zazwyczaj jest domem dla bardzo starych gwiazd.
Ponieważ NGC 5291N powstała w wyniku kosmicznego zderzenia dwóch normalnych galaktyk, ma tylko nowe gwiazdy. To nie jest pozostałość po dawnych, mrocznych dniach wszechświata. Co więcej, astronomowie z ESO obserwowali galaktykę karłowatą, wykonując dość wyjątkowe rzeczy rzadko spotykane gdzie indziej - w tym delikatnie oddziałując z pobliską Galaktyką Muszli i emitując niezwykłe ilości tlenu i wodoru w pobliżu jej obrzeży.
Chociaż systemy takie jak NGC 5291 istnieją gdzie indziej, większość z nich znajduje się tak daleko, że trudno się im nauczyć. „Charakterystyka i bliskość tych nowo powstałych galaktyk karłowatych wokół pierścienia pozwoliła nam uzyskać wgląd w procesy powstawania gwiazd w odległych galaktykach” - mówi astronom i kierownik badań Jeremy Fensch z siedzibą w Paris Diderot University. „Obserwacja MUSE która ujawniła emisje tlenu i wodoru była szczególnie ukierunkowana na zbadanie stanu jonizacji gazu, który jest wzbudzany przez fotonizację z nowych gwiazd, a być może także silne wstrząsy.”
„Ten system może okazać się interesujący dla badań Drogi Mlecznej, ponieważ była podobna do tej galaktyki około 10 miliardów lat temu”, mówi Fensch. „Jednak z tego badania nie można jeszcze wyciągnąć silnych ograniczeń w tworzeniu Drogi Mlecznej”.
Zespół ma nadzieję na kontynuację dalszych badań dziwnej aktywności gazu przy użyciu dużego milimetrowego zestawu Atacama zlokalizowanego w Chile.
W międzyczasie rozkoszuj się wzrokiem tego, co odkryli astronomowie gapiąc się na NGC 5291.
Przypadek kodeksu postępowania w wirtualnej rzeczywistości
Jeśli duże zapotrzebowanie na pre-order i przesycone szumem technologicznym hale demonstracyjne stanowią jakąkolwiek wskazówkę, rok 2016 jest rokiem, w którym rzeczywistość wirtualna rozgrzewa się od dymu do ognia. Czy po tym, jak znajdziemy się w metaverse, będziemy się zachowywać? Bardziej niż jakikolwiek inny nośnik, rzeczywistość wirtualna ma potencjał w zakresie doświadczeń zmieniających umysł i zachowanie, co ...
Naukowcy wyjaśniają, dlaczego inteligentna siła życiowa potrzebuje przemocy wobec Evolve
Star Trek nie powinien być pomysłem na ścisłą naukową dokładność - chyba że, jak ujął to Bad Astronom i pisarz naukowy Phil Plait, zostałeś wychowany na Doctor Who, w którym to przypadku Trek wygląda jak dokument. Ale to przerażająco niski bar, więc inżynier Plait i NASA Bobak Ferdowsi spędzili godzinę w Sta ...
Rosyjscy naukowcy odkryli sposób na użycie zimnej plazmy do leczenia ran
Naukowcy z Moskiewskiego Instytutu Fizyki i Technologii odkryli sposób wykorzystania zimnej plazmy do opracowania programu terapii ran nie gojących się.