Justin Tipping walczy z męskością i przemocą w „kopnięciach”

Justin Tipping Kopnięcia to więcej niż tylko film o trampkach - ale znaczenie, jakie przykładamy do bogactwa materialnego i tego, jak przyczynia się do męskości i przemocy w biednych, miejskich dzielnicach. Społecznie ludzie są zaprogramowani na przestrzeganie pewnego standardu męskości, który towarzyszy stygmatom i zestawowi reguł, których powinniśmy przestrzegać. Na przykład, jako dzieci, często zachęca się chłopców do zabawy zabawkami, transformatorami i piłkami nożnymi, ponieważ te zabawki są kulturowo rozumiane jako „zorientowane na mężczyzn”. Chłopcy często mówią, że nie powinni emote i żyją w strachu przed nazywaniem ich miękkimi lub „suką”. Uczymy się rozmawiać z kobietami, tworząc atmosferę zaufania, która nie zawsze istnieje.

Kopnięcia ilustruje ten system, podążając za młodym dzieciakiem, Brandonem (Jahking Guillory), który zmęczyło się wyśmiewaniem z powodu jego niskiego wzrostu, braku ego i ubóstwa rodziny. Udaje mu się zdobyć parę Nike Air Jordan Bred 1, myśląc, że buty podniosą jego pozycję społeczną i dadzą mu pewność siebie. Ale w biednych dzielnicach bogactwo materialne może często oznaczać niebezpieczeństwo, a Brandon zostaje okradziony z trampek przez starszego gangbangera o imieniu Flaco (Kofi Siriboe). Brandon, z pomocą swoich dwóch przyjaciół (Christophera Meyera i Christophera Jordana Wallace'a), wyrusza w podróż, by odzyskać swoje trampki od Flaco.

Na pierwszy rzut oka wydaje się to uproszczone, ale Justinowi Tippingowi udaje się opisać wiele problemów w filmie i ujawnić presję, która dotyka wielu młodych chłopców.

Reżyser / pisarz rozmawiał z Odwrotność o postawie filmu w sprawach społecznych.

Jak to było kręcić film w swoim rodzinnym mieście - Bay Area?

To było niesamowite. Właściwie nie wiedziałem, czy zamierzam się dostać, ponieważ w Kalifornii nie ma żadnych ulg podatkowych. Ale dla mnie było to bardzo ważne, ponieważ był to świat, który znałem i tam dorastałem. Wszędzie, gdzie byliśmy, ktoś miał opowieść o tym, co wydarzyło się w filmie.

Pytają: „O czym jest ten film?”, A ja chciałbym powiedzieć: „Dzieciak jest skakany za swoje J”. Oni by poszli: „To brzmi naprawdę fajnie. Właśnie widziałem, jak pewnego dnia dzieciak został okradziony. Całkowicie to rozumiem ”. I to przypomniało mi, że jest to ważna historia do opowiedzenia, ponieważ dzieje się tak z wieloma ludźmi.

Jak twoje miasto wpływa na filmy, które tworzysz i na rzeczy, które wybierzesz?

To miało ogromny wpływ na mnie i to, co chcę zrobić. Ktoś powiedział, że każdy może nauczyć się robić film, ale najtrudniejsze jest ustalenie, co opowiedzieć ”. To pochodzi od ciebie.

Dorastając w Zatoce, była to wielka siatka ras, kultur i wyznań. Zająłem się produkcją filmową, ponieważ chciałem pomóc reprezentować różnorodność. To dziwne, bo oczywiście ludzie powiedzą film miejski, ale wyobrażam sobie nawet dalej. Możesz zrobić thriller science fiction i obsadzić ludzi kolorowymi.

Dużym tematem filmu jest męskość. Czy uważasz, że mamy problem z toksyczną męskością?

Tak. Myślę, że mamy problem z męskością w całym spektrum ekonomicznym. Ale mówiąc konkretnie o dzieciach, w których się odbijają Kopnięcia, Tak. Dorastając, zawsze żyłem z pewnym poziomem lęku. Będziesz nazywany cipką, jeśli nie będziesz walczył, ani tego nie zrobisz. Wydawało się, że jedyną emocją, jaką można było odczuwać, był gniew.

I nigdy nie było: „Man up and apologize lub„ Man up and better in school ”. Było to„ Man up and beat his ass ”. Przemoc jest zawsze w jakiś sposób związana z męskością. Było dla mnie zawsze dziwne, że te społeczne hierarchie zostały już zrujnowane, a potem jesteśmy zmuszeni przez to przejść.

Jeśli ktoś bije twój tyłek, jesteś dorosły? Czy to rytuał przejścia? To jest całkiem spieprzone.

Jaką postać według ciebie najlepiej reprezentuje ten rodzaj hiper-męskości w filmie?

Brandon w pewnym sensie staje się Flaco, a potem idzie mroczną ścieżką i zasadniczo staje się tym, czego nienawidził. A dla mnie Flaco ma największy emocjonalny łuk, w którym myślisz, że jest jak jedno, a potem naprawdę jest ojcem, który nie wie jeszcze, jak zostać ojcem. W pewnym sensie Flaco może być. Albo może to być wujek Marlon, ponieważ czuje, że nigdy się nie zmieni.

On jest na swoich drogach.

Tak. On jest w pewien sposób fałszywym mędrcem. On jest, to jest pies, który je świat psów. Możesz dominować lub być zdominowany. Oto jak być mężczyzną - poradzisz sobie ze swoim biznesem. W pewnym sensie jest to nadal prawda i prawda, która jest w pewnym sensie właściwa. Jest tak znieczulony na życie, co jest tragiczne. Ale jednocześnie opiekuje się dwoma synami i chorą mamą. Jest w nim beznadziejność.

Porozmawiajmy o Flaco na chwilę. Co próbowałeś zobrazować postacią, Flaco?

Nie chciałem robić Mroczny rycerz lub coś. Nie chciałem zrobić z niego Jokera, który po prostu nie gówna. To nie jest prawdziwe lub autentyczne dla życia.

Podejmowałem temat, który był zbyt zakorzeniony w socrealizmie. Słuchałem, jak Lauryn Hill mówi o tym, więc zamierzam jej ją ukraść. Czasami ludzie kopiący cię, gdy jesteś na dole, przeszli przez najgorsze gówno. Tak więc pomyślałem, wszystkie dzieciaki, które mnie wyrywają, przez co przeszły? Co doprowadziło ich do tego punktu?

Musieli zobaczyć jakieś gówno lub przeżyć jakieś gówno, żeby usunąć ten gniew na świat. Flaco jest po prostu facetem, który ma dziecko - kto tak naprawdę nie wie, jak to zrobić, ale wiesz, że go kocha i zdecydowanie stara się go zapewnić. Myślę, że możesz z nim współczuć. Możesz nie być w stanie współczuć ze sposobem, w jaki się zachowuje lub ze sposobem, w jaki miesza się z Brandonem i znęca się nad nim, ale możesz wczuć się w jego sytuację.

Czy pisałeś rapy w filmie?

Jeden z kuzynów w filmie - nazywa się Donte Clark z Richmond. Uczy mówionego słowa. W rzeczywistości był tematem niesamowitego filmu dokumentalnego, Romeo krwawi to było grane na Sundance o wojnach na murawie i przemocy gangów w Richmond. „Donte, czy mógłbyś pomóc w napisaniu oryginalnego materiału do filmu?” Powiedział: „Okej”. I po prostu to wyrzucił. A my mówiliśmy: „Czy potrafisz napisać jak cztery takty, aby połączyć sceny?” A on powiedział: „Dobra” i nagrał to i przesłał. Myślę, że to rzeczywiście podniosło tę historię.

Twój krótki film, Nani, koncentruje się także na elemencie kultury rapowej, graffiti. Jak kultura hip-hopowa wpłynęła na twoje życie?

W dużym stopniu. Na pewno dorastałem w hip hopie. To wszystko, co wiedziałem. Miałem dwóch starszych braci, którzy byli super w hip-hopie i tak zostałem zatrudniony w Wu-Tang i Biggie. Pierwszą kupioną przeze mnie taśmą był „Moment of Truth” Ganga Starra. Zdecydowanie starałem się zostać B-boyem w gimnazjum. To było takie złe. Chciałbym pokazać się w szkolnym tańcu i być jak „obejrzyj ten krok 6”. To było takie głupie, ale próbowałem.

Pamiętam, że byłem w szóstej klasie, chodziłem do gimnazjum, ktoś podszedł do mnie pierwszego dnia i próbował mnie zmusić do dołączenia do ich ekipy graffiti. I pamiętam, że byłem jak: „Co?”. A teraz, kiedy o tym myślę, pamiętam, że byłem jak „Mamo, czy mogę być w ekipie graffiti?” Miałem wtedy 12 lat. I była jak „Nie”. A ja powiedziałem: „Och. Dobra. Byłem kwadratem.

Co chciałeś powiedzieć z końcem filmu?

Chciałem, żeby wszyscy czuli, że Brandon przeszedł przez to wszystko, a to tylko kolejny dzień, ponieważ jest dla mnie ważne, aby przypominać ludziom, że dzieje się to codziennie. I to był główny cel, aby ludzie przestali, spojrzeli w przeszłość i byli jak „Woah. To było spieprzone ”. I to wszystko. To był moment w ich życiu, ale musisz kontynuować swoje życie.

To był główny cel. Próbuję znaleźć sposób na wysłanie wiadomości, której nie musisz naciskać spustu. Timmy Turner nie wyciąga palnika. Odłóż broń Timmy'emu. Melodyjna piosenka, Desiigner, jest fajna.

Kopnięcia otwiera się w kinach 9 września.

Ten wywiad został zredagowany dla zwięzłości i jasności.