Jaki sukces Hondy od 50 lat może nas nauczyć o Tesli dzisiaj

„Dla bardziej ugruntowanych marek jest to młoda firma, która twierdzi, że wydaje się nieracjonalnie optymistyczna. Zamiast być zakorzenionym w rzeczywistości, jego nowa sportowa dwudrzwiowa wydaje się być czymś więcej niż wyrażoną wolą rtęciowego przywódcy. Istnieją już pogłoski o potencjalnym bankructwie. Z pewnością jest to pycha biegnąca amok ”.

Producent samochodów, o których mowa? Honda pod koniec lat sześćdziesiątych. Pięćdziesiąt lat później Tesla i Elon Musk są obiektami wielkiego podziwu, ale także stałymi celami krytyki. W ostatnim artykule w The Globe and Mail, Brendan McAleer opowiada fascynującą historię młodej firmy z charyzmatycznym liderem, która w końcu odniosła wielki sukces, hartując swoje rozległe marzenia dawką rzeczywistości.

W latach sześćdziesiątych Honda i jej założyciel, Soichiro Honda, stanęli w obliczu ataków bardzo podobnych do ataków wprowadzanych dziś w Tesli. Dumą i radością pana Hondy była Honda 1300, znana jako Coupe 9. Był to innowacyjny, przyszłościowy mały samochód z chłodzonym powietrzem czterocylindrowym silnikiem, niezależnym zawieszeniem i doskonałą oszczędnością paliwa.

Problemem był sam Soichiro Honda, który najwyraźniej nie mógł się oprzeć pokusie ciągłego ulepszania swojego projektu. W pewnym momencie polecił zatrzymać linię montażową, aby można było dodać nowe funkcje. „Ostatecznie jego inżynierowie ustawili w fabryce biurko, aby poradzić sobie z jego nieustannymi zakłóceniami” - pisze McAleer, co może brzmieć znajomo dla obserwatorów Tesli. „Honda została zmuszona do wycofania się, a jego inżynierowie pracowali nad połączeniem swoich pasjonujących pomysłów z praktycznymi potrzebami nowoczesnej produkcji masowej. Następnym samochodem, który wyprodukowali, była Honda Civic. Można powiedzieć, że całkiem nieźle.

Podobnie jak pan Honda, Elon Musk słynie z zainteresowania każdym szczegółem pojazdów swojej firmy. Jednak można śmiało powiedzieć, że skrajne emocje, które wzbudza Elon, wykraczają daleko poza wszystko, co wymierzono w pana Hondę, przynajmniej w zachodniej prasie. Czy Musk, jak McAleer pyta: „Mesjańska postać lub oszukańczy przywódca kultowego tłumu?”

Zauważając, że prawda leży gdzieś pośrodku, McAleer wymienia niektóre z mocnych i słabych stron Tesli. Te ostatnie obejmują konsekwentne zaniechanie dostarczania produktu na czas, kwestie kontroli jakości i „widoczną niezdolność do osiągnięcia zysku” (co może być bardziej właściwe, aby nazwać brak zainteresowania zwrotem zysku).

McAleer mówi dalej, że kultura korporacyjna Tesli wydaje się zniechęcać do krytyki wewnętrznej i przytacza drzwi modelu Falcon Wing Model X, które nawet niektórzy w Tesli określili jako błąd, jako objaw odgórnej kultury. Wydaje się, że nie jest zachwycony niektórymi innowacjami Modelu 3: „Czyste łupanie to jedno, ale ignorowanie lekcji wyniesionych przez innych jest błędem”.

Największą siłą Tesli jest fanatyczne oddanie swoich klientów, aw dzisiejszym świecie biznesu zorientowanym na markę może to być przewaga nie do pokonania. Jako marka, Tesla jest jedną z największych w historii, aż po Harley-Davidson i Grateful Dead. Dotychczasowi producenci samochodów przygotowują się do oferowania pojazdów, aby konkurować z Teslą (jak podobno już od kilku lat), ale trudno sobie wyobrazić, by którykolwiek z nich rywalizował z lojalnością marki Tesli.

Elon Musk postanowił zelektryzować światowy system transportowy - o wiele bardziej ambitny cel niż cokolwiek, co Soichiro Honda myślał o tym. Ale jak pokazuje historia Hondy, ci, którzy zmienią świat, muszą ugruntować swoje marzenia w rzeczywistości. Miejmy nadzieję, że ciągłe wdrażanie Modelu 3 pokaże, że innowacyjne pomysły połączone ze zdrowym szacunkiem dla praktycznych aspektów produkcji i zachowań konsumentów składają się na zwycięską formułę.

EVANNEX przewozi akcesoria, części i osprzęt dla producentów Tesli. Posty gości na Inverse - analiza i przegląd rozwiązań i produktów Tesli - są z tej perspektywy. Jego strona internetowa to evannex.com. Ta historia została napisana przez Charlesa Morrisa. Oryginalnym źródłem jest The Globe and Mail.