Krótka historia japońskiego zespołu Metal Idol Babymetal

W jasnym i tętniącym życiem świecie japońskiej popkultury zespoły idoli są duże. Są to grupy muzyczne składające się z idoli - lub młodych gwiazd produkowanych przez korporacje wyłącznie w celu sprzedaży ich nastolatkom i dzieciom jako wzorów do naśladowania. Te idole projektują szczęśliwy i zbywalny obraz, łatwo przyswajalny dla mas. Oznacza to, że często są bardziej chwaleni za ich urok i publiczny wizerunek niż za ich muzyczne talenty. Zespoły idoli są przykładem fenomenu popkultury kierowanego wyłącznie przez fanów, a nie samych artystów. Fani kibiców sensacyjnie indywidualizują idoli i grupy idoli do tego stopnia, że ​​ignorują prawdziwy lub surowy talent, jaki mogą mieć idole. To wszystko dla fanów.

Podczas gdy niektórzy idole mogą być czcigodnymi gospodarzami telewizyjnymi, panelistami lub modelami, najbardziej wypróbowanym i prawdziwym sposobem na podzielenie się tymi kampowymi osobowościami jest pogrupowanie ich w zespoły J-pop - tak właśnie pojawiły się znane grupy idoli, takie jak Momoira Clover Z i SKE48 być. Te supergrupy mają na celu pokazanie umiejętności, ponieważ głównym celem tych starannie dobranych grup jest wprowadzenie na rynek czegoś kolorowego i rozrywkowego dla mas. Tak więc powierzchowność kultury bałwochwalczej jest najbardziej dzielącą i definiującą jakością. Idole istnieją, aby dać młodym pozytywne wzorce do naśladowania, ale sama liczba idoli i grup idolskich może utrudnić rozróżnienie tak wielu grup działających na identycznych schematach. Istnieje jednak jedna grupa idoli, która nadaje mroczny i szorstki obrót wyczerpanemu gatunkowi, krzyżując pejzaże dźwiękowe pop z metalem, co daje w rezultacie równe części rozrywkowe i oszałamiające. Babymetal jest japońskim bona fide metalowym zespołem idolowym i wydaje swój drugi album w przyszłym miesiącu.

Przesłanie misji grupy tkwi w nazwie - „dziecko” to urocza, zorientowana na idola część ich misji, podczas gdy „metal” jest kolczastym cierniem tej dobrze ukrytej róży. Zamiast podnoszących na duchu, wesołych piosenek, trzej członkowie Babymetal są wspierani przez okrutny, nie oszczędzający zespół metalowy. Grupa składa się z 18-letniej Suzuki Nakamoto, znanej jako „Su-metal”, 16-letniej Yui Mizuno aka Yuimetal i 16-letniej Moa Kikuchi, znanej również jako Moametal. Są genialne na powierzchni, ale ugryzą twoją głowę i przełkną ją w całości, gdy gitary i bębny zaczną bić.

Grupa została założona w 2010 roku jako podgrupa Sakura Gakuin, w ramach wizji producenta i długoletniego metalowego klucza „Kobametal” Kobayashi. W wywiadzie dla magazynu Metalowy młot w 2014 r. Kobayashi wyjaśnia impuls do fuzji zawsze popularnego gatunku idoli z mniej dostępną barwą muzyki metalowej. „Metal staje się coraz starszy, a scena już się nie powiększa. Zacząłem myśleć, że chcę wymyślić coś nowego, coś, czego nikt wcześniej nie zrobił, i skąd pochodzi Babymetal. Pomysł naprawdę spadł z niebios - powiedział Kobayashi.

Ponieważ Babymetal zyskał popularność na całym świecie, szczególnie w Europie, wielu metalowych purystów szybko potępiło grupę prefabrykatów: za ich chytre, wyzyskujące podejście do słynnego gatunku. Ale niektórzy wybitni muzycy metalowi opowiadają się za Babymetal, nawet w obliczu powszechnej krytyki; zespół podejmuje zabawne podejście do gatunku, który często uważany jest za, no, nie zabawny. Jeff Walker, basista i wokalista londyńskiej grupy death metalowej Carcass, zaśpiewał pochwały Babymetal po obejrzeniu ich występów w 2014 roku w Sonisphere. „Uśmiech na twarzach ludzi. O to właśnie chodzi w muzyce? Ciesząc się z tego i nie będąc tak poważnym - powiedział Walker po opisaniu swojego punktu kulminacyjnego festiwalu - pozując do zdjęcia z Babymetal.

W latach 2010–2012 Babymetal wystąpiła z kobiecą grupą idolką Sakura Gakuin, wydając swoje pierwsze utwory „Doki Doki Morning” i „Babymetal x Kiba of Akiba” jako promocję dla grupy parasolowej. Kiedy Suzuka Nakamoto ukończyła gimnazjum w 2013 r., Została zmuszona do opuszczenia Sakura Gakuin: grupa gości tylko członków do wieku średniego. Kierownictwo Babymetal postanowiło utrzymać projekt przy życiu po przymusowym wyjściu Nakamoto z Sakura Gakuin, a na początku 2013 roku grupa wydała swój pierwszy oficjalny singiel indie „Ijime, Dame, Zettai”. Później tego samego roku Babymetal wydał singiel „Megitsune” i ich występ na żywo „Live: Legend I, D, Z Apocalypse”, który zaprezentował surrealistyczną fuzję sacharynowych wokali J-pop z agresywnym heavy metalem.

W 2013 roku zostali najmłodszą grupą, która kiedykolwiek wystąpiła w Loud Park, ogromnym dorocznym festiwalu heavy metalowym w Chiba City w Japonii. Cała ta ekspozycja przygotowała oficjalny debiutancki debiut Babymetal w 2014 roku, który jednocześnie uderzył w uszy ciekawskich krytyków muzycznych - ale także zdenerwowani wielbiciele metalu o jowialnym ujęciu ich ulubionego gatunku. Później w 2014 roku Babymetal koncertował w Europie, zadebiutował na żywo w Stanach Zjednoczonych i zagrał na rachunku z Slayerem i Metalliką w Heavy Montreal. Zespół kontynuował trasę przez cały 2015 rok, aw styczniu 2016 ogłosił nazwę swojego następnego albumu Odporność na metal, od 1 kwietnia.

Chociaż trzej członkowie Babymetal przyznali, że nie wiedzieli, czym jest metal, zanim założyli grupę, jest coś godnego pochwały w odniesieniu do ilości zabawy, jaką przynieśli - do gatunku, który jest notorycznie postrzegany jako niedostępny, ciężki i mroczny. Babymetal napędzany jest interesem korporacyjnym i nieuniknioną histerią popkultury. Ale ci trzej członkowie odegrali ogromną rolę w zarządzaniu przedsiębiorstwem. Czyniąc tak, unikają możliwości zostania w cieniu lub pochłonięcia przez sensację ich gatunku. Być może zostały wyprodukowane przez korporacyjny model japoński, ale energia i emocje, które dostarczają - dzięki kiczowatej choreografii, gotyckim strojom szkolnej dziewczyny i bezprecedensowej fuzji popu i metalu - są warte głośnego reklamowania.

Jasne, Babymetal nie jest prawdziwe metal, ale ich celem nie jest przesuwanie gatunku metalu do przodu; chcą to otworzyć.