3 najgłupsze projekty transportu publicznego w Ameryce Północnej

Transport publiczny jest najlepszy. Zmniejsza emisję gazów cieplarnianych, sprawia, że ​​miasta są dostępne dla wszystkich, a ludzie upijają się do domu. Biorąc to wszystko pod uwagę, kusząca może być myśl, że każdy dolar wydany na projekt transportu publicznego to dobrze wydany dolar. Oczywiście to nie jest prawda. Byłoby wspaniale, gdyby każde miasto i miasto miało nieograniczony budżet na autobusy, tramwaje i metro, ale w realnym świecie są sprytne wydatki, a potem naprawdę, naprawdę głupie wydatki.

Oto trzy najgłupsze projekty transportu publicznego w Ameryce Północnej i sposób, w jaki się to udało.

Linia tramwajowa Washington D.C.

Po latach opóźnień oczekuje się, że linia tramwajowa H Street o wartości 200 milionów dolarów z Washington D.C zacznie przewozić pasażerów w przyszłym roku. Ale bitwa public relations jest już stracona. Jak zauważyli krytycy: Linia tramwajowa miała się nie udać, nie ma wyznaczonego pasa ruchu. Tramwaje są często postrzegane jako środek komunikacji między tanimi, ale powolnymi autobusami i drogimi metrem, ale bez wyznaczonego pasa ruchu tramwaje są równie powolne jak autobusy - jeśli nie wolniej, ponieważ nie mogą manewrować wokół przeszkód. Spójrzmy na to z perspektywy: tramwaj D.C niedawno przegrał wyścig z reporterem pieszo.

Nadanie tramwajom własnego pasa jest wyzwaniem politycznym, ponieważ miłośnicy samochodów tworzą blok głosowania, który trudno zignorować. Ale tramwaje bez oddzielnego pasa ruchu spowalniają autobusy i samochody, udowadniając, że w niektórych przypadkach zły transport jest gorszy niż brak tranzytu.

Detroit's Light Rail to Nowhere

Miasto Detroit niedawno załamało się na lekkiej linii kolejowej o wartości 140 milionów dolarów i 3,3 mili. Służy ona niemalże opuszczonej części upadłego miasta i została porównana (niekorzystnie) z miejskimi basenami, które w rzeczywistości mogą być lepsze w analizie kosztów i korzyści, biorąc pod uwagę fakt, że ludzie faktycznie z nich korzystają. W przerażającym kontekście: miasto nie ma wystarczającej liczby karetek.

Projekt ma na celu rewitalizację śródmieścia, ale trudno sobie wyobrazić, jak dojeżdżają do pracy osoby dojeżdżające do pracy, aby zrezygnować z wygody jazdy w mieście, które jest nieskrępowane i zalane tanim parkingiem. Będzie to wygoda dla tych, którzy muszą podróżować tym odcinkiem, ale jest mało prawdopodobne, że dostrzeże wystarczającą liczbę jeźdźców, aby zbliżyć się nawet do pokrycia kosztów. Druga linia kolejowa Detroit, Detroit People Mover, została nazwana „poziomą windą do nikąd” i „kolejką górską”.

Trzy stopowy tor Toronto, 3 miliardy dolarów

Pamiętasz Roba Forda, byłego burmistrza Toronto? Jego zamiłowanie do palenia cracku przyniosło mu rozgłos, ale jego inne wady będą miały znacznie bardziej szkodliwy wpływ na mieszkańców, którym twierdził, że służy. Ford starał się zabić ambitny plan o wartości 8 miliardów dolarów, aby stworzyć sieć lekkich kolei obsługujących wiele obszarów miasta.

Jego motto „Subways, metro, metro” miało niewiele wspólnego z zapewnieniem najwyższej klasy transportu publicznego, a wszystko to z pozostawieniem jak największej infrastruktury dla ruchu pojazdów prywatnych. „Panie i panowie! Wojna na samochodzie kończy się dzisiaj” - powiedział dziennikarzom po zeskrobaniu planu tranzytowego.

Koszty utopione na jednej części lekkiej kolei na zachodnim krańcu miasta, na której prace już się rozpoczęły, wynosiły co najmniej 100 mln USD. Ten siedmiostopniowy odcinek toru ma zostać zastąpiony trójstopniowym metrem, kosztem 3 miliardów dolarów. I rzeczywiście się pogarsza - 8 miliardów dolarów na planowaną sieć lekkich szyn zostało już w pełni obiecanych przez rządy prowincji i federalne. Po zlikwidowaniu tego planu podatnicy z Toronto będą na haku za duże części nowego planu metra. Tylko na trzy przystanki metra na zachodnim krańcu miasto ma pokryć zakład za około 1 miliard dolarów. Ojej.