Bezsenność sprawia, że ​​jesteś samotny, a inni ludzie są podejrzliwi

Każdy wie, jak to jest marnować cenne nocne godziny na Facebooku i stać się zbyt zmęczony, by następnego dnia kontaktować się z rzeczywistymi ludźmi. Nowe badania przeprowadzone na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley rzucają światło na to zjawisko, pokazując, że bezsenność może być nawet bardziej szkodliwa dla życia społecznego niż się wydaje. Wydaje się, że deprywacja snu może stworzyć cykl samotności, która pogarsza się, gdy jednostki zrażają otaczających ich ludzi.

Wyniki zespołu opublikowane w Nature Communications we wtorek rozpoczął się jako standardowy eksperyment skanowania mózgu fMRI na 18 uczestnikach, którzy zrobili wszystko o wiele lepiej. Zespół chciał scharakteryzować, w jaki sposób interakcje społeczne zmieniają się, gdy ludzie są pozbawieni snu: czy sięgają, chętnie dla wygody przyjaciela, czy odwracają się i wycofują do swoich dziur? „Myślę, że to, co jest sprzeczne z intuicją, polega na tym, że kiedy brakuje ci snu, możesz chcieć więcej ochrony przed społeczeństwem lub być społecznie połączony”, doktor nauk przyrodniczych, doktor eti Ben-Simon, która jest współautorką badania z udziałem starszego autora Matthew Walkera Doktorat, mówi Odwrotność. „Zamiast tego chcemy zwinąć się w nasze gniazdo, wycofać się ze społeczeństwa i iść spać”.

W trakcie kilku eksperymentów Ben-Simon wykazał, że ta tendencja ma pewne poważne konsekwencje społeczne.

Faza pierwsza: przycisk napadowy

W pierwszej części eksperymentu uczestnicy oglądali klipy wideo nieznajomego idącego w ich kierunku z „neutralnym wyrazem twarzy”. Jeśli nieznajomy zbliżył się zbyt blisko, mieli możliwość uderzenia w „przycisk paniki”. Gdy ludzie byli pozbawieni snu, naciskają przycisk wcześniej - w niektórych przypadkach 60 procent wcześniej niż wtedy, gdy spali całą noc.

Mając na uwadze te obserwacje, Ben-Simon i jej koledzy zwrócili się do skanów fMRI, które wykazały zmiany w przepływie krwi spowodowane aktywnością, aby zrozumieć, które regiony mózgu są powiązane z antyspołecznym naciskaniem przycisków. Zauważyła wyraźny wzorzec: Jeden obwód nerwowy zwany „siecią w pobliżu przestrzeni” wykazywał mnóstwo aktywności, podczas gdy inny zwany „teorią sieci umysłu” był absolutnie cichy.

Sieć kosmiczna jest znana z tego, że jest zorientowany przestrzennie. To sprawia, że ​​chcesz zejść z drogi nieuczciwej piłce lub podnieść ręce, jeśli ktoś zaatakuje twoją przestrzeń osobistą. W przeciwieństwie do tego, sieć teorii umysłu jest tym, co pomaga wywnioskować, jakie są intencje innych ludzi. Jak pokazały eksperymenty Ben-Simona, kiedy jesteśmy pozbawieni snu, tracimy zdolność do uruchamiania tego wysokoenergetycznego obwodu, a tym samym mniej chętni do interakcji z innymi.

„Utrata tego i zamknięcie sieci bez uśpienia oznacza, że ​​mniej jesteśmy w stanie zrozumieć motywy innych” - wyjaśnia. „Oczywiście doprowadziłoby to do mniejszej motywacji do próby nawiązania z nimi kontaktu”.

Turn Table

Aby dopełnić eksperyment, Ben-Simon zmienił skrypty na swoich uczestnikach badania, rekrutując 1000 nowych uczestników online do oceny nagrań oryginalni uczestnicy po tym, jak wyciągnęli swoich wszystkich nighterów. Ci nowi widzowie online obejrzeli filmy pozbawionej snu kohorty i ocenili, jak wyglądają samotni i „pożądani społecznie”. Nowi uczestnicy nie tylko myśleli, że starsi uczestnicy pozbawieni snu wydają się samotni; nie chcieli też spędzać z nimi czasu.

„Myślę, że to interesujące, że rzadziej chcemy się z kimś kontaktować, jeśli są samotni” - mówi. „Jeśli się nad tym zastanowimy, być może jesteśmy bardziej podejrzliwi wobec ich umiejętności społecznych. Myślę, że postrzegamy samotność jako porażkę społeczną, a ty starasz się trzymać z daleka ”.

Druga połowa eksperymentu ostatecznie ujawniła, że ​​bezsenność wywołuje błędny, samowystarczalny cykl samotności. Brak snu powoduje, że ludzie wycofują się z innych, ponieważ ich mózgi mówią im, że innym nie można ufać. Tymczasem inni ludzie nie ufają samotnym jednostkom za wycofanie się. Autorzy badania nazywają to „profilem behawioralnym wycofania społecznego i samotności”.

„Zamiast tego myślę, że wraca do tego, co zawsze mówi doktor Walker: Jesteśmy jedynymi gatunkami, które celowo pozbawiają nas snu, więc nie ma ewolucyjnej siatki bezpieczeństwa”, wyjaśnia. „Społeczeństwo i nasze mózgi nie są przystosowane do postrzegania tego jako słabości”.

Krótko mówiąc, kiedy powinniśmy obejmować innych, którzy się wycofują, ludzie naturalnie mają tendencję do ich izolowania. Wyniki badania działają jak bardzo potrzebne przypomnienie: Być może to, co postrzegamy jako niebezpieczne zagrożenie, powinno być postrzegane jako wołanie o pomoc.