Paul Klee: 5 obrazów, które pokazują jego mistrzostwo w tworzeniu kompleksu

Słynny abstrakcyjny artysta Paul Klee żył i tchnął kreatywność. Był synem niemieckiego nauczyciela muzyki i szwajcarskiego piosenkarza, był znakomitym skrzypkiem w orkiestrze symfonicznej, zanim odcisnął piętno na kubizmie, surrealizmie i ekspresjonistycznych stylach sztuki. We wtorek Google świętował swój przekrojowy wkład w świat sztuki dzięki Google Doodle.

Tło Klee w sztuce słuchowej dało mu wyjątkową zdolność nadawania minimalistycznych kształtów, których używał w swojej pracy, aby nabrać życia. Wykorzystanie kolorów w jego elementach daje widzom poczucie ustawienia, temperatury, nastroju. Podczas gdy jego unikalne kombinacje uproszczonych form tworzą ostateczną pracę, która jest czymś więcej niż sumą jej części.

Mówiąc podczas wideo ArtFund (zobacz klip powyżej) o wystawie Klee 2014 w londyńskiej galerii Tate Modern, historyk sztuki Rosie Rockel opisuje styl Klee „wykorzystując prostokąty jako podstawowy element konstrukcyjny, który łączył jak nuty, aby stworzyć harmonię zabarwienie."

Oto pięć z jego najsłynniejszych dzieł, które są przykładem uproszczonego stylu, który wciąż jest sławny przez 139 lat po jego narodzinach.

5. Paul Klee: „Czerwony most” (1928)

Wtorkowe doodle Google'a to riff na obrazie Klee’a z 1928 r. „Czerwony most”, w którym wyobraził sobie łuki, mosty, wieże i wieże klasycznej architektury europejskiej jako serię prostokątów, trójkątów i kół.

Praca Klee jest określona przez jego charakterystyczną metodę robienia często skomplikowanych tematów - takich jak ludzka twarz, miasta i zwierzęta - i rozbijania ich na najprostsze formy, a jednocześnie wyjaśnia, co przedstawia.

4. Paul Klee: „Senecio” (1922)

Senecio Łacińskie słowo „stary człowiek” jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych obrazów Klee ze względu na jego żywe kolory i twórcze wykorzystanie prostych, geometrycznych kształtów. Łączy trójkąty, prostokąty i koła, aby sprawić wrażenie, że mężczyzna na zdjęciu unosi brew, podczas gdy wyraźna separacja kolorów ożywia martwe kształty.

Klee wyprodukował setki portretów podczas swojej płodnej kariery i często eksperymentował ze swoim stylem. Jego prace obejmowały rysunki ołówkiem, plamy koloru lub akwarele. Jednak techniki kolorystyczne i kształtowe użyte w „Senecio” dojrzewają w późniejszej pracy.

3. Paul Klee: „Castle and Sun” (1928)

„Castle and Sun” to doskonały przykład tego, jak sześć lat później rozkwitł geometryczny wzór i wykorzystanie jasnych kolorów, którymi eksperymentował Klee w „Senecio”. Używając przede wszystkim prostokątów i trójkątów, tworzy ciepłą scenę miejską oświetloną słońcem, które wisi w prawym górnym rogu obrazu.

„Senecio” miał nieco pomieszane rozróżnienia kolorów, ale tutaj Klee wybiera znacznie ostrzejsze linie, aby stworzyć wrażenie głębi przy użyciu dwuwymiarowych kształtów. Kompleksowo odtworzył złożoność miasta, korzystając z najprostszych dostępnych mu form.

2. Paul Klee: „Kot i ptak” (1928)

W tym samym roku Klee wyprodukował jeszcze jeden ze swoich najbardziej kultowych kawałków, „Cat and Bird”. Obraz ten jest wezwaniem do kolorowania i technik geometrycznych, których używał w „Senecio”, a jednocześnie wyraźnie odróżniał się od „Castle and Sun”.

Klee często łapie koty z dala od natury, umieszczając na głowie ptaka. Oba zwierzęta są abstrakcyjnie przedstawione za pomocą tych samych wzorów geometrycznych co „Senecio”, ale można je łatwo odróżnić ze względu na podział kolorów, który stworzył za pomocą oleju i tuszu.

1. Paul Klee: „Twittering Machine” (1922)

Choć różni się znacznie od wspomnianych wcześniej prac, „Twittering Machine” jest najwyraźniejszym przykładem muzycznego tła Klee. Kawałek łączy naturę i maszyny. Mechaniczne ptaki stoją na szczycie czegoś, co wydaje się być zarówno linią prania, jak i korbą pozytywki.

Klee z zapartym tchem uchwycił, jak instrumenty próbują odtworzyć dźwięk natury przy użyciu maszyn ludzkich w symboliczny i nieco niewygodny sposób.