Typ pesymisty, jakim jesteś, może być kluczem do osiągnięcia swoich celów

Ile razy powiedziano ci, że wydarzy się coś wielkiego, o ile uważasz, że jest to możliwe? Od książek pop psychologii po seminaria samodoskonalenia i blogi - istnieje wiele szumu wokół zalet pozytywnego myślenia. Z pewnością istnieją za tym dowody - duża liczba prac sugeruje, że bycie optymistą przynosi wiele pozytywnych korzyści, w tym lepsze zdrowie i samopoczucie.

Ale co z ludźmi, którzy postrzegają szkło jako w połowie puste, a nie w połowie pełne? Czy bycie pesymistą zawsze jest takie złe? W rzeczywistości najnowsze badania sugerują, że niektóre formy pesymizmu mogą przynosić korzyści.

Pesymizm to nie tylko negatywne myślenie. Nauka osobowości ujawniła, że ​​obejmuje również koncentrację na wynikach - tego oczekujesz w przyszłości. Podczas gdy optymiści oczekują, że pozytywne wyniki będą się zdarzać częściej niż nie, pesymiści spodziewają się bardziej prawdopodobnych negatywnych wyników.

Istnieje pewien rodzaj pesymisty, „defensywny pesymista”, który bierze to negatywne myślenie na zupełnie nowy poziom i faktycznie wykorzystuje go jako środek do osiągnięcia swoich celów. Badania wykazały, że ten sposób myślenia może nie tylko pomóc im odnieść sukces, ale także przynieść raczej nieoczekiwane nagrody. Jednak druga główna forma pesymizmu, która polega po prostu na obwinianiu się za negatywne wyniki, ma mniej pozytywne skutki.

Czy jesteś defensywnym pesymistą? Odpowiedz na te pytania, aby się dowiedzieć.

Wydajność i pewność

Ale w jaki sposób działa pesymizm obronny i jakie korzyści można z niego wyciągnąć? Naukowcy sugerują, że defensywny pesymizm jest strategią, którą ludzie, którzy są niespokojni, pomagają im radzić sobie z lękiem, co w przeciwnym razie mogłoby skłonić ich do biegania w przeciwnym kierunku niż cel, zamiast go realizować.

Kluczowym czynnikiem jest ustanowienie niskich oczekiwań co do wyniku konkretnego planu lub sytuacji - na przykład oczekiwanie, że nie zostaniesz zatrudniony po rozmowie kwalifikacyjnej - a następnie wyobrażenie sobie szczegółów wszystkiego, co może się nie udać, aby stworzyć te najgorsze scenariusze rzeczywistość. Daje to defensywnemu pesymistowi plan działania, aby upewnić się, że wszelkie wyimaginowane wpadki nie będą miały miejsca - takie jak ćwiczenie na rozmowę i wczesne dotarcie do celu.

Korzyści wynikające z defensywnego pesymizmu obejmują również rzeczywiste wyniki. Jedno z badań pokazuje, że ma to wszystko związek z negatywnym nastrojem. Kiedy poproszono o dobry nastrój, defensywni pesymiści źle spisali się w serii zagadek słownych. Jednak gdy byli w złym nastroju, poinstruowano ich, aby wyobrazili sobie, jak scenariusz może mieć negatywne wyniki, osiągnęli znacznie lepsze wyniki. Sugeruje to, że wykorzystują swój negatywny nastrój, aby zmotywować się do lepszego działania.

Pesymizm może być również bardziej korzystny niż optymizm w sytuacjach, w których oczekujesz wiadomości o wyniku i nie ma możliwości wpływania na wynik (np. Oczekiwanie na wyniki rozmowy kwalifikacyjnej). Kiedy wynik nie jest tak dobry, jak oczekiwali optymiści, biorą większy hit na swoje samopoczucie i doświadczają większego rozczarowania i negatywnego nastroju niż pesymiści z ogrodowych odmian.

Zobacz także: Powszechnie utrzymywane przekonanie o przedsiębiorczości jest całkowicie błędne, wyniki badań

Co dziwne, ten rodzaj pesymizmu może nawet zwiększyć zaufanie. W jednym badaniu, w którym obserwowano studentów przez całe lata uniwersyteckie, ci, którzy byli defensywnymi pesymistami, doświadczyli znacznie wyższego poziomu samooceny w porównaniu z innymi uczniami niespokojnymi. W rzeczywistości ich poczucie własnej wartości wzrosło prawie do poziomu optymistów w ciągu czterech lat badania. Może to wynikać ze wzrostu zaufania pesymistów obronnych do przewidywania i skutecznego unikania negatywnych wyników, które sobie wyobrazili.

Zdrowie

Strategia defensywnego pesymisty bycia przygotowanym na zapobieganie negatywnym skutkom może mieć również bardzo realne korzyści zdrowotne. Chociaż osoby te będą bardziej martwić się chorobą podczas wybuchu choroby zakaźnej w porównaniu z optymistami, częściej podejmują działania zapobiegawcze. Na przykład, często mogą myć ręce i bezzwłocznie szukać pomocy medycznej, gdy wystąpią jakiekolwiek nietypowe objawy.

Kiedy pesymiści stają się przewlekle chorzy, ich negatywne spojrzenie na przyszłość może być bardziej realistyczne i zachęcać do takich zachowań, które pracownicy służby zdrowia zalecają w zarządzaniu chorobą. Przeprowadziłem badanie z dwiema grupami ludzi - z chorobą zapalną jelit (IBD) lub zapaleniem stawów - i poprosiłem ich o ocenę ich przyszłego stanu zdrowia w prostej skali, od słabej do doskonałej. Ponieważ zarówno zapalenie stawów, jak i IBD są długotrwałymi chorobami, które często pogarszają się z czasem, nie spodziewałbyś się, że ludzie pomyślą, że ich zdrowie poprawi się w przyszłości.

Jednak ci, którzy byli optymistami, nadal oceniali swoje zdrowie jako poprawę w przyszłości, podczas gdy pesymiści postrzegali ich zdrowie jako pogarszające się w przyszłości. Przyjęcie tego poglądu może skłonić pesymistów do zaangażowania się w rodzaje strategii radzenia sobie z sytuacjami koniecznymi do opanowania objawów takich jak ból. Powiedziawszy to, korzyść ta może być najlepiej zrealizowana, gdy istnieje przynajmniej pewien optymizm, że takie strategie rzeczywiście będą działać.

Kluczową różnicą, która oddziela obronnych pesymistów od innych osób, które myślą negatywnie - takich jak ci, którzy są po prostu niespokojni lub depresyjni - jest sposób, w jaki sobie radzą. Podczas gdy ludzie mają tendencję do wykorzystywania unikania do radzenia sobie z przewidywanymi problemami, gdy czują się zaniepokojeni lub przygnębieni, defensywni pesymiści wykorzystują swoje negatywne oczekiwania, aby zmotywować ich do podjęcia aktywnych kroków, aby czuć się przygotowani i mieć większą kontrolę nad wynikami.

Tak więc bycie pesymistą niekoniecznie jest złe - choć możesz irytować innych. Ostatecznie liczy się to, co robisz z tym pesymizmem.

Ten artykuł został pierwotnie opublikowany w Rozmowie Fuschia Sirois. Przeczytaj oryginalny artykuł tutaj.