MDMA Science: nowe badanie wyjaśnia, jak wpływa na relacje społeczne

Dowody wskazują, że MDMA, początkowo popularna jako lek klubowy, ma potencjał do znacznego złagodzenia zaburzeń lękowych i stresu pourazowego. To dlatego, że wpływa na mózg społeczny w głęboki, ale mało zrozumiały sposób, który wzmacnia go jako narzędzie terapeutyczne. W opublikowanym w poniedziałek badaniu zespół naukowców stał się pierwszym, który dokładnie określił, dlaczego MDMA wpływa na zachowania kooperacyjne - podstawowe zrozumienie wyjaśnia, dlaczego ma potencjał, by pomóc tysiącom.

Badania obrazowania mózgu na MDMA, technicznie znane jako 3,4-metylenodioksy-metamfetamina, wykazały, że zmienia aktywność w regionach mózgu związanych z przetwarzaniem społecznym. W nowym artykule opublikowanym w Journal of Neuroscience, naukowcy wyjaśniają, kiedy ktoś przyjmuje dawkę MDMA, wywołuje uwalnianie dopaminy, noradrenaliny i euforycznej serotoniny. Tutaj naukowcy ustalili, że to uwolnienie serotoniny nie powoduje, że ktoś nie ufa innym bardziej - jak niektórzy podejrzewali - ale skłania do odbudowy relacji, w których poczucie zaufania zostało przerwane.

„Badania te są ważne, aby pogłębić naszą wiedzę na temat tego, jak leki mogą wpływać na poznanie społeczne” - napisał Anthony Gabay, Ph.D. mówi Odwrotność. „Ma to zastosowanie w testowaniu nowych terapii lekowych na zaburzenia nastroju i lęku. Mówi nam także, które części zadania może zmienić lek, abyśmy mogli skierować terapię na części zachowań, z którymi ludzie mają trudności ”.

Gabay, który prowadził tę pracę jako naukowiec w King's College London i obecnie jest na Uniwersytecie Oksfordzkim, a jego koledzy zbadali wpływ MDMA na poznanie społeczne poprzez serię testów. Dwudziestu dorosłych mężczyzn bez historii chorób psychicznych lub innych zaburzeń neurologicznych, w których podawano 100 miligramów MDMA lub placebo. Następnie, podczas gdy ich mózgi były skanowane w urządzeniu MRI, wzięli udział w testach mających na celu zbadanie, jak dobrze potrafią rozpoznać emocje i wczuć się w empatię, a także Dylemat Więźnia.

Dylemat The Prisoner's Dilemma, gra decyzyjna, w której dwóch graczy jednocześnie decyduje się współpracować lub konkurować ze sobą, stanowiło sedno tego badania. W tej grze, jeśli obaj gracze zdecydują się nie konkurować ze sobą, obaj otrzymują punkty. Jeśli jeden gracz zdradzi i zdecyduje się na współzawodnictwo, otrzyma wszystkie punkty, a drugi gracz nic nie otrzyma. Jeśli obaj gracze rywalizują, nikt nie wygrywa.

Tutaj uczestnicy myśleli, że grają prawdziwych ludzi za pomocą komputera, ale „ludzie” byli zaprogramowanymi odpowiedziami komputerowymi zaprojektowanymi tak, aby można je było uznać za „godne zaufania” lub „niewiarygodne”. Godne zaufania oznaczało, że program współpracował 80 procent czasu i niewiarygodne oznaczało, że program rywalizowałem 80 procent czasu.

Dalsze analizy sugerują, że MDMA prowadzi do szybszego i większego odzyskania współpracy po negatywnym wpływie decyzji o konkurencji ze strony normalnie współpracującego partnera. Prowadzi to do utrzymywania poziomu współpracy nie spotykanego w placebo.

5/10 pic.twitter.com/zkJIxGYNlf

- Anthony Gabay (@AnthonyGabay) 19 listopada 2018 r

„Mieliśmy nadzieję, że dzięki uczestnikom gry z różnymi typami przeciwników, możemy sprawdzić, czy efekt MDMA był inny w zależności od zachowania przeciwnika” - wyjaśnia Gabay. „Dokładnie to odkryliśmy - grając w godnego zaufania przeciwnika, uczestnicy współpracowali jeszcze bardziej w MDMA niż w placebo. Efekt ten nie był widoczny w przypadku niewiarygodnych przeciwników. ”

Oznacza to, że MDMA nie spowodowało, że ludzie naiwnie współpracowali z „ludźmi”, którzy sami nie współpracowali. W rzadkich przypadkach, gdy zaprogramowany godny zaufania przeciwnik zmienił kurs i rywalizował, uczestnicy MDMA wskazali w kolejnej ocenie, że byli gotowi odbudować swój związek po tym naruszeniu zaufania. To samo nie było prawdą w przypadku niewiarygodnych przeciwników - wskazując, że sama MDMA nie jest agentem łatwowierności.

Tymczasem skany mózgu wyraźnie udowodniły, że MDMA zmieniała przetwarzanie społeczne uczestników. Każda osoba wykazywała zwiększoną aktywność w korze skroniowej górnej i środkowej obręczy, która aktywuje się, gdy próbujemy zrozumieć myśli, przekonania i intencje innych ludzi. Kiedy uczestnicy specjalnie przetworzyli zachowanie godnych zaufania graczy - zarówno gdy program rywalizował, jak i współpracował - MDMA zwiększyło aktywność prawej przedniej wyspy. Kiedy przetworzyli zachowanie nierzetelnych graczy, stało się odwrotnie - aktywność w tym regionie faktycznie spadła. W tym obszarze mózg ocenia ryzyko i niepewność.

„Zadziwiające było to, że zmiany te były widoczne, gdy uczestnicy otrzymywali informacje zwrotne o zachowaniach innych graczy, a nie wtedy, gdy decydowali, co sami robić” - mówi Gabay. „Sugeruje to, że wpływ MDMA na te interakcje społeczne, na co wskazuje wpływ leku na aktywność mózgu, polegał na zmianie oceny wyborów innych ludzi”.

Ponieważ MDMA posuwa się naprzód jako istotne kompetentne badanie kliniczne III fazy regulowane przez U.S. Food and Drug Administration, wyniki te odegrają ważną rolę w zrozumieniu, dlaczego ma on wielki potencjał jako środek terapeutyczny. Wiadomo, że MDMA może sprawić, że psychoterapia będzie skuteczniejsza i lepiej tolerowana - a teraz naukowcy zaczynają rozumieć, że jest to częściowo spowodowane tym, jak MDMA wpływa na to, jak myśli się o innych ludziach.

„Biorąc pod uwagę głęboki wpływ MDMA na świadome doświadczenie, konieczne jest pełne zrozumienie wszystkich skutków działania leku, a nie tylko tego, jak traktuje podstawowe objawy specyficznych warunków” - podsumowuje Gabay. „Ponadto, dzięki uzyskaniu większej jasności co do tych efektów, pomaga nam zrozumieć mechanizmy, dzięki którym ten lek ma swój efekt terapeutyczny”.