Dlaczego aplikacje AR wciąż mają długą drogę do osiągnięcia w pełni wirtualnego doświadczenia

Systemy rzeczywistości rozszerzonej pokazują wirtualne obiekty w prawdziwym świecie - jak kocie uszy i wąsy na selfie Snapchat lub jak dobrze konkretne krzesło może zmieścić się w pokoju. Pierwszą wielką przerwą dla AR było Pokémon GO gra, wydana w 2016 roku z funkcją, która pozwala graczom zobaczyć wirtualne Pokémony stojące przed nimi, gotowe do przechwycenia i zabawy. Obecnie firmy technologiczne, takie jak Microsoft i Mozilla - firma zajmująca się przeglądarką Firefox - a nawet firmy handlowe, takie jak IKEA i Lego, badają potencjał AR.

Tam, gdzie prowadzę badania, laboratorium AR na University of Michigan School of Information, wydaje się, że każdy wie o AR i jest podekscytowany tym, że technologia staje się popularna wśród ogółu społeczeństwa. Razem z moimi kolegami oglądamy filmy z imponujących demonstracji AR, wypróbowujemy nowe aplikacje i bawimy się nowymi urządzeniami. Entuzjazm społeczności naukowej może być powodem, dla którego kilku ekspertów - w tym niektórzy z którymi rozmawiam - mówią, że oczekują, że AR będzie powszechne w ciągu pięciu lat, lub wizualizują okulary AR zastępujące smartfony w ciągu dziesięciu lat.

Ale jako badacz AR z doświadczeniem zarówno w przemyśle, jak iw środowisku akademickim, nie zgadzam się z tymi optymistycznymi poglądami. Większość ludzi w USA nie słyszała o AR - a większość tych, którzy tak naprawdę nie wiedzą, co to jest. A to tylko jedna bariera między dzisiejszą rozszerzoną rzeczywistością a przyszłością, gdzie jest wszędzie. Ogólnie rzecz biorąc, istnieją trzy wyzwania do pokonania.

Trudności sprzętowe

Kiedy trzy lata temu po raz pierwszy wypróbowałem okulary AR, szybko się przegrzewają i wyłączają - nawet próbując zrobić coś dość podstawowego, na przykład umieszczając dwa wirtualne obiekty w pokoju. Chociaż pod tym względem nastąpiła duża poprawa, pojawiły się inne problemy. System HoloLens - jeden z najbardziej zaawansowanych zestawów słuchawkowych AR - zasadniczo wymaga od użytkownika posiadania systemu Microsoft Kinect i komputera na głowie, który jest dość ciężki i ogranicza pole widzenia użytkownika. Inną kwestią są doświadczenia AR, które działają w różnych systemach.

Parzysty Pokémon GO, najpopularniejsza aplikacja, która faktycznie korzysta z AR, bardzo szybko rozładowuje baterie smartfonów. A funkcja AR nie sprawia, że ​​gra jest o wiele lepsza - lub zupełnie inna - choć na początku jest fajnie widzieć Pikachu stojącego na trawniku przed tobą. Przy tak niewielkich korzyściach i tak poważnym uderzeniu w wydajność urządzenia, każdy znany mi gracz, w tym ja, wyłączył tryb AR.

Brak prawdziwych zastosowań do tej pory

Tak jak ludzie wyłączają AR Pokémon GO, Nigdy nie widziałem ani nie słyszałem o kimś, kto rzeczywiście korzysta z aplikacji meblowej IKEA, jak to rzekomo jest przeznaczone; aplikacja ma tylko 3100 recenzji w sklepie z aplikacjami Apple, o wiele mniej niż 104 000 za Pokémon GO. Ma być przydatny dla osób, które chcą przeprojektować swoje przestrzenie mieszkalne, pozwalając im używać smartfonów do dodawania wirtualnych mebli do rzeczywistych pomieszczeń.

Apple i Google wydały zabawki AR i aplikacje demonstracyjne zbudowane na nowych platformach ARKit i ARCore - takie jak gra z wirtualnymi dominami. Są wciągające, a modele 3D świetnie wyglądają. Robią to, co mają robić, ale ich funkcje nie są szczególnie przydatne.

Wynika to częściowo z faktu, że AR, podobnie jak Internet, jest po prostu podstawową technologią, która potrzebuje ludzi do tworzenia zastosowań. Internet zaczął się jako Arpanet w 1969 roku, ale zaczął się rozrastać dopiero wtedy, gdy Tim Berners-Lee wynalazł „World Wide Web” - termin z datą obecną - w 1989 roku. I dopiero w 2000 roku zwykli ludzie, którzy korzystali z Internet może również tworzyć treści online, które inni mogą konsumować. Ten poziom rozwoju i innowacji nie nastąpił jeszcze w przypadku AR, choć Mozilla podejmuje początkowe kroki w tym kierunku, próbując wprowadzić AR do codziennych przeglądarek internetowych, takich jak Firefox.

Wyzwania marketingowe

Nawet ludzie, którzy używają Snapchat, nie myślą o nim jako o aplikacji z rozszerzoną rzeczywistością - choć to właśnie jest. Jest to technologia AR, która określa, gdzie umieścić uszy psa, oczy serca lub wąsy na twarzach przyjaciół - i wysyła wymioty tęczowe z ich ust. Ludzie, którzy nie wiedzą, czym jest rzeczywistość rozszerzona lub którzy nigdy jej nie doświadczyli - nawet jeśli używają jej codziennie - nie dokonają zakupu tylko dlatego, że produkt ma pewne możliwości AR.

Istnieje również pewne zamieszanie w etykietowaniu i marketingu technologii AR. Wiele osób zaczęło słyszeć o wirtualnej rzeczywistości, która jest ogólnie wciągającym, w pełni wirtualnym światem, który nie obejmuje aspektów rzeczywistego środowiska użytkownika. Rozróżnienia stają się coraz bardziej mieszane z rzeczywistością mieszaną - czasami nazywaną „MR”, a innym razem „XR”. Początkowo określenie to oznaczało cokolwiek pomiędzy w pełni realnym a w pełni wirtualnym doświadczeniem - które może obejmować AR. Ale teraz Microsoft mówi, że produkty i aplikacje to MR, jeśli zapewniają zarówno rozszerzone, jak i w pełni wirtualne doświadczenia. To sprawia, że ​​klienci nie wiedzą, co jest reklamowane - choć będą wiedzieć, że może nie być bardzo przydatna i może szybko rozładować baterie.

Razem z moimi przyjaciółmi i kolegami z optymizmu AR widzę duży potencjał na przyszłość, ale przed nami długa droga. Oni - i ja - już ciężko pracujemy nad ulepszeniem sprzętu, znalezieniem przydatnych aplikacji i wyjaśnieniem etykietowania produktów. Ale to zajmie dużo tej ciężkiej pracy i prawdopodobnie wiele lat, zanim mainstreamowa Ameryka będzie żyła w prawdziwie rozszerzonej rzeczywistości.

Ten artykuł został pierwotnie opublikowany w Rozmowie Maximiliana Speichera. Przeczytaj oryginalny artykuł tutaj.