Jak zapobiegać przyszłym pandemiom w 10 krokach

Trudno jest pokonać pandemię w grze (nawet jeśli jesteś epidemiologiem!)… Ale co w prawdziwym życiu?

Harvard Global Health Institute i London School of Hygiene & Tropical Medicine niedawno zleciły grupie 19 niezależnych ekspertów z całego świata przeanalizowanie pozytywnych i negatywnych reakcji na wybuch Eboli w latach 2014–2015. Wyniki panelu ekspertów zostały właśnie opublikowane w Nazwa naukowego czasopisma medycznego i przedstaw obiektywne spojrzenie na to, w jaki sposób epidemia została załatwiona przez urzędników służby zdrowia i polityków.

Krótko mówiąc: ci urzędnicy wykonali dość okropną pracę.

Eksperci zapewnili, że choć podczas wybuchu miały miejsce niezliczone akty odwagi i solidarności, przypadki te zostały zagłuszone przez ogromną negatywność i strach na całym świecie. Napisali, że panika Eboli spowodowała „ogromne ludzkie cierpienie, strach i chaos, w dużej mierze niezakłócone przez przywództwo polityczne na wysokim szczeblu lub wiarygodne i szybkie reakcje instytucjonalne”

Panel postawił też Światową Organizację Zdrowia w stanie wybuchu, mówiąc, że „skandaliczna porażka” WHO, by alarmować o zbliżającej się pandemii, spowodowała straszne konsekwencje i przyczyniła się do śmierci ponad 11 000 osób. W rzeczywistości WHO wiedziała o wybuchu epidemii na wiosnę, ale nie zdołała ogłosić zagrożenia zdrowia publicznego do sierpnia.

Ostatecznie zadaniem panelu było udzielenie odpowiedzi na jedno wielkie pytanie: „Jak możemy wzmocnić niebezpieczny, globalny system reagowania na epidemię?”

Oto 10 wytycznych opracowanych przez panel, aby pomóc w kontrolowaniu sytuacji w przypadku poważnej katastrofy zdrowotnej:

• Opracuj globalną strategię inwestowania, monitorowania i podtrzymywania krajowych zdolności podstawowych
• Wzmocnienie zachęt do wczesnego zgłaszania ognisk i uzasadnień naukowych ograniczających handel i podróże

• Stwórz jednolite Centrum WHO z wyraźną odpowiedzialnością, odpowiednią zdolnością i silnymi liniami odpowiedzialności za reakcję na epidemię
• Poszerzyć odpowiedzialność za deklaracje w sytuacjach nadzwyczajnych do przejrzystego, politycznie chronionego Stałego Komitetu ds. Nagłych Wypadków
• Zinstytucjonalizuj odpowiedzialność za pośrednictwem niezależnej komisji ds. Zapobiegania epidemiom i reagowania na nie
• Opracuj ramy zasad, aby umożliwić, zarządzać i zapewnić dostęp do korzyści z badań

• Stwórz globalny fundusz, aby finansować, przyspieszać i nadawać priorytety badaniom i projektowaniu
• Podtrzymuj uwagę polityczną wysokiego szczebla za pośrednictwem Globalnej Komisji ds. Zdrowia Rady Bezpieczeństwa
• Nowa umowa dla bardziej skoncentrowanej, odpowiednio finansowanej WHO
• Dobre zarządzanie WHO poprzez zdecydowaną, ograniczoną w czasie reformę i zdecydowane przywództwo

Chociaż ten szczegółowy plan tworzenia bardziej zorganizowanego planu na wypadek ogromnej katastrofy zdrowotnej jest dobrym punktem wyjścia, nie wszyscy są przekonani, że będziemy wystarczająco przygotowani na następny wybuch. Ashish Jha z Harvard Global Health Institute jest sceptycznie nastawiony do tego, że świat nauczy się swojej lekcji do czasu, gdy nastąpi następna katastrofa, ale twierdzi, że jest to nadal ważna przyczyna. „Jesteśmy winni ponad 11 000 ludzi, którzy zginęli w Afryce Zachodniej, aby zobaczyć, że nie zdarzy się to tym razem” - mówi Jha.

Sposób, w jaki rzeczy idą podczas następnej epidemii, zależy od ludzi, którzy są u władzy.

Dyrektor panelu, Suerie Moon z Harvardu, mówi, że ich odkrycia otworzyły kolejne pytanie: „Pytanie za miliard dolarów brzmi, czy przywódcy polityczni będą domagać się trudnych, ale koniecznych reform potrzebnych przed następną pandemią”.

Miejmy nadzieję.