Śmierć i upadek Harpia Lee pisarza samotnego

Harper Lee, która właśnie zmarła w wieku 89 lat, miała niemożliwą karierę, którą reszta z nas sprzedałaby nasze dusze na dziś: umieściła na świecie pojedynczą twórczość artystyczną, a następnie zasadniczo wycofała się do swojego pisarskiego kokonu na resztę jej życie - zero podanych fucks. Tutaj jest Zabić drozda: Witaj, świecie. Misja zakończona.

Wiem, że jest to uproszczone, a wraz z niedawnym wydaniem Go Set a Watchman, technicznie się przedstawiła dwa Prace. Ale jest wystarczająco wątpliwe informacje dotyczące jego wydania, że ​​czuję się komfortowo, biorąc go pod uwagę jako część kanonu Harper Lee. Teraz, po jej śmierci, będzie dużo ludzi mówiących o tym, co dla nich oznaczało Atticus Finch i Boo Radley i jak nazwali ich ukochany pies z dzieciństwa Scout.

Ale bardziej interesuje mnie kariera Harper Lee. Jako pisarz internetowy i aspirujący pisarz powieści, muszę utrzymywać obecność w mediach społecznościowych i wypompowywać nowe materiały. Gdy tylko dostanę agenta literackiego, nikt nie przyjąłby mnie, gdybym powiedział: „OK, jest moja książka, to wszystko! Nie ma za co! Nie mam już żadnych planów! ”

Dzisiaj nie ma możliwości uniknięcia tworzenia nowego materiału lub angażowania się w grę autopromocyjną. John Scalzi, autor ninja w mediach społecznościowych, powiedział mi niedawno: „Wszystko sprowadza się do tego, kim jesteś jako osoba? Czy będziesz się dobrze bawić w mediach społecznościowych? Czy napełnia cię obawą przed tym, co musisz wykonać? ”

Jestem mocno w drugiej kategorii. Jestem typem osoby, która cię przeprosi, jeśli zrobisz krok mój stopa: Przykro mi, że moja stopa niegrzecznie wtrąciła się w twoje życie! Tweeting na ludzi, z którymi nigdy nie rozmawiałem w prawdziwym życiu, jest podobny do mijania obcego na ulicy i szturchania ich.

Publikowanie mojej pracy na Facebooku przypomina rozdawanie ulotek na rogu ulicy, wykrzykiwanie mojej wiadomości do tętniącej życiem, bezlitosnej przepaści w Internecie. Autopromocja może być zabawna i kreatywna, a na pewno istnieje coś takiego, jak pisarz, ale większość z nas nie czuje się swobodnie podchodząc do tego nieznajomego na ulicy.

Harper Lee nie była tylko świetną pisarką i przełomową gawędziarką: jako ostatnia i największa samotna autorka amerykańska, była błyszczącą, ale nieuchwytną latarnią dla dzisiejszych pisarzy nieśmiałych. Podobnie jak zielone światło Gatsby'ego, pomysł Harpera Lee przywołał nas, nawet jeśli wiedzieliśmy, że prawdopodobnie jest poza zasięgiem.

Jasne, możesz powiedzieć, że jest to dzisiaj możliwe: jest Pynchon. Ale wciąż dostarcza nowe wydanie co około 10 lat, co nie jest podobne do pojedynczej książki Mic Harper Lee. Jest Donna Tartt, ale ona także wciąż wydaje nowy materiał i co jakiś czas wychodzi z jaskini. Za granicą jest Elena Ferrante, ale ona (lub on) ma dość obszerny dorobek i dodatkową tajemnicę otaczającą ją (lub jego) tożsamość. Nie ma nikogo takiego jak Harper Lee, i jeśli każda platforma mediów społecznościowych w jakiś sposób nie zniknie, nigdy nie będzie.

To nie jest harfa Franzena na temat zła mediów społecznościowych; z pewnością ma swoją wartość, a nawet polubiłem Twittera. Jeśli Zabić drozda wyszedł dzisiaj, kto wie? Może Harper Lee zacznie burzę.

Ale Harper Lee nie była tylko osobą, była świetlistym światłem prototypowego pisarza zamieszkującego jaskinie, który ożył. Oczywiście było dla niej coś więcej, ponieważ jest to tylko tęskny pomysł. Ale z daleka zdawała się ją ucieleśniać, a wraz ze śmiercią to zielone światło na doku - światło, które nigdy nie było tak naprawdę namacalne, ale słabo świeciło dla tych z nas, którzy byli na tyle głupi, by go szukać - jest mocno zgaszone.