Badanie pokazuje, jak płytki PCB zagrażają światowym orkom

Orki występują na całej Ziemi, ale niestety dla wielorybów, podobnie jak polichlorowane bifenyle. Wykazano, że te przemysłowe chemikalia, które zostały zakazane w Stanach Zjednoczonych w 1979 r. I przez wiele innych krajów w następnej dekadzie, powodują raka, zakłócają przekazywanie sygnałów hormonalnych, osłabiają odpowiedzi immunologiczne i negatywnie wpływają na płodność. Nie rozpadają się też łatwo w środowisku i mogą przetrwać wiele lat. Ze względu na długą żywotność PCB, mogą one gromadzić się w ciałach drapieżników najwyższego poziomu, takich jak wieloryby zabójców - w istocie stwierdzono, że wieloryby zabójcze zawierają jedne z najwyższych stężeń PCB mierzonych u zwierząt morskich. Nowe badania sugerują, że wysokie stężenia PCB w wielorybach (Orcinus orca) może zagrozić długoterminowemu zdrowiu ich populacji na całym świecie.

W artykule opublikowanym w czwartek w czasopiśmie Nauka międzynarodowy zespół naukowców oszacował, że PCB zagrażają zdolnościom reprodukcyjnym i odpornościowym ponad 50 procent światowych wielorybów. Ponieważ biomagnify PCB powodują gromadzenie się w tkankach zwierząt w miarę upływu czasu, są one łatwo przenoszone przez łańcuch pokarmowy przez ofiarę wielorybów i przenoszone z matki na dziecko poprzez mleko. Wykorzystując globalne dane dotyczące stężenia PCB w orkach i porównując je z tym, co naukowcy wiedzą o wpływie PCB na zdrowie i śmiertelność, autorzy badania skonstruowali model wpływu tych chemikaliów na orki.

„Wyniki te sugerują, że przewlekła ekspozycja na trwałe PCB może wpływać na długoterminową żywotność populacji w ponad połowie badanych populacji wielorybów zabójców”, piszą autorzy badania, kierowani przez Jean-Pierre Desforges, Ph.D. badacz podoktorancki na Uniwersytecie Aarhus w Danii.

Naukowcy wyjaśniają, że PCB prawdopodobnie wpłyną na różne populacje wielorybów w różny sposób, z tymi, którzy mieszkają bliżej obszarów uprzemysłowionych, zamieszkałych przez ludzi, mających największy ciężar. Zauważają, że już widzimy te efekty. „Wieloryby zabójców niegdyś kwitły na wszystkich oceanach świata, ale tylko ci, którzy dziś żyją w mniej zanieczyszczonych wodach Arktyki i Antarktyki, wydają się być w stanie utrzymać wzrost”, piszą. A ciśnienie chemiczne nie jest jedynym rodzajem nacisku, z jakim zmagają się te duże ssaki.

„Oczywiście ta ludność boryka się także z ograniczoną ilością żywności” - mówi Desforges Atlantycki. „Ale w oparciu o nasze symulacje sam efekt PCB powinien zaliczyć je do kategorii ryzykownych. Jeśli dodasz dodatkowe czynniki stresujące, możesz sobie tylko wyobrazić, co się stanie. ”

Niestety, nie musimy czekać, aż zobaczymy walczące orki.

Tego lata matka orka należąca do społeczności na Morzu Salish u wybrzeży Waszyngtonu i Vancouver trafiła na pierwsze strony gazet, ponieważ nosiła swoje martwe cielę przez ponad dwa tygodnie. Jej szczególna grupa nie odniosła udanej ciąży w ciągu trzech lat, być może jest oznaką przyszłych wydarzeń.

„Widać trend spadkowy w ich populacji”, mówi Dave Duffus, dyrektor laboratorium badawczego wielorybów na Uniwersytecie Wiktorii w Kanadzie, który nie był zaangażowany w nowe badania, mówi The New York Times. Mówi, że nowe wnioski są „szokujące, ale nie wątpię w nie”.

Chociaż PCB są tak wszechobecne, niektóre inne zwierzęta dają odrobinę nadziei. Ospreys w Stanach Zjednoczonych, na przykład, odzyskały znacznie, ponieważ wpływ DDT i PCB na zdrowie ich jaj doprowadził ich liczbę do niebezpiecznie niskiego poziomu. W rzeczywistości ostatnie badanie wykazało, że w zatoce Delaware i rzece Delaware, gdzie populacje ucierpiały w drugiej połowie XX wieku, grubość skorupek rybołowa powróciła do poziomów sprzed DDT.

Wieloryby nie są jednak rybołówstwem, a fakt, że opiekują się swoimi młodymi, sugeruje, że PCB mogą zająć trochę czasu los dłużej, aby wyjść z ich tkanek. Naukowcy mają jednak nadzieję, że ta polityka dogoni naukę, aby pomóc uratować orki. Miejmy nadzieję, że zdarzy się to na czas.