6 Badania niemoralne, które doprowadziły do ​​przełomów

Istnieje długa historia naukowców przeprowadzających eksperymenty w imię nauki. Chociaż jest to dobrze znane, naukowcy są bardziej obojętni na temat wyniki z tych eksperymentów, z których wiele było w rzeczywistości naukowo przełomowych.

Obecnie większość współczesnych naukowców jest związana kodeksem norymberskim, a zbiór zasad etycznych rozwinął się, gdy nazistowskie okrucieństwa medyczne stały się publiczne. Ale w tamtych czasach wszystko i wszyscy byli uczciwi. Oto spojrzenie na niektóre super-niemoralne badania i ich nieprzyjemnie cenne wyniki.

1. Mały eksperyment Alberta

Eksperyment „Mały Albert” został nazwany, jak można się było spodziewać, po dziecku o imieniu Albert, które było centrum tego okrutnego - ale owocnego - eksperymentu wywołującego strach u dzieci. John B. Watson, naukowiec z Johns Hopkins University, wraz ze swoim absolwentem Rosalie Rayner, opublikowali swoje wyniki w Journal of Experimental Psychology w 1920 r. Chcieli wiedzieć, czy możliwe jest uzależnienie fobii od dziecka. Alert spoilera: całkowicie.

W eksperymencie Little Albert został umieszczony w pokoju ze zwykłym białym szczurem laboratoryjnym, z którym nie miał problemu. Następnie eksperymentatorzy wydali głośny dźwięk za każdym razem, gdy Albert sięgnął po szczura - co nie dziwiło, że krzyknął ze strachu. Z biegiem czasu Albert cofał się ze strachu za każdym razem, gdy widział szczura, nawet przy braku głośnego dźwięku. Później odkryli, że Albert uogólnił swój strach na inne futrzaste przedmioty, w tym psa, płaszcz ze skóry foki i mężczyznę przebranego za Świętego Mikołaja.

Wyniki tego eksperymentu umocniły to, co psychologowie zaczęli rozumieć na temat warunkowania klasycznego z początkowymi eksperymentami Pawłowa na psach: wyzwalacze strachu - wraz z innymi „wrodzonymi” reakcjami emocjonalnymi - można się nauczyć.

Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne donosi, że Albert był w rzeczywistości dziewięciomiesięcznym Douglasem, którego matka była zatrudniona jako pielęgniarka w szpitalu w kampusie i otrzymała 1 $ za udział dziecka w eksperymencie Watsona. Strach warunkujący przejście dziecka nigdy nie został odwrócony.

2. Komórki HeLa

Komórki HeLa, najstarsza i najczęściej używana linia komórkowa w badaniach, są wszechobecne na stronach czasopism naukowych. W przeciwieństwie do większości typów komórek, które giną po kilku dniach, komórki te są nieśmiertelne i mnożą się w nieskończoność. Ich wkład w naukę jest niezliczony: były one kluczowe w opracowywaniu szczepionki przeciwko polio i są dziś stosowane w badaniach nad AIDS, rakiem i testowaniem leków. Ale o ile śpiewamy pochwały komórek, rzadko uznajemy ich kontrowersyjne korzenie: oryginalne komórki zostały pobrane od pacjenta o imieniu Henrietta Lacks bez jej wiedzy lub zgody.

Niedobory dotarły do ​​Johns Hopkins Hospital w lutym 1951 r., Skarżąc się na ból brzucha, który ostatecznie okazał się guzem na raka szyjki macicy. Podczas gdy otrzymywała radioaktywny lek na raka, który obejmował operację szycia rur radowych na miejscu, jej chirurdzy usuwali zdrowe i nowotworowe odcinki szyjki macicy, nie mówiąc o tym. Komórki te zostały ostatecznie przekazane dr George'owi Gey'owi, który studiował i hodował nieśmiertelne komórki. Niedobór zmarł na raka osiem miesięcy później, a jej rodzina nie dowiedziała się, że jej komórki zostały usunięte do lat 70. XX wieku, kiedy naukowcy z całego świata zaczęli dzwonić do rodziny, aby dowiedzieć się więcej o ich unikalnej genetyce.

3. Holmesburg Prison Trials

Gdy tretynoina, pochodna witaminy A, została po raz pierwszy wprowadzona na rynek jako Retin-A w 1969 r., Została uznana za cudowne leczenie trądziku. Wciąż jest to wiodące na świecie leczenie trądziku, znajduje się na liście podstawowych leków Światowej Organizacji Zdrowia i jest stosowana w leczeniu ostrej białaczki promielocytowej. Dość potężne rzeczy. To, czego większość ludzi nie wie, to fakt, że kosztował bardzo strome koszty ludzkie.

Został odkryty przez dr Alberta M. Kligmana, dermatologa z University of Pennsylvania, po latach testowania substancji na plecach więźniów w więzieniu Holmesburg w Filadelfii już w 1951 r. „Wszystko, co widziałem przed sobą, to akry skóry, Powiedział Kligman w wywiadzie prasowym z 1966 roku. „To było jak rolnik, który widział pole po raz pierwszy.” Zgodnie z historią eksperymentów napisanych przez Allena M. Hornbluma, który odwiedził Holmesburg dwadzieścia lat po rozpoczęciu testów Kligmana, więzienie było pełne bez koszuli więźniów, których plecy były prążkowane z gazą, taśmą klejącą i bliznami z biopsji.

Aby być uczciwym, w latach 50. i 60. XX wieku nie istniało żadne prawo przeciwko testom naukowym na ludzkich więźniach, ale zatajając szczegółowe informacje o eksperymentach więźniów, uważa się, że Kligman złamał pierwsze prawo w Kodeksie Norymberskim: Dobrowolne zgoda człowieka jest absolutnie niezbędna. Nie znaczy to, że miałoby to duże znaczenie dla więźniów, którym oferowano od 10 do 300 dolarów dziennie, w zależności od eksperymentu.

4. Eksperymenty Milgrama

„Czy to możliwe, że Eichmann i jego milion wspólników w Holokauście wykonywali tylko rozkazy? Czy moglibyśmy nazwać ich wspólnikami? ”Są to pytania psychologa społecznego Yale Stanley Milgram (http://books.google.com/books?id=TZvGAQAAQBAJ&pg=PT41&lpg=PT41&dq=%22Could+it+be+that+Eichmann + i + jego + milion + wspólników + w + + Holokaust + były + + + następujące + rozkazy? + Czy + my + zadzwoń + je + wszyscy + wspólnicy?% 22 + (i źródło = bl & ots = Gs-hSBz741 i sig = BxIZ2gJGQuHyku856GjUX_5bZdk & hl = en & sa = X & ved = 0CFYQ6AEwCWoVChMItML_iP3YxgIVSXg-Ch2ycAWw # v = onepage & q & f = false) zapytał, kiedy nazistowskie okrucieństwa wojenne zostały upublicznione. Journal of Abnormal Social Psychology w 1963 r.

W eksperymentach ochotnicy byli najpierw łączeni z inną osobą, która była w rzeczywistości konfederatem Milgrama. Następnie poproszono pary o losowanie w celu określenia ich ról - „nauczyciela” lub „ucznia” - ale eksperyment był tak dobrany, aby wolontariusz był zawsze nauczycielem. Następnie uczeń zostałby umieszczony w pokoju i podłączony do kilku elektrod. Nauczyciel dołączyłby do „eksperymentatora” - aktora ubranego w fartuch laboratoryjny - w oddzielnym pomieszczeniu i wyposażonego w generator prądu elektrycznego.

Eksperymentator poinstruował nauczyciela, aby najpierw uczył uczącego się szeregu par słów, a następnie przetestował jego ucznia: za każdym razem, gdy uczeń popełnił błąd, nauczycielowi kazano wykonać wstrząs elektryczny, każdy bardziej intensywny niż ostatni. Oczywiście nie było żadnych rzeczywistych wstrząsów, ale uczeń w drugim pokoju za każdym razem krzyczał z bólu.

Milgram miał nadzieję, że te eksperymenty rzucą światło na to, co wydarzyło się wśród nazistowskich oficerów podczas wojny. Chociaż uczestnicy wykazali wyraźne oznaki cierpienia, gdy zaczęli słyszeć, jak ich uczniowie krzyczą z bólu, wielu z nich nie przestało. W swojej pierwszej rundzie eksperymentów 65 procent uczestników zarządzało wstrząsami na najwyższym poziomie. Jego dane wskazywały na jeden przerażający wniosek: zwykli ludzie rzeczywiście będą posłuszni autorytetowi, nawet do tego stopnia, że ​​zabiją człowieka.

5. Stanford Prison Experiment

Amerykańskie Biuro Badań Morskich sfinansowało Eksperyment Więzienia Stanforda, mając nadzieję, że zidentyfikuje przyczyny konfliktu między strażnikami więziennymi a więźniami. W badaniach, które miały miejsce na Uniwersytecie Stanforda w 1971 r., Uczestnikom losowo przydzielono rolę „więźnia” lub „strażnika więziennego” i musieli zaangażować się w tę rolę przez cały czas trwania eksperymentu. Chociaż eksperyment miał trwać dwa tygodnie, główny badacz Philip Zimbardo musiał skrócić go po sześciu dniach. Uczestnicy traktowali swoje role zbyt poważnie, a sprawy szybko wymknęły się spod kontroli.

Strażnikom więziennym powiedziano, że nie mogą fizycznie skrzywdzić więźniów, ale mogą mówić rzeczy, aby kontrolować ich psychicznie. W ciągu kilku dni strażnicy odnosili się do więźniów numerami zamiast nazwami, aby wywołać depersonalizację. Mieli wśród nich arbitralne systemy statusu, a nawet zaczęli zmuszać więźniów do zdejmowania ubrań lub spania na betonie. Do czasu zakończenia eksperymentu Zimbardo, podobnie jak Milgram, ujawnił trudną do żołądka prawdę o ludzkiej naturze: zwykli ludzie byli niesamowicie wrażliwi, gdy stawali w obliczu autorytetu, zwłaszcza osoby wspieranej przez instytucję społeczną lub kulturową.

6. Edycja genów w zarodkach

Nieetyczne testowanie to nie tylko przeszłość. Na początku tego roku chińscy naukowcy zgłosili się w internetowym czasopiśmie Białko i komórka że z powodzeniem przeprowadzili modyfikację linii zarodkowej - na ludzkich embrionach. Obecnie etyka testów na embrionach ludzkich staje się coraz bardziej zamglona. Mimo że nadal nie jest akceptowany przez zachodnich naukowców, potencjał pola do zmiany oblicza medycyny konsekwentnie grozi ponownym otwarciem debaty.

Jeśli naukowcom uda się udoskonalić edycję genów w embrionach, całkowicie zrewolucjonizuje to genetykę, jaką znamy. Pozwoliłoby nam to skutecznie korygować niszczące choroby genetyczne u dzieci, zanim jeszcze się urodziły. Zespół badawczy zajmujący się odkryciem z powodzeniem zastosował „zarodki przedimplantacyjne” - które nie mogą skutkować urodzeniem na żywo - w celu zmodyfikowania genu odpowiedzialnego za zaburzenia krwi β-talasemii przy użyciu technologii CRISPR / Cas9. Zachodni naukowcy wykorzystali ten system z powodzeniem w modelach zwierzęcych, ale chińskie badania reprezentują - o ile wiemy - pierwszy raz, kiedy został użyty u ludzi.