Dlaczego klauni nas przerażają

Tak jakby 2016 r. Nie mógł być dziwniejszy, stał się rokiem przerażającego klauna prześladowcy / zabójcy. Zaczęło się w Południowej Karolinie jako dziwaczny chwyt marketingowy, być może zainspirowany postacią Jareda Leto Drużyna samobójców. Ale w jaki sposób klauni - którzy zostali wynalezieni w średniowieczu jako komiczna ulga i byli podstawą cyrku od pokoleń - przechodzą od zabawnych do przerażających?

Steven Schlozman, psychiatra, który wykłada na neurobiologii horroru seminarium na Harvardzie, wyjaśnia, że ​​nasz strach przed klaunami jest zakorzeniony w podwójnym podejściu. Nasz mózg nie jest pewien, co robić, gdy widzimy klauna: czy to jest ludzkie? Czy tak nie jest? To pytanie wywołuje strach, który uruchamia ten zmysł walki lub ucieczki wraz z sygnałem do ciała migdałowatego, aby zbadać WTF tę twarz - podobnie jak to, co dzieje się, gdy jesteś w nawiedzonym domu. Twarz, która nie jest całkiem człowieka, jak Pennywise To lub Leatherface w Teksańska masakra piłą mechaniczną może być znakiem, żeby się wycofać i uciekać.

„Istnieje różnica między tym, czego się boisz podczas horroru, a tym, czego się boisz, kiedy, broń Boże, jest aktywna strzelanka” - opowiada Schlozman Odwrotność. „Wiele nauk związanych z takimi rzeczami, jak rozpoznawanie wzorców i stronniczość potwierdzeń - w istocie rzeczy, które pokazują, że jesteśmy ludźmi”.

Ta niespokojna reakcja jest podobna do idei „Uncanny Valley” - niezależnie od tego, czy jest to robot czy żółw ninja, ludzie stają się pełzaczami, gdy coś jest humanoidem, który wciąż nie jest całkiem humanoidalny. Schlozman przedstawia przykład „Pale Man” Labirynt Pana - przerażające stworzenie, którego oczy są na rękach. Ludzie ewoluowali, aby rozpoznać twarz z oczami, nosem i ustami, aby być czymś bezpiecznym. „Pale Man” nie jest przerażający, ponieważ jest duży lub z powodu obwisłej skóry - to dlatego, że jego oczy nie są tam, gdzie nasz mózg ich oczekuje.

A ta nonsensowna część twarzy, która nie jest całkiem ludzka, wyjaśnia nie tylko, dlaczego niektórzy z nas nie boją się klaunów tak jak inni, ale także, dlaczego pewien segment populacji robi kopa z horrorów.

„Myślę, że jednym z powodów, dla których ludzie lubią to doświadczenie, jest to, że mózg uwielbia łamigłówki - jesteśmy przekonani, że je kochamy, ponieważ jest to mechanizm przetrwania” - mówi Schlozman. „Dzieje się to w naszym neurobiologicznym jelicie, w dolnej części mózgu przed obszarem poznawczym. Ludzie chcą dowiedzieć się, o co chodzi w tym konkretnym scenariuszu, który sprawił, że czuli się przestraszeni.

Jeśli łamigłówka odkrywa, dlaczego coś jest przerażające, niektóre z najbardziej przydatnych wskazówek to tropy, które powracają w horrorach. Badania wykazały, że wcześniejsze lęki wywołane przez specyficzne sygnały w strasznych filmach mogą przewidzieć, co przerazi kogoś w innym filmie. Przesada, obozowa twarz oznacza złoczyńcę; dziewiczy purysta oznacza ocalałego.

Istnieje granica między „To jest zabawne!” - przerażające i „Mam zamiar zwymiotować” - straszna, mówi Scholzman, ale to różni się między ludźmi. Część sprowadza się do osobowości; ludzie, którzy wysoko oceniają Skalę Sensacji, zazwyczaj bardziej się boją, ponieważ mają silniejszą potrzebę odczuwania silnych emocji. Jeśli masz kulofobię - lub strach przed klaunami - i natkniesz się na klauna, powiedzmy, że nie będzie to czas zabawy.

Ale więcej niż przerażające twarze lub dziwne sytuacje to rzeczy, które my nie patrz według Scholzmana. „Dlatego oryginał Blair Witch działał tak dobrze - wyjaśnia Scholzman. „Masz wrażenie, że zawsze coś jest nie tak, ale nigdy go nie widzisz. Na poziomie wewnętrznym to właśnie tworzy napięcie ”.