„Koszyki” pokazują, dlaczego boli nas nikt, kogo kochamy

W nowej serii FX Kosze, Zach Galifianakis wciela się w rolę Chipa Basketsa, nieudanego profesjonalnego klauna, który przyjmuje pracę jako klaun rodeo w Bakersfield w Kalifornii, po tym, jak nie udało mu się wyjść ze szkoły klaunów w Paryżu. Wraca do domu, by odebrać fragmenty swojego pozornie nieszczęśliwego życia, któremu towarzyszy okropnie niegrzeczna Francuzka, która poślubiła Chipa, by dostać zieloną kartę. Przedstawienie podąża za Galifianakisem, który próbuje odzyskać równowagę w Bakersfield, co nie jest łatwiejsze dzięki ingerencji jego ekscentrycznej, korpulentnej matki, granej bezbłędnie przez Louie Andersona, i śmiertelnie groźnej, przeciętnej pracownikce ubezpieczeniowej, o której mówi głośność myszy. Nowa seria po mistrzowsku podkreśla granicę między wesołym i przejmującym sercem, ponieważ brak okazji i brak emocji w życiu Chipa to zarówno niekończące się żarty serialu, jak i to, co czyni go boleśnie ludzkim. Chociaż program ma wiele rzeczy, aby utrzymać ten rozłam, jego zdolność do zademonstrowania, w jaki sposób krzywdzimy ludzi, których kochamy, jest jednym z jego najbardziej humanizujących aspektów.

# Koszyki z udziałem Zacha Galifianakisa odnowione na sezon 2 w FX http://t.co/6O8MgxUe6z pic.twitter.com/ZxpCKC0ZjR

- Variety (@Variety) 23 lutego 2016

Związek Chipa z Martha agentem ubezpieczeniowym najlepiej oddaje tę koncepcję. Nie byłoby właściwe powiedzieć, że Chip kocha Marthę, ponieważ znali się tylko przez bardzo krótki czas, ale jasne jest, że jest ona jedną z niewielu osób w życiu Chipa, która robi z niego gówno. Faktycznie, stary, dobrze poinformowany agent ubezpieczeniowy, którego właśnie poznał, troszczy się o Chipa bardziej niż ktokolwiek inny, oprócz swojej matki, która wiele mówi o tym, jak żałosne Kosze czyni życie Chipa. Martha nieprzerwanie oferuje swoją pomoc Chipowi, znajdując wymówki, żeby się trzymać, ponieważ boleśnie widać, że jest samotna i potrzebuje towarzystwa.

Ale Chip wzrusza ją na każdym kroku. Krzyczy na nią, żeby przestała krzyczeć, gdy jej głos nie może być łagodniejszy lub mniej obraźliwy i znajduje błąd w każdej rzeczy, którą robi. Podczas gdy Chip jest zajęty próbowaniem zaimponowania swojej francuskiej żonie, która uważa go za szczeniaka, który podąża za nią, chodzi po całej kobiecie, która rzeczywiście będzie tam dla niego.Przedstawienie wydaje się wskazywać, że oboje w końcu się spotkają, ale to mało prawdopodobne, biorąc pod uwagę obecną jednokierunkową drogę ich związku.

Relacja Chipa z jego matką jest również odpowiedzialna za ogromną rzeczywistość Kosze. Biorąc pod uwagę, jak większość ludzi doświadcza pewnego stopnia irytacji swoich rodziców, napięte stosunki między Chipem a jego matką nie są rewolucyjne. Jest to jednak kolejna trasa, której celem jest pokazanie, w jaki sposób Chip inwestuje swoje najlepsze interesy w ludzi, którzy uważają go za nikczemnego, podczas gdy on przymyka oko na ludzi, którzy chcą mu pomóc, jak jego matka. Gdy zobaczysz, jak Chip i jego matka wchodzą w interakcję, pomyślałbyś, że Chip miał 5 lat - musi stale powtarzać mu, żeby się zachowywał, gdy są w towarzystwie innych, a ona musi sobie radzić z jego wybuchami, kiedy reaguje kwaśno do niekończącej się serii osobistych nieszczęść. Z jednej strony, jeśli twoje życie było tak żałosne, jak Chipa, prawdopodobnie trudno byłoby ci być miłym dla ludzi wokół ciebie. Jego obecna sytuacja jest jednak stale pogarszana przez odmowę udzielenia pomocy przez jedynych ludzi, którzy kiedykolwiek ją zaoferują.

Kosze jest jednym z tych programów, które utrudniają podjęcie decyzji, czy należy się śmiać, czy płakać. Nadrzędnym tematem programu wydaje się być ponury - wiejski krajobraz Bakersfield, przyszłość kariery klauna Chipa, a obecne stany jego osobistych relacji są ponure. W przypadku programu, który stara się pokazać pustkę, Kosze jest pełen momentów, które wychwytują zarówno wesołość, jak i litość przeciętnego ludzkiego doświadczenia.