Optymalne poziomy lęku Pomóż ulepszyć formację pamięci

Gdy mózg tworzy pamięć długotrwałą specjalnego doświadczenia, takiego jak pierwszy pocałunek lub pierwsze rozbicie, tworzy nowe synapsy do łączenia poszczególnych neuronów. Im silniejsze synapsy, tym łatwiej można uzyskać dostęp do pamięci. A siła tych synaps, jak twierdzą naukowcy, zależy od stanu twojego umysłu, kiedy są tworzone.

W nowym badaniu w Nauki o mózgu badacze z University of Waterloo podają zaskakujący czynnik, który wpływa na ten proces powstawania pamięci: lęk. Kiedy zaburzenie może być opanowane, piszą, lęk może pozytywnie wpłynąć na zachowanie wspomnień. Ale jeśli to żargon być zarządzane, może to wpływać na wspomnienia do punktu niedokładności.

„Ludzie z wysokim niepokojem muszą być ostrożni”, powiedziała współautorka dr Myra Fernandes w oświadczeniu opublikowanym w poniedziałek. „W pewnym stopniu istnieje optymalny poziom lęku, który przyniesie korzyść twojej pamięci, ale wiemy z innych badań, że wysoki poziom lęku może spowodować, że ludzie osiągną punkt krytyczny, który wpływa na ich wspomnienia i wydajność”.

Kiedy próbujemy odzyskać wspomnienia, staramy się zapamiętać oryginalny proces, który wykorzystaliśmy do stworzenia pamięci. Z kolei na kształtowanie pamięci wpływa sposób, w jaki nasz mózg koduje przychodzącą pamięć. Przetwarzanie „Płytkie” jest wtedy, gdy pamiętamy tylko cechy powierzchni, takie jak kolor krawata danej osoby, a przetwarzanie „głębokie” występuje, gdy łączymy te szczegóły powierzchni z czymś innym. Możesz na przykład pamiętać czerwony krawat danej osoby, ponieważ dokładnie przypomniałeś sobie tę cechę powierzchni lub możesz ją zapamiętać, ponieważ czerwony jest ulubionym kolorem twojej mamy.

Aby zbadać, w jaki sposób lęk może odgrywać rolę w tym procesie, naukowcy losowo przydzielili 80 studentów studiów licencjackich do grupy głębokiego kodowania lub grupy płytkiego kodowania i ocenili poziom lęku każdej osoby za pomocą skal stresu lęku depresyjnego, który waha się od niskiego do wysokiego.

W zadaniach kodowania każdy z uczestników widział 72 słowa nałożone na obraz negatywny lub neutralny, jak wypadek samochodowy lub łódź. Grupa płytkiego kodowania została poinstruowana, aby po prostu szukać litery „a”, podczas gdy grupa głębokiego kodowania została poproszona o zastanowienie się, czy słowa na obrazie reprezentują żywy lub nieożywiony obiekt.

Następnie uczestnicy zostali zapytani, jak dobrze mogą sobie przypomnieć słowa na zdjęciach. Ludzie w grupie płytkiego kodowania wykonali najgorszą pracę ogólnie, ale osoby, które miały wysoki poziom lęku, lepiej sobie radziły z zapamiętywaniem słów, które zostały umieszczone na negatywnych obrazach. W obu grupach kodujących uczestnicy z rozsądnym poziomem lęku byli najlepsi w przywoływaniu szczegółów we wszystkich słowach i obrazach.

Naukowcy zauważyli jednak również, że osoby z wysokim lękiem mają tendencję do zapamiętywania neutralnych obrazów jako negatywnych zdarzeń, które, jak wyjaśniają, wynikają z tego, że obrazy stają się „skażone negatywnym trybem przetwarzania”. Jest to ważne zastrzeżenie do stwierdzenia, że lęk może nasilać powstawanie pamięci: chociaż możliwe do opanowania lęki okazały się dobrodziejstwem przy zapamiętywaniu szczegółów, wysoki niepokój spowodował, że neutralne informacje stały się uprzedzone przez ogólnie negatywne emocje odczuwane podczas procesu kodowania pamięci.

W swoim oświadczeniu współautor badania i psycholog University of Waterloo, Christopher Lee, Ph.D. wyjaśnił, że bycie w negatywnym nastawieniu może zmienić dokładność twojej pamięci. Na przykład, twoja kanapka w porze lunchu mogłaby być idealnie smaczna, ale możesz zapamiętać to jako okropne, ponieważ wdałeś się w kłótnię ze swoim szefem, zanim go zjadłeś.

„Dla ogółu społeczeństwa”, wyjaśnił, „ważne jest, aby zdawać sobie sprawę z tego, jakie uprzedzenia można wnieść do stołu lub jaki konkretny sposób myślenia można obserwować w świecie oraz w jaki sposób może on ostatecznie ukształtować to, co widzimy, odchodząc”.