24/7 e-maile robocze szkodzą relacjom, ostrzegaj naukowców

Wszystko zaczęło się, gdy moja żona dostała nowego szefa ”, dr William Becker, współautor nowego badania pokazującego niebezpieczeństwo ciągłych e-maili, mówi Odwrotność. „Jeden z tych szefów, którzy oczekiwali, że pracownicy będą cały czas sprawdzać pocztę elektroniczną i odpowiadać w ciągu kilku minut o każdej porze. Widziałem, że w ciągu miesiąca po prostu ją zmiażdżyło. ”

Becker, profesor zarządzania na Virginia Tech University, pracował z naukowcami z dwóch innych uniwersytetów, aby scharakteryzować to uczucie podstępnego stresu, który gromadzi się, gdy e-maile robocze gromadzą się w skrzynce odbiorczej: nazywają to „zawsze na kulturze” i według nich, może to być wbicie klina między ciebie a twoją znaczącą osobę.

Prace nad tym dokumentem są prezentowane w tym tygodniu na dorocznym spotkaniu Akademii Zarządzania w Chicago. Becker oczywiście nie jest jedyną osobą, która zauważa, jak szkodliwe mogą być nieuregulowane oczekiwania w pracy. W ostatnich latach seria rachunków wprowadzonych na całym świecie podkreśliła „prawo do odłączenia się”. Na przykład w marcu członek Rady Miasta Nowy Jork Rafael Espinal wprowadził ustawę zakazującą kontaktu e-mail pracownika z pracodawcą po godzinach pracy. We Francji istnieją przepisy, które faktycznie chronią prawa pracowników do ignorowania wiadomości e-mail związanych z pracą po godzinie 18:00. Filipiny i Włochy również mają podobne prawa.

Zainspirowany tą obserwacją Becker współpracował z Liubą Y. Belkinem z Lehigh University i dr Samanthą A. Conroy z Colorado State, aby zbadać to, co ich zdaniem jest nowym rodzajem kultury pracy, która wymaga stałej łączności. Najpierw rozesłali ankietę składającą się z trzech pytań do 108 pełnoetatowych pracowników, pytając o oczekiwania szefów, menedżerów i współpracowników. Wkrótce stało się jasne, że te oczekiwania nie zawsze pochodzą z góry na dół. Raczej zbiorowo stanowiły poczucie, że każda osoba musi być w stałym kontakcie, nie tylko dlatego, że jej szef jest, ale dlatego, że jej współpracownicy również. Siła tej kultury, wynika z wyników, była skorelowana z ilością czasu, jaki ludzie spędzali na sprawdzaniu poczty elektronicznej po godzinach pracy.

Po ustaleniu tego wzorca behawioralnego Becker i jego zespół sprawdzili, w jaki sposób ciągłe sprawdzanie poczty może wpłynąć na siłę relacji każdego pracownika. Oceniając 138 par, stwierdzili, że nie tylko stres obie partnerzy mają tendencję do zwiększania się przy ciągłym sprawdzaniu poczty elektronicznej, ale także w rzeczywistości wpływają na to, w jaki sposób współmałżonek pracownika odczuwa ogólny związek. Ciągłe sprawdzanie poczty e-mail sprawiało, że partnerzy czuli się zagrożeni, nawet jeśli sami pracownicy nie zauważyli zmiany.

„Powodem, dla którego nawiązujesz bliskie stosunki, jest posiadanie kogoś, z kim naprawdę możesz być obecny i być naprawdę uważnym” - mówi Becker. „Jeśli ta osoba nie może z tobą rozmawiać przez więcej niż dziesięć minut bez sprawdzania swojego telefonu lub sprawdzania adresu e-mail, zaczyna to obniżać poczucie bycia obecnym i uważnym”.

Becker sugeruje, że jego rozłączenie ma miejsce, ponieważ ludzie zachowują różne nastawienie do pracy i różne nastawienie do interakcji z bliskimi. „Jedną z rzeczy, która jest dobra w powrocie do domu do rodziny, jest to, że wychodzisz ze swojego sposobu myślenia i kierujesz się światem rzeczywistym” - wyjaśnia. „Możesz być opiekuńczy i angażować się w kontakty z ludźmi i nie być tak spięty, ale ta literatura sugeruje, że za każdym razem, gdy sprawdzasz pocztę e-mail, twój sposób myślenia wraca do pracy”.

Choć może się wydawać, że oburzenie partnera, który nie jest w stanie oderwać się od e-maili roboczych, może być łatwe, wyniki wcześniejszych prac Beckera pokazały, że często są to oczekiwania kulturowe musi być spełnione i często nie są pod kontrolą żadnego pracownika. Być może dlatego niektóre kraje zwróciły się do ustawodawstwa federalnego jako wymówki, aby nie odpowiadać na e-maile. Stany Zjednoczone mogą jeszcze nie mieć „prawa do odłączenia się”, ale jeśli wyniki Beckera zostaną dobrze przyjęte, może to być tylko kwestią czasu, zanim prawa te zostaną zapisane: nie tylko dla korzyści kulturowych, ale także ze względów zdrowotnych.