Naukowcy używają szczurów uzależnionych od kokainy do namierzania potencjalnych genów uzależnienia

Narkotyki i uzależniające osobowości nigdy nie są dobrym połączeniem. Niestety, nie zawsze łatwo jest stwierdzić, kto może skończyć desperacko w poszukiwaniu rozwiązania. Nowe badanie szczurów uzależnionych od kokainy może jednak znacznie ułatwić przewidywanie podatności na uzależnienie od narkotyków.

Naukowcy wskazują na nowe badanie w czasopiśmie Materiały z Narodowej Akademii Nauk że różnice genetyczne u szczurów podatnych na uzależnienia mogą pewnego dnia ułatwić badanie przesiewowe pod kątem prawdopodobnych osób nadużywających narkotyków, zanim staną się one uzależnione.

„Istnieje wiele esejów, które można by stworzyć, aby przyjrzeć się tym różnym molekułom, aby stwierdzić, czy ktoś ma historię uzależnienia w swojej rodzinie”, mówi Shelly B. Flagel, autor naczelny badania. Odwrotność wyjaśniając, że białka kodowane przez geny, na które patrzył jej zespół, można wiarygodnie zmierzyć we krwi lub ślinie.

„Jeśli mają one pewien niski lub wysoki poziom jednej z tych cząsteczek, mogą być kandydatami do leczenia, aby w pierwszej kolejności zapobiec uzależnieniu. Lub, jeśli wiemy, że są uzależnieni, aby zapobiec nawrotom ”.

Flagel i jej zespół, złożony z naukowców z University of Michigan, Ann Arbor i University of Alabama w Birmingham, oparli swoją pracę na poprzednich badaniach na szczurach, wykazując, że geny dwóch cząsteczek - czynnika wzrostu fibroblastów i receptora dopaminy D2 - były zaangażowany w reakcję na kokainę i inne używki.

Aby zbadać różnice w sposobie ekspresji tych genów, porównano dwie linie szczurów, które zostały selektywnie wyhodowane jako „wysoko reagujące” (które najbardziej przypominały ludzi uzależnionych pod względem temperamentu i impulsywności) lub słabo reagujących na leki stymulujące. Co najważniejsze, byli w stanie przyjrzeć się różnicom między tymi zwierzętami przed uzależnienie, dając naukowcom spojrzenie na to, jakie czynniki mogą stanowić predyspozycję do nadużywania narkotyków - zasadniczo to, co nazywamy „uzależniającą osobowością”.

„W badaniach na ludziach przyglądamy się tym cząsteczkom po nas wiedzieć ta osoba jest uzależniona - powiedział Flagel. „To jedna z zalet tego badania - że byliśmy w stanie spojrzeć na zwierzęta zasadniczo podobne genetycznie i powiedzieć, że tak wyglądają ich mózgi przed byli narażeni na kokainę i tak właśnie wyglądają po przeszli przez ten długotrwały paradygmat samokontroli i rozwinęli lub wykazali takie zachowania uzależniające ”.

Odkryli, że szczury podatne na uzależnienia miały wyższy niż normalnie poziom czynnika wzrostu fibroblastów, który utrzymywał się na wysokim poziomie nawet po ekspozycji szczurów na kokainę. Przeciwnie, szczury te miały niższy poziom receptora dopaminy D2, ale różnice te zniknęły po uzależnieniu od kokainy. Flagel przyznaje, że te wyniki są nieco „sprzeczne z intuicją”, biorąc pod uwagę to, czego badania nad ludzkimi lekami nauczyły nas o dopaminie i kokainie - to znaczy, że ludzie podatni na uzależnienia mają zwykle niski poziom D2 w ogóle - ale pisze o rozbieżnościach z faktem, że człowiek badania nad kokainą koncentrują się głównie na osobach już uzależnionych.

Konieczne będą dalsze badania, aby dowiedzieć się, w jaki sposób różne poziomy czynnika wzrostu fibroblastów i receptora dopaminy D2 powodują, że szczury są bardziej podatne na uzależnienie od kokainy, ale Flagel jest optymistą, że jej badanie wprowadziło pole leczenia uzależnień na właściwą ścieżkę.

„To tylko kolejny dowód na to, że jest to kluczowa cząsteczka”, powiedział Flagel. „Jeśli chodzi o sposób ukierunkowania na to, na jakim poziomie jest u ludzi, to inna historia, ale zdecydowanie jest to kluczowa cząsteczka, na którą trzeba mieć oko”.