Straszni szefowie mają tego jednego wspaniałego srebrnego podszewki, nowe znaleziska nauki

Źli szefowie przybierają różne kształty, od rozmaitości Michaela Scotta, który troszczy się bardziej o przyciągnięcie uwagi niż robienie rzeczy, do rozmaitości Steve'a Jobsa, który uważa, że ​​zgorszenie pracowników i bycie dupkiem to tylko sposób na załatwienie sprawy. Na szczęście okropni szefowie przychodzą ze srebrną podszewką, nawet dla ludzi nieszczęśliwych, którzy zgłaszają się do jednego.

Pomyśl o tym jako o sposobności, aby dowiedzieć się, co robić i czego nie robić, według wieloletnich badań przeprowadzonych przez naukowców z Uniwersytetu Środkowej Florydy w parze z naukowcami z University of Texas w El Paso, Suffolk University i Singapurski Uniwersytet Zarządzania. Wyniki ich nowego artykułu zostały opublikowane w najnowszym numerze Journal of Applied Psychology. Autor Shannon Taylor, profesor zarządzania koncentruje się na skutkach chamstwa w miejscu pracy, mówi, że ludzie, którzy cierpią pod jednym złym szefem, sami stają się lepszymi liderami w miejscu pracy.

„Słyszymy historie o tym, że Steve Jobs jest sławnym dupkiem, ale myślę, że odniósł sukces pomimo straszliwej postawy, nie dlatego, że” - mówi Taylor. „Trzymamy liderów na piedestale”.

Taylor i jego koledzy udowodnili to w trakcie kilku eksperymentów, które pokazały, że źli szefowie mają tendencję do zachęcania do tego, co nazywają efektem dysydencji. Zasadniczo pracownicy, którzy korzystają z okazji, aby pomyśleć sobie: „kiedy jestem szefem, nigdy nie będę taki”, kontynuują demonstrowanie bardziej etycznych zachowań w miejscu pracy i bardziej pozytywnego stylu przywództwa.

Jak być lepszym od swojego szefa

Do pewnego stopnia korzystanie z dysydencji sprowadza się do prostego aktu introspekcji, mówi Taylor.

„Niektórzy mówią:„ to nie jest w porządku, nie zamierzam pozwolić, aby ten styl zdefiniował mnie jako lidera ”- wyjaśnia. Aby przetestować ten pomysł, wymyślili ładną serię eksperymentów.

W jednym z eksperymentów ludzie zostali zatrudnieni w studenckiej kawiarni i poproszeni o zrobienie pomysłu na ulepszenie kawiarni, coś w rodzaju skrzynki z sugestiami. Następnie naukowcy zmanipulowali sposób, w jaki szef zareagował na nowy pomysł: czasami im się to podobało, czasami reagowali wrzaskami na początkujących, a czasami naśmiewał się z nich. Wreszcie naukowcy przypisali innym grupom kolejną aktywację, aby „zdezorientować”, zasadniczo zachęcając ich do zastanowienia się, czy ich wartości są zgodne z wartościami szefa kutasa.

Powiązane: Nigdy nie akceptuj pracy wykorzystującej łamigłówki mózgowe w rozmowie

Po tej aktywacji dawni pracownicy musieli zagrać z bossem i na zmianę oceniać własne tony, tylko same boiska były złe. Nie były to tylko złe pomysły, ale wręcz nieprofesjonalne, zaśmiecone literami i błędami pisarskimi. Krótko mówiąc, była to doskonała okazja do pracy w miejscu, które niektórzy eufemistycznie nazywają „twardą miłością”.

Można by pomyśleć, że pracownicy, którzy zostali ukarani za ich złe pomysły, zrobiliby to samo, nawet gdy mieliby jeszcze gorszą pracę. Ale tak nie było. Taylor mówi: „Odkryliśmy, że kiedy ludzie byli maltretowani i dyskutowali, w przeciwieństwie do wcześniejszych badań, doprowadziło to do bardziej etycznego zachowania z ich strony.

Głównym zastrzeżeniem do badań Taylora jest to, że nie uważa, że ​​uniewinnia straszliwych szefów (i, wbrew powszechnemu przekonaniu, typ „rób wszystko, by wyprzedzić” nie jest najlepszym sposobem na wzniesienie się po drabinie zawodowej). Ale to daje pracownikom rodzaj podręcznika, w jaki sposób zrobić straszne doświadczenie i spróbować zmienić je w coś pozytywnego.

Innymi słowy, zamiast mieć okropnych szefów, którzy patrzą na jego badania jako dowód, że istnieje potencjalnie odkupieńcze uzasadnienie ich działań, jest bardziej okazją dla pracowników pogrążonych w żałobie, aby zdali sobie sprawę, że zamiast tego powinni być tymi, którzy prowadzą rzeczy.