Co czyni „kwantową przerwą” także specjalną nudą

Był taki moment w moim czasie Przerwa kwantowa to zapieczętowało dla mnie umowę. Miałem zaledwie pół godziny, aby spędzić wolny weekend i chciałem zagrać w tę grę. Chciałem strzelać do zdigitalizowanych wrogów za pomocą słodkich, manipulujących w czasie supermocarstw, a następnie wylogować się w następnym punkcie kontrolnym. Ale nie mogłem. Najpierw musiałem oglądać telewizję.

Wyłącznie na Xbox One Przerwa kwantowa z Remedy, fińskiego studia zapamiętanego Max Payne i Alan Wake, chce być czymś więcej niż grą. Chce być przyszłością fikcyjnych mediów, opowiadając fascynującą historię - przynajmniej taką, którą ma nadzieję - za pomocą dwóch form: strzelanki trzeciej osoby i serialu na żywo. Pomiędzy rozdziałami gry 22-minutowe „odcinki” nakręcone na żywo odzwierciedlają niektóre z największych decyzji podejmowanych przez gracza w grze.

Jest to ambitne, godne podziwu, ale rezultatem jest chaotyczne doświadczenie, które rozprasza, a nie angażuje. Przerwa kwantowa może to być dobra gra, nawet dobry program telewizyjny, ale trudno powiedzieć, ze względu na niespójne odczucia. To złoty wiek telewizji, ale Przerwa kwantowa nie jest przyszłość. W rzeczywistości ledwo nadąża.

Oryginalna historia science-fiction, Przerwa kwantowa następuje niespokojny Jack Joyce (portretowany w grze i na żywo przez X Men gwiazda Shawn Ashmore) wciągnięta w spisek po eksperymencie podróży w czasie daje mu czas na manipulowanie supermocarstwami. Jack jest ścigany przez potężnego Monarch Solutions, założonego przez jego byłego najlepszego przyjaciela Paula Serene (Gra o tron gwiazda Aidan Gillen) i przedsięwzięcia mające na celu odkrycie prawdy o jego oddalonym bracie (Dominic Monaghan), który przewidział niebezpieczeństwa eksperymentu.

Jeśli się martwisz Przerwa kwantowa jako gra jest w porządku. Strzelanie jest solidne, jeśli brakuje mu ciosu. To zdecydowanie nie jest Max Payne. Czas, w którym supermocarstwa są zabawne, ale nie ma wystarczającej różnorodności i zazwyczaj polega na zamrożeniu celów, dzięki czemu można je zastrzelić. Jeśli chcesz zagrać w strzelankę dla trzeciej osoby, możesz zrobić coś gorszego niż Przerwa kwantowa.

Jeśli chodzi o show, to jest fajne, jeśli bezkształtne. To nie jest całkiem prestiżowy dramat - biorąc pod uwagę jego talent Drut alums Lance Reddick i Aidan Gillen, można by się tego spodziewać - raczej Przerwa kwantowa jest jak niedzielne popołudnie na TNT. Kiedy podszedłem do dema, reżyser Sam Lake wyjaśnił, że chce, aby gra była przede wszystkim przekonująca w swojej historii i postaciach, ale Jack Joyce i Paul Serene czują się kopiowani i wklejani z innych filmów akcji z połowy 2000 roku.

Co mnie najbardziej martwi Przerwa kwantowa to, w jaki sposób nie spełnia on swojego oszałamiającego potencjału. Pomysł zaintrygował mnie po raz pierwszy, potem się zemdlałem, a potem sam spróbowałem. Natychmiast zacząłem widzieć pęknięcia; Nie mogłem usiąść i obejrzeć pierwszego 22-minutowego odcinka z powodu ograniczeń czasowych sesji, zabawnego zwrotu w moim doświadczeniu demo. Ale myślałem, że to anomalia i miałem nadzieję Przerwa kwantowa złamałbym grunt pod czymś wyjątkowym. Z pewnością bym tego nie zrobił zawsze mieć pociąg ze stacji Penn, żeby złapać za każdym razem, gdy gram, prawda?

Kilka tygodni później, kiedy właściwie gram, widzę zegar i znów jestem wkurzony. Źle jest, gdy chcę grać, a gra naprawdę mnie powstrzymuje.

Nawet gdy czas był luksusem, na który mnie stać, czegoś brakowało Przerwa kwantowa to było ujednolicone, jakby elementy show i gry nigdy nie czuły się właściwie razem. Może jest w tym nauka? w rzeczywistości istnieje rozdźwięk między pasywną akcją oglądania telewizji a bardziej angażującą grą w grę i znieść to, że w jednym „pakiecie” jest uciążliwy dla naszego układu nerwowego według naszego własnego Neela V. Patela. Nie czułem się wyczerpany, po prostu przeszkadzałem w próbie grania w gry, kiedy czasami nie mogłem.

W uczciwości gra pozwala opuścić odcinki. Ale czyniąc to, zapewne, Przerwa kwantowa nie byłoby Przerwa kwantowa. W odniesieniu do twórców, artystów i reżyserów, którzy zamierzali doświadczyć hybrydy, nie miałbym odpowiedniego wypełnienia, jeśli porzuciłem dosłownie połowę tego, co daje Przerwa kwantowa jego tożsamość.

Może Przerwa kwantowa jest lepsza wyłącznie jako gra lub wyłącznie program telewizyjny, ale chce być zarówno jednym, jak i drugim, więc spotkałem się z nią na jej warunkach i niestety nie żyje.