Wyspa Wielkanocna: popularna teoria o starożytnych ludziach może być zła

Wyspa Wielkanocna, znana również jako Rapa Nui, jest miejscem o powierzchni 63 mil kwadratowych na Oceanie Spokojnym. W 1995 r. Pisarz naukowy Jared Diamond spopularyzował „teorię upadku” Odkryć historia magazynu o tym, dlaczego ludność Wyspy Wielkanocnej była tak mała, kiedy europejscy odkrywcy przybyli w 1722 roku. Później opublikował Zawalić się, książka hipotetyczna, że ​​konflikty i nadmierne wykorzystanie zasobów doprowadziły do ​​„ekocydu” społecznego. Jednak coraz więcej dowodów przeczy tej popularnej opowieści o wojowniczej, marnotrawnej kulturze.

Naukowcy twierdzą w nowym badaniu, że najbardziej charakterystyczne cechy wyspy są również najlepszym dowodem na to, że starożytne społeczeństwo Rapa Nui było bardziej wyrafinowane niż wcześniej sądzono, a największą wskazówką są najbardziej charakterystyczne cechy wyspy.

Ikoniczne „głowy Wyspy Wielkanocnej” lub moai, są w rzeczywistości pełnymi, ale często częściowo zakopanymi posągami, które pokrywają wyspę. Jest ich prawie tysiąc, a największy ma ponad 70 stóp wysokości. Naukowcy wywodzący się z UCLA, University of Queensland i Field Museum of Natural History w Chicago uważają, że podobnie jak Stonehenge, proces tworzenia tych monolitów wskazuje na społeczeństwo oparte na współpracy.

Ich badania opublikowano w poniedziałek Journal of Pacific Archeology.

Współautor badania i dyrektor projektu pomnika Wyspy Wielkanocnej Jo Anne Van Tilburg, Ph.D., koncentruje się na pomiarze widoczności, liczby, wielkości i lokalizacji moai. Ona mówi Odwrotność że „widoczność, gdy jest powiązana z geografią, mówi nam coś o tym, jak Rapa Nui, jak wszystkie inne tradycyjne społeczeństwa polinezyjskie, zbudowane jest na tożsamości rodziny”.

Van Tilburg i jej zespół twierdzą, że zrozumienie, w jaki sposób te rodziny weszły w interakcję z rzemieślnikami, którzy stworzyli narzędzia, które pomogły w stworzeniu gigantycznych posągów, świadczy o tym, jak oddziaływały różne części społeczeństwa Rapa Nui.

Poprzednie wykopaliska prowadzone przez Tilburg ujawniły, że moai zostały stworzone z narzędzi bazaltowych. W tym badaniu naukowiec skupił się na ustaleniu, skąd bazalt pochodzi. Pomiędzy rokiem 1455 a 1645 ne istniała seria bazaltowych transferów z kamieniołomów do rzeczywistej lokalizacji posągów - więc pytanie brzmiało, z jakiego kamieniołomu pochodzą?

Analiza chemiczna kamiennych narzędzi ujawniła, że ​​większość tych instrumentów została wykonana z bazaltu, który został wykopany z jednego kamieniołomu. To pokazało naukowcom, że ponieważ wszyscy używali jednego rodzaju kamienia, musieli istnieć pewien poziom współpracy przy tworzeniu gigantycznych posągów.

„Było więcej interakcji i współpracy”

„Postawiliśmy hipotezę, że elitarni członkowie kultury Rapa Nui kontrolowali zasoby i wykorzystywali je tylko dla siebie”, autor naczelny i Ph.D. z University of Queensland. mówi kandydat Dale Simpson Jr. Odwrotność. „Zamiast tego odkryliśmy, że cała wyspa używa podobnego materiału z podobnych kamieniołomów. To doprowadziło nas do przekonania, że ​​w przeszłości było więcej interakcji i współpracy, co odnotowano w narracji o upadku. ”

Simpson wyjaśnia, że ​​naukowcy zamierzają kontynuować mapowanie kamieniołomów i wykonywać inne analizy geochemiczne artefaktów, aby mogli nadal „malować lepszy obraz” o prehistorycznych interakcjach Rapa Nui.

Po przybyciu Europejczyków na wyspę, niewolnictwo, choroby i kolonizacja zdziesiątkowały dużą część społeczeństwa Rapa Nui - choć jego kultura nadal istnieje. Zrozumienie dokładnie tego, co wydarzyło się w przeszłości, jest kluczem do rozpoznania historii, która została zamglona przez kolonialną interpretację.

„To, co mnie podnieca, to fakt, że dzięki moim długotrwałym relacjom z wyspą udało mi się lepiej zrozumieć, w jaki sposób ludzie w starożytnej przeszłości współdziałali i dzielili się informacjami - niektóre z tych interakcji można zobaczyć dzisiaj i pomiędzy tysiącami Rapa Nui którzy do dziś żyją - mówi Simpson. „Krótko mówiąc, Rapa Nui nie jest opowieścią o upadku, ale o przetrwaniu!”