Trylogia „Czerwonego Powstania” ma problem z pracą

Pierce'a Browna Czerwony Rising była najbardziej kompulsywnie czytelną debiutancką powieścią na rynku, kiedy została wydana w 2014 roku. Krytycy ją uwielbiali i strzelali The New York Times Lista bestsellerów w ciągu kilku tygodni od publikacji, głównie dlatego, że przyniosła nowy punkt widzenia na zmęczony gatunek. Poranna gwiazda, trzecia i ostatnia instalacja w trylogii, zostanie opublikowana w tym miesiącu.

Czerwony Rising podąża za nastolatkiem, który zachowuje się jak dorosły we wszystkich sytuacjach, co jest typowe dla współczesnego science fiction, ale unika pułapki miłosnej trójkąta charakterystycznej dla tego gatunku. (Szczególnie, Czerwony Rising unika tego, zatrudniając odwieczną, problematyczną linię fabularną „kobiety w lodówce”, ale dygresję.)

Choć powieść osadzona w stworzonej przez człowieka strefie wojennej, stworzonej z myślą o nastolatkach, ma na celu walkę z ich różnicami, bardzo się z nią dzieli Igrzyska Śmierci (i dlatego Battle Royale) skupia się na okropnościach klasowej nierówności i pracy fizycznej. Podczas gdy Katniss Everdeen zabija, aby jej kraj znalazł pokój, Czerwony Rising Darrow jest motywowany skorumpowanym systemem kastowym swojego społeczeństwa, który umieścił go i jego zamordowaną młodą żonę na najniższym szczeblu od urodzenia.

MORNING STAR jest tutaj. Mój pierwszy raz widzę to w formie fizycznej. Dziwne i pocieszające i smutne, że ta historia jest bliska końca. Mam nadzieję, że to kochasz. Jeśli trafi na listę bestsellerów, trafi na ścianę. 💥 w sprzedaży w USA 9 lutego. Złam łańcuchy.

Zdjęcie opublikowane przez Pierce'a Browna (@piercebrownofficial) w dniu

Można by pomyśleć Czerwony Rising, a dwie powieści, które nastąpiły później, byłyby wyrazem aktualnego amerykańskiego niepokoju, ponieważ wszystkie trzy książki skupiają się na niewolnictwie, nierówności klasowej i naturze pracy fizycznej a praca strategiczna nad białym kołnierzem, ale autor biografii Browna, który jest wydrukowany w z tyłu każdej jego książki sugeruje, że coś jest nie tak. Czerwony Rising Wydaje się, że autor nie w pełni przetrawił, co oznacza dla niego „praca”.

Jestem zszokowany tym, jak bezczelny jest ten autor, opisując pracę dzienną, którą miał szczęście podczas pisania swojej powieści pic.twitter.com/XQIWRdHVHE

- Ｅｍｉｌｙ Ｇａｕｄｅｔｔｅ (@emilygmonster) 9 stycznia 2016 r

Więc jak brzmi powieść o napięciu i torturach fizycznych robotników, kiedy jest napisana przez młodego autora, który uważa, że ​​„trudził się” w studiu telewizyjnym, „zrobił czas jako strona NBC” i był „pozbawiony snu” podczas pracy w kampanii politycznej? Cóż, jest chaotyczny.

Dość często w Czerwony Rising i Złoty Syn, męskie postacie porównują swoje pochodzenie i prestiżowe rody rodzinne. Chociaż Darrow, bohater serialu, przyznaje, że przegrał podczas tych dyskusji, zajmują więcej nieruchomości w powieści niż w ważniejszych kwestiach, takich jak los klas niskobarwnych, którzy nie są „Czerwonymi”, których role w społeczeństwo nie ma męskiej, „godnej szacunku” natury pracy lub wojny.

Często „fioletowi artyści” i „różowi” sex-pracownicy są przedstawiani jako przebiegli, nieprzewidywalni i głupi. Z pewnością nie zasługują na miejsce przy stole przetargowym, na którym Darrow, niegdyś sprawny fizycznie „Czerwony”, a teraz jeszcze bardziej sprawny fizycznie „Złoto”, znajduje się. Nierówność klas może być problemem, który wpływa na wszystkie kolory, zgodnie z trylogią, ale tylko niektóre głosy są warte słuchania.

Interaktywna grafika na stronie autora Browna wyjaśnia koncepcję klasy używanej w Czerwony Rising trylogia. W dystopii Browna „czerwoni” - którzy pracują w kopalniach na Marsie i są zachęcani do konkurowania ze sobą o zasoby - stanowią najniższą klasę. Tuż nad „Czerwonymi” znajdują się „Brownowie” (lub nisko opłacani słudzy domowi), „Obsydiani” (lub niewykształceni żołnierze, których tekst nazywa „potwornymi”) i „Różowi” (lub kurtyzany i pracownicy seksualni). Ponieważ Darrow, urodzony jako „czerwony” i chirurgicznie przekształcony w „Złoto” przez „Fiolet” (zostań ze mną tutaj), wznosi się przez szeregi społeczne, spotyka ludzi o innych barwach i nie jest w stanie pozwolić im na empatię.

On myśli jest lepszym człowiekiem, biorąc pod uwagę utracone życie „szaraków” i innych ofiar o niskiej barwie, ale zazwyczaj uważa „róż” za pogardę lub protekcjonalność. Darrow zakłada, że ​​pierwotna „różowa” postać jest w nim zakochana, aż dołączy do bojowego oporu Złoty Syn a następnie jest uważany za zagrożenie, zmuszony do przemocy. Agencja byłych pracowników seksualnych nie jest omawiana. Nawet język używany w materiałach promocyjnych i recenzjach do „Pinks” wydaje się nie do przyjęcia: The Czerwony Rising Strona mówi, że jest „wychowana i wyszkolona w dziedzinie sztuki fizycznej przyjemności”, podczas gdy „Czerwoni” są „uwarunkowani brutalnym otoczeniem”. Nie ma próby romantyzowania tego, co robią „Czerwoni”, więc po co robić tak wiele recenzji powieści Browna? „Różowe” „kochające” dawcy „przyjemności”?

Jak zauważyło wielu krytyków, dystopijna fikcja młodych dorosłych wiąże się z kilkoma problemami - podstawowymi są reprezentacje etniczności i bohaterów z różnych środowisk. The Czerwony Rising trylogia jest najlepszym przykładem innego błędu gatunku; to znaczy opowiada historię walki klasowej i nierówności bez odwoływania się do tych, którzy mogą zrozumieć trudną sytuację robotników fizycznych, i nie dawać im głosu. Brown powiedział nam w wywiadzie, że badał doświadczenia irlandzkich imigrantów, którzy pracowali na polach w XVIII-wiecznej Ameryce, aby przekazać obraz swojej pracy na temat powieści, ale być może ta informacja nie wystarczyła, by odtworzyć całe doświadczenie pracy jako uciskany robotnik.

W segmencie od Poranna gwiazda opublikowane przez Rozrywka co tydzień, Bohater Brown mówi: „Jestem Żniwiarzem. Wiem, jak cierpieć. ”To wstrząsające stwierdzenie pochodzące od postaci, która straciła bliskich i doświadczyła wygnania społecznego i samotności, ale biorąc pod uwagę inne, bardziej pracowite postacie w panteonie Browna i to, co stracili, wezwanie Darrowa - na ramiona spada trochę płasko.