Porady dotyczące pisania: Benjamin Dreyer dzieli tajemnice z ponadczasowym stylem

Benjamin Dreyer, szef wydawnictwa Random House, nadzoruje styl i standardy jednego z najważniejszych wydawców książek na świecie. Ale może też być racjonalnie nazywany szefem kopiowania Twittera, gdzie jest znany z tego, że upuszcza swoje słynne #CopyeditingProTips do swoich 24 000 obserwujących (zauważ, że w „sensie pieprzonego umysłu, czas przeszły„ światła gazowego ”, bye, jest „zapalone gazem”, a nie „zapalone gazem”.) Nic więc dziwnego, że ludzie w Random House w końcu namówili go, by zamienił swoje porady dotyczące pisania w książkę, Dreyer's English: Całkowicie poprawny przewodnik po klarowności i stylu, który został opublikowany we wtorek, aby pochwalić się recenzjami. Spotkałem Dreyera w jego pubie, aby porozmawiać o zatrważającej reputacji gramatyki, wpływie Internetu na język i oczywiście, jak możemy uporządkować nasze pisanie.

Była to dostosowana wersja biuletynu Strategii, cotygodniowego biuletynu zawierającego raportowane dziennikarstwo na temat życia w lepszym życiu. Zarejestruj się tutaj, aby mieć strategię wysyłaną bezpośrednio do skrzynki odbiorczej w każdy czwartek.

Wypróbuj tę taktykę

Książka Dreyera zaczyna się od wirusowego tweeta z 2016 roku, w którym, przywołując aprobatę psychologa Marie Kondo, zaleca „uporządkowanie swojego pisania” przez tydzień bez używania „bardzo, raczej, naprawdę, całkiem, oczywiście, w rzeczywistości. ”Nazywa je przerażającymi„ Throat-Clearers ”, słowami, które niewiele dodają do tego, co mówisz, a mimo to będąc tam, zamykaj swój właściwy punkt. Mój stary edytor również miał świetną taktykę, z której wciąż korzystam: po skończeniu pisania podkreśl każdy wyraz słowa „rzecz” i zastąp go. Zawsze możesz wymyślić bardziej konkretną i bardziej punkową wymianę.

Zmieniająca życie magia sprzątania (Twoje pisanie)

Idź bez tygodnia

• bardzo

• raczej

• naprawdę

• całkiem

• więc

• oczywiście

• w rzeczywistości

- Benjamin Dreyer (@BCDreyer) 17 maja 2016 r

Styl, który jest naprawdę ponadczasowy

Każdej dekady pojawia się nowa popularna książka o pisaniu. Kiedy miałem 16 lat, było Je, strzela i pozostawia, który stał się bestsellerem po New York Times oświadczył, że „sprawia, że ​​prawidłowe użytkowanie… jest fajne”. Nie starzało się to szczególnie dobrze. Ponieważ zawsze lubię rozpoczynać wywiady od przyjaznej, niekonfrontacyjnej notatki, zapytałem Dreyera, jak próbuje uniknąć tradycyjnych pułapek przewodnika po stylu, że mogą być władczy, nudni i często przestarzali.

„Tytuł, z którym podpisaliśmy kontrakt, był Ostatnie słowo i wyraźnie pamiętam mojego męża nienawidzącego tego tytułu. Powiedział: „jest apodyktyczny, hektyczny i nachalny”, a ja powiedziałem „tak wiem” - wspomina Dreyer. „Ale im więcej badałem rzeczy, o których chciałem pisać - aby upewnić się, że mówię dokładnie, nie tylko odzwierciedlając moje własne zachcianki -… Było wiele rzeczy, które przekonałem siebie, aby zmienić zdanie. Czułem się coraz bardziej otwarty ”.

Jest to odświeżająca perspektywa dla gramatyka, którą Dreyer mówi, że pojawił się w szeregach od proofera do kopiowania edytora do szefa kopiowania, gdzie, oprócz innych obowiązków, musi teraz trzymać rękę na pulsie, co do ewolucji języka. Kiedy na przykład zaczął pracować jako proofer, Dreyer powiedział mi, że edytory kopii zawsze podążają za słownikiem. A przynajmniej tak robił, dopóki nie spotkał ludzi ze słownika, którzy mu powiedzieli one brałem wskazówki mu.

„Nie zmieniamy tych rzeczy, chyba że zmienisz je najpierw”, powiedział redaktor Merriam-Webster Dreyerowi, zgodnie z jego wspomnieniem. „Korzystamy z naszych wskazówek w języku angielskim, ponieważ jest on publikowany, i dlatego odpowiednio zmieniamy konstrukcje. Nie przepisujemy. Czytamy, co się dzieje ”.

Uwielbiam ten mentalny obraz; dwaj najważniejsi arbitrzy języka angielskiego wskazujący na siebie, jak na przykład jakiś wysoki język memu Spider-Mana, twierdzący, że „nie, ty idź pierwszy!"

Historia pokazuje oczywiście, że nawet ludzie, którzy tworzą reguły, nie są do końca pewni, jakie są zasady lub jakie będą. Jest to jeden z powodów, dla których język może być tak zabawny, szczególnie w Internecie, gdzie gra słów, skróty, obrazy i ukryte odniesienia mogą swobodnie mieszać się w jednym nastroju. Nie oznacza to, że język posttekstowy w Internecie nie ma własnych reguł. Ale to oznacza, że ​​reguły zmieniają się jeszcze szybciej i są prawdopodobnie bardziej podatne na zginanie niż kiedyś. Stworzenie wskazówek, jak dobrze pisać w tym nowym, odważnym świecie, a które mają potencjał, by przetrwać, jest nie lada wyzwaniem. Na szczęście Dreyer wydaje się być w stanie wykonać to zadanie.

Bardzo mądry = genialny.

Bardzo zmęczony = wyczerpany.

Bardzo głodny = głodny.

TO POWIEDZIAŁO, czasami po prostu potrzebujesz „bardzo”.

Zwróć uwagę.

- Benjamin Dreyer (@BCDreyer) 28 maja 2016 r

Uważaj na swoje słowa zwierzęcia

Każdy ma swoje zwierzęce słowa (prawdopodobnie był to miesiąc pisania o innowacjach, zanim nauczyłem się robić historię, nie rzucając tam przynajmniej jednym „który mógłby się zmienić”). Dreyer przyznaje, że ma pokrewieństwo ze słowem „pojęcie”. Wszyscy mamy słowa, że ​​niezależnie od tego, czy uważamy, że brzmią mądrze, czy też są szczególnie pomocni w naszym codziennym życiu, nadużywamy. Nauka dostrzegania i przycinania słów zwierząt z pisania sprawi, że będziesz brzmiał jaśniej i mniej powtarzalnie.

(Jakie są twoje słowa? Jestem naprawdę ciekawy. Zastrzel mnie.)

Embrace Inclusive Language

Podstawową zasadą dobrego pisania jest myślenie o swoich odbiorcach, ale Dreyer wskazuje również, że publiczność jest znacznie większa, niż my to widzimy. Na przykład, gdy po raz pierwszy zaczął edytować, reguły drogi wskazywały, że jeśli w jakimś tekście pojawiła się osoba ogólna, nazwałbyś ją „on”.

„Już tego nie robimy, ponieważ domyślnym człowiekiem nie jest on, domyślnym człowiekiem jest osoba”, mówi. „Zawsze był większy świat; to nie zawsze było postrzegane jako większy świat. I chcesz to przyjąć. ”

Książka Dreyera ukazała się we wtorek i możesz zamówić tę książkę tutaj. Jak możesz sobie wyobrazić, jestem całkowicie upokorzony perspektywą, że to przeczyta. Ale przynajmniej wiem, że nie znajdzie żadnych „rzeczy”.