Oskary Snub „See You Again” Wiz Khalifa, Who Deserved Better

Narzekanie na nominacje do Oscara w 2016 roku to strata czasu. To była strata czasu w 1986 roku, ale teraz wydaje się, że jest gorzej - prawdopodobnie z powodu internetu. Gromadzenie się z ogłoszeń o nominacji do samej ceremonii to tylko miesiąc masturbacji; ich wybory co do tego, co należy trzymać ponad resztą, są całkowicie samolubne i oczekują wszystkiego, co jest głupie. Na przykład dlatego zupełnie nie jestem zaskoczony, że coś takiego The Revenant, prawdopodobnie najbardziej przynętowa przynęta Oskara w trwającej od tysiącleci historii przynęty, zdobyła tak wiele nominacji - to film, który celebruje opowiadanie historii przez auteurs, być może podszycie, ale bardzo bogaci męscy aktorzy robiący rzeczy z niedźwiedziami, wizjonerskimi (męskimi) reżyserami i innymi sławnymi i kosztownymi aspektami produkcji filmowej kapitału. Przechodząc przez głosowanie, zobaczysz mnóstwo nazw, które rozpoznajesz po występach, o których widziałeś lub słyszałeś, aż do punktu, w którym nawet DZIKA KARTA! rzeczy (Stallone w Kredo) jest przewidywalny, nudny i wyraźnie rekompensuje huki Ryana Cooglera i Michaela B. Jordana. Tak jest każdego roku i prawdopodobnie nigdy się nie zmieni.

Wszystko to zostało powiedziane, jest coś, co sprawia mnie czuć się pochłoniętym - to pominięcie Wiz Khalifa i „See You Again” Charlie Puth w kategorii Best Original Song. Moja uwaga ma niewiele wspólnego z tym, co jest nominowane; „Zdobyte” w Weeknd Odcienie szarego ścieżka dźwiękowa prawdopodobnie wygra ze względu na sukces na wykresie, wszechobecność i fakt, że Weeknd jest wyjątkowo dobrze reprezentowany na tej imprezie z powrotem w branży, Grammy. Problem dotyczy bardziej sentymentu. Podczas gdy „Earned It” i „Spectre” Sama Smitha miały wybitne miejsca w swoich hitach akademickich, te spoty nie były nawet blisko tak, jak miało to miejsce w przypadku „See You Again” Szybcy i wściekli 7. Jeśli nie byłeś poruszony tym i towarzyszącym mu montażem, który świętuje życie Paula Walkera, czuję się komfortowo mówiąc, że ty, drogi czytelniku, jesteś potworem. Choć nie podobają mu się sakarynowe przeboje Panda i „fajnego dzieciaka” du jour, piosenka wzrosła o # 1 na liście Billboardu przez 12 tygodni w zeszłym roku. (Może to również ucierpieć z powodu reputacji, z powodu grzechów „Marvina Gaye'a” Puth, które ja żargon argumentować zasadność).

Jest jeszcze jeden powód, dla którego przypadkowy obserwator Oskarów powinien być zdenerwowany - jego odtrącenie pozbawia nas tego, co mogło być chłodnym momentem w ceremonii droll. Większość energii Oskarów, lub jej brak, wynika z muzyki i wydajności, które pełnią rolę prezentacji dla prezentacji. Kto mógł zapomnieć, kiedy wygrał Three 6 Mafia za swoją piosenkę Hustle N Flow, a radość, która promieniowała ze sceny, kiedy trzej podziemni ratownicy z Memphis otrzymali Oscary? Kiedy Elliott Smith zagrał „Miss Misery” w 1998 roku - przegrał z „My Heart Will Go On” Celine Dion, co jest świetnym przypisem - natychmiast stał się spektaklem, który miliony odwiedzają rocznie.

Słuchaj, wszyscy prawdopodobnie będziemy musieli oglądać Oskary; nasze sieci społecznościowe będą się z tym borykać, przyjaciel, który zawsze ma zamiar przerobić plany, będzie miał jakąś funkcję, ponieważ czujesz się winny za omijanie, jest szansa, że ​​krewny zapyta cię o to i dowie się, co się wydarzy wysmaruj skądinąd niewygodną rozmowę. („Jennifer Lawrence miała niski klucz w ciągu roku, ale nie jestem zaskoczony, że wygrała!” To linia, którą zapamiętałem). Ceremonia, zwłaszcza w czasach nowożytnych, jest długa i niezmiernie nudna, nie pozostawia prawie nic do przeżycia dla młodszej publiczności. Tegoroczna tablica, podobnie jak cały rok, będzie świętować Kino, choć w tym roku rzucili kość na film, który celebruje dziennikarstwo (nie martw się, nic nie wygra). Nie posiadanie Wiza, zawsze hojnego wykonawcy, jest szkodliwe dla ceremonii, nawet poza bluźnierstwem polegającym na pominięciu największej tegorocznej piosenki z największego hitu roku poza Star-Wars, który był wykorzystywany w najbardziej rozległym i ludzkim momencie.

„See You Again” zasługuje na lepsze.