Łączna moc elektrowni wiatrowych na morzu wzrosła o 20 procent w 2018 roku

Całkowita moc morskich elektrowni wiatrowych wzrosła o 20% w 2018 r., Osiągając 23 gigawaty, według grupy handlowej, której raport roczny jest kluczowym wskaźnikiem wzrostu branży.

Światowa Rada Energetyki Wiatrowej ogłosiła również we wtorek, że przemysł zainstalował w zeszłym roku 51,3 gigawatów nowych mocy, co stanowi 3,6 procent mniej niż w poprzednim roku, ale dane pokazują również zmieniający się przemysł, który bada nowe sposoby dostarczania energii.

Tymczasem lądowe projekty energetyki wiatrowej dodały 46,8 gigawatów nowych mocy, 3,9 procent rocznego spadku, a projekty offshore wzrosły o 0,5 procent, osiągając 4,49 gigawatów nowych instalacji.Całkowita zainstalowana moc wiatru wzrosła o 9,6 procent, osiągając 591 gigawatów na całym świecie.

Energia wiatrowa stopniowo dodaje nowe moce produkcyjne, przy czym jeden z największych obszarów wzrostu w projektach morskich znajduje się poza lądem. Ulepszenia technologii i lepsze finansowanie spowodowały, że wiatr w żagle źródła może pomóc ludzkości w przejściu na energię odnawialną. Jest to pozytywny impuls dla źródła energii, które mogłoby pomóc w przejściu na odnawialne źródła energii.

Amory Lovins, współzałożyciel organizacji non-profit Rocky Mountain Institute, powiedział New York Times w maju 2018 r. „moglibyśmy prowadzić całe wschodnie wybrzeże Stanów Zjednoczonych na morskiej energii wiatrowej”.

Naukowcy z Carnegie Mellon University odkryli w październiku 2017 r., Że oceaniczne farmy wiatrowe na Północnym Atlantyku mogą się spotkać wszystko obecnego zapotrzebowania ludzkości na energię, dzięki różnicom temperatur, które powodują szybsze poruszanie się wiatrów, a także brakowi budynków i innych przeszkód wiatrowych. Naukowcy odkryli, że instalacje oceaniczne mogą zebrać około sześciu watów na metr kwadratowy, nawet przy sezonowych wahaniach, w porównaniu z 1,5 wata na metr kwadratowy z lądowej farmy wiatrowej Kansas.

Jednym z kluczowych obszarów badań jest wyjście poza turbiny o stałej podstawie, które notatki RS Components mogą stać tylko w wodzie o głębokości do 196 stóp. Departament Energii Stanów Zjednoczonych stwierdza, że ​​około 60 procent morskich zasobów wiatrowych w kraju znajduje się w miejscach, w których takie stałe bazy są nieodpowiednie.

Projektanci badają wiele alternatywnych rozwiązań, aby utrzymać turbiny na miejscu, które będą się unosiły w wodzie, podobnie jak trzy pomysły, które widzisz poniżej:

Te pomysły stopniowo się rozwijają. Pierwsza na świecie pływająca farma wiatrowa, 30-megawatowa pięcioturowa Hywind Scotland Pilot Park, osiągnęła 65 procent swojej maksymalnej teoretycznej mocy pod koniec 2017 roku, ogłosił operator Statoil w październiku 2018 roku. To imponujący wyczyn, biorąc pod uwagę regularne farmy przybrzeżne osiągną od 45 do 60 procent pojemności w tym samym okresie. Turbiny wykorzystują łańcuchy o masie 1,323 tony, aby pozostać w wodzie o głębokości 328 stóp.

Wraz z tymi nowościami spadła cena morskiej energii wiatrowej: dane z firmy zajmującej się ochroną środowiska Energy Innovation odkryły w grudniu 2018 r., Że koszty amerykańskich projektów morskich elektrowni wiatrowych spadły o 75 procent od 2014 r. W porównaniu z różnymi kontraktami.

Mike O'Boyle, dyrektor ds. Polityki energetycznej firmy, pisze, że „morska energia wiatrowa ma podobną charakterystykę do energii słonecznej na początku 2010 r., A energia wiatrowa trzydzieści lat temu”. Amerykańskie ceny energii słonecznej spadły z 6,65 USD za wat w 2010 r., do 2,89 USD za wat w 2018 r.

„Od 2014 r. Globalna branża wiatrowa dodaje ponad 50 gigawatów nowych mocy każdego roku i spodziewamy się, że do 2023 r. Każdego roku zostanie dodanych 55 gigawatów lub więcej”, powiedziała Karin Ohlenforst, dyrektor ds. Wywiadu rynkowego w Global Wind Energy Council w oświadczeniu. „W szczególności rynek offshore będzie rósł w skali globalnej i osiągnie od siedmiu do ośmiu gigawatów nowej mocy w latach 2022 i 2023”.

Podział według krajów pokazuje, że Chiny po raz pierwszy zainstalowały największą moc na morzu w ciągu roku, dodając 1,8 gigawata. Rada przewiduje, że instalacje w Azji mogą osiągnąć pięć gigawatów rocznie. Wielka Brytania zajęła drugie miejsce z 1,3 gigawatem, podczas gdy Niemcy zajęły trzecie miejsce z 969 megawatami.

Najlepsze rynki lądowe w 2018 r.:

1. Chiny - 21 200 MW
2. USA - 7588 MW
3. Niemcy - 2 402 MW
4. Indie - 2191 MW
5. Brazylia - 1939 MW
6. Francja - 1 563 MW
7. Meksyk - 929 MW
8. Szwecja - 717 MW
9. Wielka Brytania - 589 MW
10. Kanada - 566 MW

Najlepsze rynki offshore w 2018 r.:

1. Chiny - 1800 MW
2. Wielka Brytania - 1312 MW
3. Niemcy - 969 MW
4. Belgia - 309 MW
5. Dania - 61 MW

Rada przewiduje, że przybrzeżne instalacje wiatrowe w Stanach Zjednoczonych osiągną około 1 gigawata do około 2022 roku. Ten cel może pomóc rządowi: Ryan Zinke, który do 2 stycznia był wewnętrznym sekretarzem, powiedział podczas konferencji wiatrowej w październiku 2018 roku, że „mój praca polega na upewnieniu się, że rząd jest partnerem z tobą… i jestem uparty na wietrze. ”

Rada planuje opublikować pełny raport 3 kwietnia, organizując seminarium internetowe o godzinie 9 czasu wschodniego.

Zaktualizowano 2/27 godz. 11.00 Czas wschodni: wcześniejsza wersja tej historii błędnie nazwała przedstawiciela Instytutu Rocky Mountain. Zostało to teraz poprawione.