Asteroida w Czelabińsku wybuchła nad rosyjskim niebem 5 lat temu

NASA mówi, że co roku asteroida wielkości samochodu uderza w atmosferę Ziemi, płonie w kulę ognia i spala się, zanim może upaść na powierzchnię. Smak tego przerażającego zjawiska dostaliśmy w styczniu, kiedy nad Detroit spłonęła skała kosmiczna, pozostawiając po sobie tylko sześć rozdrobnionych meteorytów. Ale czasami sytuacja może być znacznie większy - i znacznie bardziej niebezpieczny. Przykład: asteroida Czelabińsk, która pięć lat temu wybuchła nad Rosją, świecąc 30 razy jaśniej niż słońce.

Według analizy opublikowanej w Natura w 2013 r. asteroida o szerokości 20 m uderzyła w atmosferę Ziemi z prędkością 40 000 mil na godzinę, odparowała w meteor i rozpadła się na mniejsze kawałki o 18 do 27 mil ponad powierzchnią planety. Energia wybuchu odpowiadała 500 kilotonom wysadzonego TNT, a wynikowa fala uderzeniowa pozostawiła pole uszkodzeń 55 mil po obu stronach trajektorii. Był to największy wpływ na Ziemię asteroidy odnotowanej w czasach nowożytnych od 1908 r., Kiedy asteroida o szerokości od 50 do 100 metrów spłonęła nad Syberią.

Fala uderzeniowa z 2013 r. Spowodowała znaczne szkody: gdy rzuciła się na region Czelabińska w Rosji, fala uderzeniowa strąciła ludzi z nóg, rozbiła ponad 3600 okien mieszkań i zmusiła do upadku dachu fabryki. Szkody te spowodowały obrażenia co najmniej 950 osób, w tym 204 dzieci.

Gdy asteroida spłonęła w atmosferze, podróżując z prędkością 12 mil na sekundę, zaczęła się rozpadać. Szacuje się, że od czterech do sześciu ton - zaledwie 0,05% asteroidy - trafiło na ziemię jako meteoryty. Największa część, ważąca 1250 funtów, została znaleziona osiem miesięcy później na dnie jeziora Chebarkul. Badanie innych meteorytów wykazało, że niektóre kawałki powstały kiedyś w ciągu pierwszych 4 milionów lat istnienia Układu Słonecznego.

Asteroida w Czelabińsku pojawiła się z silniejszym uderzeniem niż eksplozja nuklearna, ale jej skutki były wciąż stosunkowo łagodne w porównaniu z tym, co masywne asteroidy mogą zrobić - i zrobiły - na planecie. Tak jak NASA przewiduje, że asteroida uderzy każdego roku w atmosferę Ziemi, tak też mówi, że co 2000 lat kosmiczna skała wielkości boiska do piłki bije Ziemię, powodując „znaczne obrażenia w tym obszarze”. dłuższe ramy czasowe. Co kilka milionów lat, najgorsi galaktyczni źli chłopcy - jak asteroida, która zabiła dinozaury - przepuszczają ognistą drogę przez atmosferę.

Ponieważ NASA to wie, naukowcy zastanawiają się także nad sposobami ochrony cywilizacji przed nieuniknionym. Obecnie mamy trzy główne strategie, aby zapobiec Armageddon -typ sytuacji: ciągnik grawitacyjny, udar kinetyczny i detonacja jądrowa.