„Finding Dory” i złożony problem pamięci

W piątek najnowszy film Disney Pixar Znajdowanie Dory uderza w kina. Kolejna część Gdzie jest Nemo, Znajdowanie Dory podąża za znajomą niebieską rybką, która wyrusza w podróż, by odnaleźć swoją rodzinę i walczy z krótkotrwałą utratą pamięci po drodze.

Choć Dory pamięta, że ​​w młodym wieku została oddzielona od swojej rodziny, zmaga się z tworzeniem nowych wspomnień i trzymaniem nowych informacji. Co mniej więcej 10 sekund wygląda to tak, jakby pamięć Dory się zresetowała i zapomniała o wszystkim, co powoduje, że musi zacząć od nowa.

Niektóre objawy Dory są zgodne z amnezją następczą, która wpływa na zdolność kogoś do przyjmowania i przywoływania nowych informacji. Z powodu tej trudności z kodowaniem nowych informacji postęp Dory'ego jest powolny, ponieważ zapomina o takich rzeczach, jak znajomości, wskazówki i zadanie.

Tworzyć wspomnienia

Mózg jest złożonym układem neuronów i synaps, które współpracują ze sobą, wykorzystując białka do tworzenia wspomnień w mózgu. Wyjaśnienie pracy neurobiologa Erica Kandela, Magazyn Smithsonian Greg Miller pisze: „W ciągu pięciu dekad badań Kandel pokazał, że wspomnienia krótkoterminowe - trwające kilka minut - wymagają stosunkowo szybkich i prostych zmian chemicznych w synapsie, które sprawiają, że działa bardziej efektywnie.” Kandel, który wygrał część nagrody Nobla z 2000 roku w dziedzinie fizjologii lub medycyny odkryła, że ​​„aby zbudować pamięć, która trwa godzinami, dniami lub latami, neurony muszą wytwarzać nowe białka, aby ruch neurotransmiterów przebiegał wydajniej. Długotrwałe wspomnienia muszą być dosłownie wbudowane w synapsy mózgu ”.

W sumie nasze zrozumienie sposobu, w jaki wspomnienia są organizowane, przechowywane i przywoływane, jest wciąż w fazie rozwoju. Neurobiologia jest drażliwym tematem, ale wiemy, że tworzenie i przywoływanie wspomnień nie ogranicza się do pojedynczej części mózgu, ale do kilku części. Tak więc, gdy jedna lub więcej z tych części jest zagrożona przez coś takiego jak choroba, guzy lub urazowe uszkodzenie mózgu, może to wpływać na naszą zdolność do kodowania lub przywoływania informacji.

Przywracanie pamięci

Późniejsza amnezja nie zawsze jest trwała, o czym świadczy przypadek, w którym kobieta z guzem mózgu miała pełny powrót do zdrowia po usunięciu guza. Ale niekoniecznie jest to powszechny przypadek, a wielu pacjentów dotkniętych nieodwracalnym uszkodzeniem części mózgu może, ale nie musi, odnieść sukces w terapii poznawczej.

Mimo to istnieje wiele metod często stosowanych w leczeniu pacjentów z różnymi postaciami amnezji. Diane Roberts Stoler przedstawia kilka metod Psychologia dzisiaj, wśród nich terapia poznawcza i zajęciowa, hipnoza, dźwięki obustronne i wykorzystanie technologii, aby pomóc pacjentom radzić sobie z utratą pamięci.

Odzyskiwanie funkcji pamięci nie jest prostą ścieżką i nie działa tak samo dla każdego pacjenta, ale przypadki osób z amnezją następczą są w stanie zakodować nowe informacje.

Pacjent nazwany H.M. usunięto prawie wszystkich hipokampów i ciała migdałowatego (wraz z korą otaczającą te obszary po obu stronach) z ciężką amnezją następczą. Pracował z tymi samymi badaczami przez dziesięciolecia i nie wiedział, kim są. Jednak testy dowiodły, że był w stanie zakodować pewne nowe informacje semantyczne (to znaczy faktyczne informacje, które nie wymagają osobistego kontekstu). Co więcej, dalsze testy wykazały, że mózg H.M. także tworzy wspomnienia proceduralne.

Nawet jeśli Znajdowanie Dory jest filmem przeznaczonym do rozrywki, ale jest trochę naukowej prawdy o stanie Dory'ego. Pamięć jest wciąż bardzo złożoną rzeczą, którą dopiero zaczynamy rozumieć, i trudno powiedzieć, czy Dory może znaleźć drogę do kodowania i odzyskiwania nowych informacji. Ale historia Dory'ego pozwala nam spojrzeć na amnezję następczą przez pryzmat kultury popularnej i daje nam kontekst rzeczywistego świata do mówienia o skomplikowanej koncepcji.