Sezon 5 „Game of Thrones” jest już niedoceniany

Piąty sezon Gra o tron, para wciąż podnosząca się ze świeżo zabitego trupa, jest już rozdzierana jako pełna dźwięku i furii, nic nie znacząca. Lub, w ocenie Łupek pisarka Willa Paskin, This Season Of Gra o tron Był pakowany w morderstwo i gwałt. Było też tak, więc nudno.

Ziewanie w apokalipsie jest eleganckie, ale nie pasuje do faktów. Ten sezon był tygodniowy, tygodniowy i wciąż najintensywniejszy w telewizji.

Gra o tron to pokaz kinowych kawałków, a ten sezon nie był wyjątkiem. Sceny takie jak bitwa w „Hardhome” i Dragon Ex Machina w „The Dance of Dragons” zapewniły wielkie chwile „wow”. Te okulary mają zwyczaj przytłaczania wolniejszych chwil, które sprawiają, że pokaz jest ucztą dla dwóch osób i spokojnych rytmów postaci.

I choć rzeczywiście doszło do gwałtów i morderstw, nie było już więcej niż w poprzednich sezonach. Rzepak Sansy w trybie offscreen był łatwiejszy do podjęcia niż gwałtowny, ekranowy ciąg House of Rape z sezonu 4 w Craester's Keep. I nikt nigdy nie porówna morderstwa z nadrzędnym czynnikiem gore w sprawie Oberyna.

Trzy spokojne chwile z piątego sezonu pokazały ten spektakl, który wciąż ma, przynajmniej na razie:

1. Doskonała przygoda Jamiego i Bronna. Wysłuchaj mnie. Zgadzam się, że Sand Snakes były straszne. Zarówno w aktorstwie, jak i charakteryzacji, wydawało się, że wędrowali po planie z tandetnego „latania na miecze i sandały z lat 70.”. Ta część wizji Jamiego i Bronna rzeczywiście była do dupy. Ale Jamie i Bronn byli najlepszymi postaciami od czasów Aryi i the Hound, a widząc ich razem na ekranie - Jamie rekrutujący Bronna do Just One More Job, Bronn nazywając Jamiego swoim BS o Cersei - był ciągłym zachwytem. A Lollys Stokeworth pozostaje jedną z najbardziej rozrywkowych postaci jednorazowych. Gdzieś w innym wszechświecie jest sitcom o jej małżeństwie z Bronnem, a Jamie jest ich zwariowanym sąsiadem i jest to wspaniały pokaz.

2. Bitwa testamentów Cersei i Margery. Dwóch najbardziej przebiegłych ludzi w King's Landing - oprócz Varys i Littlefinger, którzy byli głównie w innych miejscach, i Tywin Lannister, niech spoczywa w chwalebnie szyderczym pokoju - sparing był tak samo nitujący i potencjalnie krwawy jak walka na miecze. To, że matka króla i jego żona starali się ujrzeć innych uwięzionych lub wygnanych, jest klasycystycznym dramatem Sofoklesa, który w miarę rozwoju sezonu przyćmił samo istnienie biednego Tommena, niewdzięcznego regenta i grozi rozwikłaniem dwóch najpotężniejszych rodzin w King's Lądowanie.

3. Wielu uważało, że Arya Karate Kid jest zbyt wolna. (Niektórzy z tych samych widzów bez wątpienia zbyt szybko odkryli, że High Sparrow osiągnął władzę w King's Landing). Gdyby Arya nagle stała się Faceless Man / Girl / Being od razu, nie czułaby się zarobiona. Ona jest Arya Fucking Stark. Nie może od razu zrezygnować ze swojej tożsamości. Musiała ją mieć: „Nazywam się Arya Stark. Zabiłeś mojego nauczyciela tańca miecza. Przygotuj się na śmierć ”, moment. Ponadto tajemnicze wędrówki trzeciej osoby są zawsze, zawsze mile widziane.

Jeśli chodzi o to zakończenie, nie będziemy o tym dyskutować, ponieważ reszta Internetu już istnieje i to wszystko, co naprawdę można powiedzieć: