Sake Dean Mahomed: Jak został „chirurgiem szamponu w Brighton”

Jeśli chodzi o epickie pseudonimy, ciężko jest zdobyć tytuł „Chirurga Szamponowania w Brighton”. Nazwa nawiązuje do Sake Dean Mahomed, który został uhonorowany Google Doodle Tuesday, aby uczcić dzień 1794, kiedy został pierwszym indyjskim autorem, który opublikował książka w języku angielskim. Część szamponu pojawiła się po tym, jak Mahomed porzucił życie pisarza i restauratora, aby otworzyć dziko udane uzdrowiska w najsłynniejszym nadmorskim mieście Anglii.

Mahomed (czasem pisany Mahomet) urodził się w 1759 r. W mieście Patna, które wówczas znajdowało się w Prezydium Bengalu w Indiach Brytyjskich. Pochodził z rodziny należącej do nai lub fryzjer, kasta. Jako taki był dobrze zorientowany w nauce tworzenia mydeł i środków do czyszczenia włosów, jak Czasy Indii raporty, a także rodzaj indyjskiego masażu głowy znanego jako champissage, która później dałaby początek słowu, które znamy jako szampon.

Mimo że cieszył się uznaniem po opublikowaniu kilku książek i otwarciu londyńskiej Hindoostane Coffee House, pierwszej brytyjskiej restauracji indyjskiej, Mahomed odniósł największy sukces finansowy, kiedy odkrył się na nowo jako ekspert w dziedzinie zdrowia i dobrego samopoczucia. Kiedy przedstawił się, zasmakował w Wielkiej Brytanii głodu kuracji zdrowotnych champissage w łaźni parowej na placu Portman prowadzonej przez szlachcica i naboba Sir Basil Cochrane. Jedno konto sugeruje, że Mahomed mógł zobaczyć o wiele więcej sukcesów nawet wtedy; gdyby tylko Cochrane go nie wykorzystał:

W międzyczasie Cochrane twierdził, że rozwinął formę kuracji parą w Indiach; postanowił poprawić zdrowie niższych klas w Londynie i własną reputację, ustanawiając łaźnię parową do ich terapii w swoim luksusowym domu na placu Portman na początku 1808 roku. Dean Mahomet służył w tej łaźni parowej, ale Cochrane nigdy nie przyznał się do żadnego indyjskiego wkładu jego wynalazek.

Ostatecznie Mahomed wziął swój interes w swoje ręce, przenosząc rodzinę do Brighton, aby otworzyć serię kąpieli dla osób podróżujących nad morze w nadziei na wyleczenie. Najsłynniejszym z nich były Łaźnie Mahomeda w East Cliff champissage, ziołowe łaźnie parowe i bogactwo innych zabiegów. Odstawił się od konkurencji, podkreślając wyjątkowość „metody indyjskiej”, którą tylko on mógł zapewnić.

Sprytny promotor siebie, Mahomed opublikował szereg traktatów na temat dolegliwości, które może leczyć jego terapia, w tym „wszelkiego rodzaju dolegliwości, od astmy, paraliżu, reumatyzmu, skręceń i zaburzeń nerwowych po stosy, ból kciuków, utratę głosu i kryzy w szyi ”, według artykułu badawczego dr Kate Teltscher, eksperta od brytyjsko-azjatyckiej wymiany kulturalnej. Teltscher zauważa, że ​​Mahomed „znacząco” dokonywał historii swojego życia we wstępie jego Szamponowanie traktat obejmujący szkolenie medyczne i staż jako chirurg wojskowy.

Te referencje przyczyniły się do jego rosnącej reputacji jako „Dr. Brighton ”, co w końcu przyciągnęło uwagę królewskich Jerzego IV i Wilhelma IV. Ostatecznie został mianowany ich oficjalnym „Chirurgiem Szamponowania”, rozkwitł jego biznes i reputacja, a jego nazwisko utknęło w nim, nawet do dnia dzisiejszego.