Nowa emulacja Mini-NES jest dobra dla gier

Równie fajnie jak nowe mini-NES Nintendo, ale jego wnętrze może być ważniejsze niż tylko obsługa fanów. Choć oficjalnie nie zostało to potwierdzone, gry konsoli najprawdopodobniej działają poprzez emulację, która wykorzystuje oprogramowanie do replikowania programów stworzonych dla konkretnego elementu sprzętu.

Emulacja jest również prawdopodobnie kluczowym, jeśli nie jedynym, realnym rozwiązaniem dla zachowania starych gier wideo dla przyszłych pokoleń. Ale czy to maleńka konsola za 60 USD, z wstępnie załadowanymi 30 klasykami Punch-Out! do Metroid, pomaga w prowadzeniu rejestrów gier.

Frank Cifaldi, szef ds. Przywracania cyfrowego w Digital Eclipse, który nadzorował Kolekcja Mega Man Legacy, mówi, że choć nie był zaskoczony mini-NES, z pewnością nie jest negatywny - przynajmniej nie dla jego twórców.

„Uważam to za dobrą rzeczę dla Nintendo. Nie sądzę, aby to naprawdę zmieniło krajobraz lub akceptację emulacji” - powiedział.

Podczas gdy Cifaldi, który porzucił karierę dziennikarską, aby realizować projekty branżowe w dziedzinie ochrony gier, cytuje już wiele razy, że Nintendo wypuściło klasyczne NES, SNES i podręczne tytuły na wielu systemach w przeszłości. Jednak większym problemem, którego mini-NES nie może rozwiązać samodzielnie, jest to, że reszta katalogu wstecznego NES poza najpopularniejszymi grami nie jest dostępna w żadnej zaktualizowanej formie; brakuje ogromnej części historii gier.

„Największą barierą jest po prostu usunięcie praw”, mówi. „Są to produkty, które nigdy nie miały być ponownie publikowane. Jeśli jesteś wydawcą w latach 90. i publikujesz grę dla Sega Genesis, jest bardzo mało prawdopodobne, abyś pracował nad kontraktem na prawa do dystrybucji cyfrowej. ”

Jednak konsole retro dołączone do gier takich jak mini-NES mogą teoretycznie otworzyć drzwi dla szerszej obecności konsumentów.

„Sądzę, że istnieje rynek tanich produktów konsumenckich, które emulują gry wideo” - mówi Cifaldi. „Jest absolutnie przyszłość, w której firma produkuje produkt z cyfrową dostawą i zasadniczo ma tanie, retro emulatory, które mogą wykonywać wszystkie rodzaje konsol.

Cifaldi szybko wskazuje, że istnieje już wiele skrzynek emulatora dla starszych konsol, takich jak Atari, ColecoVision, Sega Genesis i innych. A jednak, podobnie jak mini-NES, koncentrują się one głównie na pierwszorzędnych lub innych popularnych tytułach.Jest to problem, który pojawia się, gdy gry vintage są oferowane na innych platformach, niezależnie od tego, czy są to samodzielne konsole do emulacji, czy usługi dystrybucji cyfrowej, takie jak konsola wirtualna Nintendo, konsola PlayStation Network firmy Sony i rynek online firmy Microsoft.

„W przypadku starych gier wideo, w których potencjał sprzedaży jest niewielki, zwłaszcza jeśli korzystasz tylko z jednego systemu, zazwyczaj nie jest to warte wysiłku” - mówi Cifaldi. „Więc nikt tego nie robi”.

Jason Scott, który jest głównym historykiem emulowanego oprogramowania dla Internet Archive, twierdzi, że coś takiego jak mini-NES jest tak naprawdę tylko czubkiem góry lodowej w ochronie oprogramowania, a nie czymś, co musi się przejmować w szerszym zakresie.

„Mniej martwię się o świat, który zapomina o produktach Nintendo” - mówi Scott, który nadzoruje uruchamianie biblioteki emulowanego oprogramowania w przeglądarkach. „Jestem bardziej zaniepokojony, wiesz, mam APK-1000, nikt nie wie, co to jest. Lub w Entex Adventure Vision, który wyprodukował cztery naboje, a następnie zginął. ”

Chociaż Scott zgadza się, że powinno być zabawnie patrzeć, jak ludzie zabierają mini-NES, aby zobaczyć, jak działa, pudełko jest po prostu produktem, którego atrakcją jest nostalgia za serią, która już ma szerokie poparcie.

„Dobrze, że przywracają ją do poprzedniego stanu” - mówi. „Ale konsola jest jak, 101. To jest, tak, możesz znowu grać w Mario. Coś poza tym jest jak, hej, co jeszcze tam jest?

To był problem, z którym społeczeństwo borykało się zapewne, ponieważ oprogramowanie - gry i inne - zaczęło być obecne.

„Ogólnie rzecz biorąc, świat nie rozpoznał oprogramowania jako siły kulturowej, która wymagała zachowania” - mówi Scott. „W najlepszym razie postrzegali to jako siłę kulturową, która agresywnie nas atakowała”.

Teraz wszyscy konserwatorzy mogą zrobić, aby wypełnić jak najwięcej luk. Ale to także firmy, które stworzyły programy.

„Widzimy, że coraz więcej firm robi się coraz lepiej, co, powinniśmy oddać to wszystko wyrzucone rzeczy do muzeum”, mówi. „Osobiście lubię iść tam, gdzie nie ma światła - i jest dużo światła w grach. Fakt, że ludzie odrzucają utratę gier, mówi ci to. Na przykład nikt nie potępia utraty oprogramowania do jazdy windą. ”

Niezależnie od tego, czy chodzi o gry, czy nie, Scott mówi, że nikt nie powinien czuć, że to, co mają, nie ma znaczenia.

„Jest tak wiele innych firm - niekoniecznie większych lub ważniejszych - które zostawiają nas zubożałych, gdy wszystkie ich zapisy znikają”, mówi. Nigdy nie chcę, żeby ktoś, kto jest w stanie uzyskać dostęp do materiałów, nie był Nintendo, więc nikt się tym nie przejmuje ”.

Mimo to, mówi Cifaldi, nawet coś, co mini-NES, który teoretycznie zachowuje te gry w świadomości publicznej, jest lepsze niż po prostu odrzucanie korzeni gry.

„Te gry w mini-NES powinny być bardzo łatwo dostępne wszędzie, im więcej platform, tym lepiej” - powiedział. „Chciałbym, aby niektóre z tych treści nie były zablokowane na platformach Nintendo - ale wiesz, świetnie jest zachować te rzeczy przy życiu”.

Jeśli chodzi o przyszłość emulacji, Cifaldi uważa, że ​​większa swoboda dystrybucji idzie w parze z bardziej kompletną historią.

„Widzę przyszłość, w której emulowane gry są tak powszechne, jak cyfrowo dystrybuowane filmy lub muzyka. I jest to dość łatwe z perspektywy oprogramowania - możemy naśladować te stare gry na wszystkim, co mamy. ”

I podobnie jak wypożyczanie filmów cyfrowych, Cifaldi widzi odpowiedź w wykorzystaniu jak największej liczby różnych usług.

„Rozwiązaniem jest właśnie budowa infrastruktury, w której wdrażamy gry we wszystko. To jest bardzo trudne. Ale to problem, który można rozwiązać ”.