Wyjaśniono fizykę sztuk walki w „Przyczajony tygrys, ukryty smok”

Film Anga Lee z 2000 roku Przyczajony tygrys ukryty smok jest czymś w rodzaju nowoczesnego klasyka, słynącego z niemal eterycznych wyczynów kaskaderskich i kontemplacyjnych scen walki. Mimo że rata Netflix nie została tak dobrze przyjęta, udało się odtworzyć najbardziej oryginalną innowację z CTHD, zastąpienie ziemskiej fizyki czymś zupełnie innym.

Dlaczego wojownicy są w środku? Przyczajony tygrys może przeskakiwać przez budynki lub bez wysiłku przewracać (i wokół) swoich przeciwników? Mówiąc prosto: Fizyka w Przyczajonym Tygrysie, Ukrytym Smoku jest dogodnie elastyczna. I tak, to całkowicie i całkowicie błędne, ale nie o to chodzi. Chodzi o to, że te filmy zakładają wyższość wewnętrznego. Długoterminowe szkolenie i oświecenie uczy tych bohaterów, aby zginali i łamali prawa fizyczne. To założenie wymaga zdrowego zawieszenia niedowierzania, ale ostatecznie jest całkiem piękne i, jak na ironię, rozbrojenia. Przyjrzyjmy się więc bliżej, jak działa ruch fizyczny na tym świecie.

Skaczący

Prawdopodobnie jeden z najważniejszych przykładów fizyki flex Przyczajony tygrys ukryty smok jest skaczący.

W filmach postacie skaczą w imponujących łukach, w walce i poza nią, nad zbiornikami wodnymi i na dachy. Chociaż istnieje rażące lekceważenie praw ruchu, jakie znamy, jedynym sposobem na wyjaśnienie tych ruchów przeciwstawiających się fizyce jest założenie: że te postacie mają niesamowitą (i bardzo zróżnicowaną) kontrolę nad siłą. Mówiąc najprościej, mają one niewidoczną zdolność, która pozwala im odwrócić grawitację palcem, gdy chcą skalować budynek w pojedynczej oprawie, i używać go na swoją korzyść z brutalną precyzją.

Aby to zilustrować: w powyższym klipie Shu Lien (to ona nie jest tym, która nie jest ubrana jak złodziej) idzie w parze z postacią w czerni, która ukradła Zielony Miecz Przeznaczenia. Kiedy złodziej (przepraszam, spoilery; to byłaby Jen Yu) próbuje skoczyć w górę i oddalić się od Lien, Lien wchodzi na jej stopę, zwracając ją na ziemię. To wszystko ma sens, oprócz części pływającej: Lien używa siły, aby przywrócić Yu na ziemię. Ale sekundy później Yu przeskakuje nieco wyżej, a Lien unosi się za nią, ciągnąc ją na ziemię.

Kiedy widzimy, jak Lien unosi się i ciągnie Yu z powrotem na ziemię, rozumiana przez nas fizyka dyktuje, że Lien powinien unosić się dalej w górę, gdy przykłada tę siłę w dół do Yu. Wraca to do trzeciego prawa Newtona: Każda akcja ma równą i przeciwną reakcję. Ale Lien nie porusza się w górę. Zamiast tego oboje wracają na ziemię.

Znowu, zdrowe zawieszenie niedowierzania - ale gdybyśmy chcieli zastosować system rozumienia do fizyki tutaj, wymagałoby to od nas, abyśmy wierzyli, że ci oświeceni wojownicy mają całkowitą kontrolę nad zastosowanymi i grawitacyjnymi siłami i mogą nimi manipulować sekunda po drugim, przejść do ruszaj się. W przeciwnym razie pokonanie Trzeciego Prawa Newtona tylko po to, by użyć go chwilę później, gdy odpychasz się od ziemi, by wskoczyć na dach, jest całkowicie wykluczone. Ma sens? Fajnie, przejdźmy dalej.

Walka

Można by pomyśleć, że walka bez pomocy grawitacji byłaby trudna, a ty miałbyś całkowitą rację. To naprawdę trudne, ale może nie z powodów, o których myślisz. Pomyślmy o tym z myślą o Księżycu.

Nawet jeśli trudno sobie wyobrazić, że astronauci na Księżycu (który ma około 17% ziemskiej grawitacji) uderzają się nawzajem, jest to możliwe. A jeśli szukasz efektu Supermana „uderzającego w powietrze”, potencjalnie całkiem fajnie. Siła jest masą razy przyspieszenie - nawet gdy zmienia się twoja waga, twoja masa nie (http://www.colorado.edu/physics/2000/periodic_table/mass.html). Nadal możesz wywierać siłę przy zerowej lub niskiej grawitacji; trik polega na walce.

Kiedy kogoś uderzysz, spotkasz się z wypadkową siłą tego uderzenia. W zależności od tego, jak mocno uderzysz, jak zasadzisz stopy (co w sytuacjach niskiej grawitacji będzie po prostu „nie dobrze”) i czy jesteś superbohaterem, możesz się zatoczyć lub latać do tyłu. W sytuacjach, w których grawitacja nie zakotwicza cię na ziemi tak, jak na Ziemi, jeśli rzucisz cios, odbiorca ciosu odleci / odpłynie od ciebie i odlecisz w przeciwnym kierunku. Nie najskuteczniejszy sposób walki, prawda?

Co więcej, pierwsze prawo Newtona mówi, że poruszający się obiekt pozostaje w ruchu, dopóki nie zadziała na niego siła zewnętrzna. W większości przypadków ta siła jest grawitacją lub, jak wiesz, innym obiektem. Bez pomocy grawitacji ty i twoja punchee będziecie dalej odpływać od siebie, aż coś was zatrzyma, chyba że uderzycie w górę (zmuszając się do powierzchni, na której stoicie) lub przytrzymajcie je na miejscu. Pomyśl o tym, że hokeiści próbują walczyć na lodzie i zaczniesz rozumieć.

Ale to nie to, co widzimy Przyczajony tygrys ukryty smok. Zamiast tego, oświecone postacie w filmach wydają się po raz kolejny zdolne do manipulowania grawitacją do woli, wykorzystywania jej do zakotwiczania się, lądowania dokładnych ciosów, a nawet utrzymywania przeciwników na miejscu, aby mogli także podjąć następny atak - choć może można argumentować, że nieoświeceni przeciwnicy po prostu pozostają na miejscu, ponieważ grawitacja pozostaje dla nich stała.

Aby być jasnym, nie widzimy postaci Przyczajony tygrys całkowicie zawiesić grawitację. Gdyby tak było, nie byliby w stanie wskoczyć w te zamiatane i dokładnie umieszczone łuki. Zamiast tego, wykonaliby całkiem niechlujne unoszenie się, nie ograniczając się bez wysiłku, startując z niewielką siłą i powracając na ziemię powoli i wdzięcznie. Z pewnością potrzebują grawitacji, ale najwyraźniej są w stanie ją dostroić.

W Przyczajonym Tygrysie jest kilkadziesiąt przykładów fizyki zginania Sceny walki, a każda z nich prowokuje własne pytania, ale podstawową koncepcją jest to Przysiadanie Tygrysa, ukrytego smoka *, traktowanie fizyki, jednak zasadniczo błędne i nierealistyczne, jest bardzo interesujące - ze względu na zastosowanie pozornie elastycznego, zmieniającego się systemu, który można zmanipulować do przewagi postaci. To może być nierealne, ale na pewno jest zabawne.