Roboty sortują skamieliny dla zmian klimatu North Carolina State University Colorado Boulder

$config[ads_kvadrat] not found

Poszukiwanie Skamieniałości #2 Skały sprzed 90 mln lat

Poszukiwanie Skamieniałości #2 Skały sprzed 90 mln lat
Anonim

Wyobraź sobie, że w misce błota przed tobą znajduje się dziesięć różnych rodzajów muszli, każda o wielkości ziarna piasku. Chcesz znaleźć każdy rodzaj indywidualnej powłoki - co robisz?

Dla paleoceanografów badających historię oceanów to absurdalne pytanie jest dużym fragmentem ich badań. I przez 60 lat patrzyli na mikroskop pod mikroskopem i używali pędzla do sortowania muszli jeden po drugim. Jednak grupa naukowców stara się zautomatyzować ten proces i uwolnić paleoceanografów, aby poświęcali więcej czasu na analizę mikroskopijnych skamieniałości skorupy zwanych otwornicami, które mogą wyjaśnić rolę oceanu w zmianach klimatu.

Podczas wizyty u żony w laboratorium paleoceanograficznym, Ritayan Mitra, geolog z University of Colorado-Boulder, był zbulwersowany tym, jak męcząca ręczna sortownia. Ponieważ gatunek współdziała ze światłem na różne sposoby, nie tylko odkurza je ręcznie, ale także stale przesuwa źródło światła pod mikroskopem, aby wyłapać muszle. Mitra stworzył prototyp, umieszczając pierścień diod LED wokół końca zakresu, który można było automatycznie regulować, aby zapewnić różne kąty światła. W końcu dotarł do końca swojej zdolności do robotyki.

„Nie jestem facetem od robotyki, nie jestem też facetem z oceanografii, widziałem tylko problem i chciałem znaleźć rozwiązanie”, mówi. Aby rozwiązać problem, potrzebował obu.

Więc zwrócił się do Edgara Lobatona, inżyniera elektryka z North Carolina State University, gdzie Mitra był wtedy. Naukowcy próbowali i nie udało się zautomatyzować procesu sortowania małych muszli. Lobaton podjął wyzwanie, pisząc granty, które umożliwiłyby tę interdyscyplinarną współpracę. Zamiast próbować uzyskać komputer do identyfikacji wszystkich możliwych obrazów wszystkich gatunków otwornic (co ludzie próbowali sieciami neuronowymi w przeszłości), jego zespół będzie regularnie szkolił komputer, aby rozpoznawał tylko pół tuzina gatunków otwornic używane w badaniach. (Spowoduje to zmniejszenie obciążenia komputera).

Lobaton ma również tajną broń dzięki Mitrze - Tomowi Marchitto, paleoceanografowi z University of Colorado-Boulder, w sprawie projektu. Kiedy Lobaton i jego laboratorium udadzą się po raz pierwszy na Marchitto na początku sierpnia, otrzymają kurs paleoceanografii. „Przyjrzymy się otwornicom razem”, mówi Marchitto. W tym procesie ma nadzieję przekazać część wiedzy o tym, jak ludzie podejmują decyzje, które muszle są gatunkami. Na tej podstawie Marchitto mówi: „Mamy nadzieję, że możemy przenieść te decyzje na sieć typu sztucznej inteligencji, która może to zrobić automatycznie”.

Obecnie paleoceanographers spędzają dużo czasu na sortowaniu próbek. Ponieważ gatunki preferują różne składniki odżywcze i temperatury, niektóre z ich danych na temat warunków starożytnych oceanów pochodzą z proporcji różnych gatunków występujących w różnych czasach. Jeśli sortowanie jest zautomatyzowane, dane te byłyby gromadzone wykładniczo szybciej niż obecnie. Pozwoliłoby to również naukowcom na analizę składu chemicznego skamieniałych skorup. Otwornice zostały znalezione w oceanach przez miliony lat, więc ich zmiany w chemii z biegiem czasu są oknem na przeszłość oceanu.

Pierwszym krokiem dla naukowców w ciągu najbliższych dwóch lat jest zaprojektowanie oprogramowania identyfikacyjnego. Jeśli to pójdzie dobrze, Lobaton ma plany dotyczące robotycznych ramion, które mogą faktycznie uporządkować gatunek. Nauka komputera, aby znaleźć mikroskopijną skamielinę, której potrzebujesz, w stosie mikroskopijnych skamieniałości, jest zadaniem niemożliwym do słyszenia. Ale jeśli im się to uda, moglibyśmy patrzeć na falę informacji o starożytnych oceanach, jak nigdy dotąd. A dla mikroskopijnych kopalnych skorup jest całkiem fajnie.

$config[ads_kvadrat] not found