9-letnia miłość: ból kończący się długim

Każdy ma swoją historię miłosną do opowiedzenia; w pewnym sensie być może wszystkie historie miłosne są takie same. Poniżej znajduje się 6 powodów, dla których wyjazd może być najlepszym wyborem.

Moja historia miłosna była mniej niż idealna, ale moja była do opowiedzenia. Zapamiętam całą historię do końca życia. Nikt tak naprawdę nie może wymazać wspomnień, bez względu na to, jak bardzo możesz spróbować. Być może któregoś dnia, kiedy życie postrzega mnie jako zgorzkniałą starą kobietę, będę miał wspomnienia, na które będę mógł spojrzeć wstecz - wspomnienia dziewięcioletniej miłości - zagubionej w piaskach czasu.

Patrząc wstecz, moja miłość zaczęła się równie niewinnie, jak każda historia miłosna. Będąc introwertykiem, nigdy nie zainicjowałem rozmowy; to nigdy nie było moje. Chociaż nie byłem samotnikiem, rozkoszowałem się samotnością, ponieważ dało mi to czas na znalezienie schronienia przed resztą świata. Nawet w mojej narzuconej izolacji zawsze była część mnie, która tęskniła za kimś. Być może moja osobowość dała mi idealistyczny obraz tego, jak powinny wyglądać relacje. Obwiniam swoje młodsze ja za posiadanie tych ideałów, ale życie wydawało mi się łatwiejsze, gdy miałem niewinny widok na świat.

Zdobyta wiedza

Miłość może być tak zmienna, a czas tak często tworzy lub zrywa związek. Chyba czas tak naprawdę nie był po naszej stronie. Nie staliśmy się młodsi i oboje znaleźliśmy się na rozdrożu w naszym życiu. W końcu okazało się, że musieliśmy podjąć bolesną decyzję.

Przeszłość może boleć, ale doświadczenie nauczyło mnie, że możesz albo odpuścić, albo biegać dalej. Może kiedy byłbym młodszy, wolałbym biec; Jednak nauczyłem się na własnej skórze, że tak naprawdę nie mogę uciec od przeszłości, nie będąc przez nią prześladowanym. Wrócił, by mnie prześladować, bez względu na to, jak bardzo starałem się tego uniknąć.

Czego wspomnienia z dawnej miłości mogą cię nauczyć o odpuszczaniu, poruszaniu się i wreszcie odnajdywaniu miłości?

# 1 Nie trzymaj się związku tylko dlatego, że jest wygodny. Przez pewien czas wiedziałem, że związek umiera, ponieważ tak naprawdę nie było za co się trzymać ani o co walczyć. Uświadomiłem sobie wtedy, że powodem, dla którego zmuszałem się do pozostania, było to, że poczułem się komfortowo.

Podobnie jak wiele osób, popełniłem błąd, wybierając pobyt ze względu na komfort, który czułem. Nie należy mylić wygody z miłością, ponieważ może ona prowadzić do osiedlenia się. Matka powiedziała mi, żebym nigdy nie osiedlał się w związku; Prawie zrobiłem.

# 2 Ile czasu zainwestowałeś w związek nigdy nie jest dobrym powodem do pozostania. Dziewięć lat nie dzieje się z dnia na dzień. On i ja dorastaliśmy razem i widzieliśmy się przez wiele rzeczy. Niestety zdaliśmy sobie sprawę, że czas bardzo nas zmienił. Czas często uwypukla brzydotę ludzi i pokazuje ich największe słabości i lęki. Miłość ostatecznie staje się wyborem, a dokonywanie wyboru każdego dnia może być sporym wyzwaniem.

Prowadziłem wewnętrzną debatę na temat tego, czy powinienem zostać, czy nie. Byłem, bojąc się tych dziewięciu lat, bojąc się, że wszystko to zmarnuje się i będzie na nic. W końcu zdałem sobie sprawę, że związek w ślepy zaułek nigdy nie może istnieć i bez względu na to, ile czasu zainwestowałeś w związek, jeśli nie będziecie się ze sobą pogodzić, będzie to skazane na zagładę. Niezależnie od tego, czy zerwiesz teraz, czy zmarnujesz kolejne cztery lata, związek nie może trwać.

# 3 Tylko miłość nie może uratować związku. Podczas gdy oboje próbowaliśmy ocalić związek, który mieliśmy, w głębi serca wiedzieliśmy, że jesteśmy skazani na porażkę. Podczas gdy próbowaliśmy temu zaprzeczyć i obiecaliśmy sobie, że nadal się kochamy, niewiele mogliśmy zrobić. Najbardziej bolesną rzeczą, którą sobie uświadomiłem, było to, że miłość ostatecznie wyleci przez okno, kiedy oboje będziemy zbyt uparci i nie chcemy opuścić naszej dumy.

Miłość sama nie może uratować związku, który zmęczył się z powodu bicia i prób. Miłość sama w sobie nie może uratować związku, w którym ujawniły się zdrady i wątpliwości. Sama miłość nigdy nas nie uratuje.

# 4 Byliśmy tragedią czekającą na nadejście. Od początku naszego związku byliśmy skazani na zagładę. Z mojego punktu widzenia związek prawie każdego zaczyna się jako tragedia, która czeka na nadejście, ponieważ tak naprawdę nigdy nie wiemy, dokąd ten związek nas zaprowadzi ani jak to wszystko potoczy się. W naszym przypadku on i ja byliśmy tragedią czekającą na nadejście, ale po prostu nie mogliśmy tego zobaczyć.

Być może byliśmy zbyt zaślepieni powierzchownymi rzeczami, aby zrozumieć okropną prawdę. W miarę starzenia się związku ponownie oceniaj i ponownie oceniaj swoje potrzeby i potrzeby, aby upewnić się, że oboje nadal jesteście na równoległych ścieżkach.

# 5 Zerwanie było najtrudniejszą rzeczą, ale ostatecznie nas uratowało. Zerwania są przerażające, a moje było dość traumatycznym wydarzeniem. Powiedzieć, że rozpad pozostawił dziurę w moim sercu, jest niedopowiedzeniem. Zdecydowanie ssało mnie w tym szczególnym okresie w moim życiu i radziłem sobie z bólem na swój własny sposób. Ale rozstanie mnie uratowało. Uświadomiłem sobie, że świat nigdy nie był taki, jaki się wydawał, i zawsze musiałem być ostrożny. Mój największy ból stał się moim zbawieniem.

Chociaż rozstania są nie do zniesienia, mogą nas nauczyć o nas samych i innych. W trakcie rozpadu szukaj odpowiedzi i lekcji, które mogą kryć się w twojej walce.

# 6 Najtrudniejsze będzie zawsze pozwolenie mu odejść. Kiedy wszystko zostało powiedziane i zrobione, musiałem pozwolić mu odejść. Musiałem pożegnać się z mężczyzną, który tak długo trzymał moje serce. Mogę zostawić tylko wspomnienia do odwiedzenia, ale musiałem pozwolić mu odejść - dla nas obu. Nigdy nie możemy w pełni iść do przodu, jeśli nie zdecydujemy się pozwolić sobie nawzajem. Początkowo może to być smutne, a nawet nie do pomyślenia, ale tutaj znajdujemy się: obcy, ale z miłymi wspomnieniami.

Rozpad są bolesne i nigdy nie są łatwe. Nie mogę powiedzieć, że całkowicie przeszedłem do życia, ponieważ ból jest wciąż nowy. Kiedy piszę te słowa, wspomnienia - zarówno dobre, jak i złe - wypełniają mój umysł. Nasz romans nie był wicher; zajęło to trochę czasu, który oboje zainwestowaliśmy.

Być może Neruda powiedział to najlepiej: „Miłość jest tak krótka, a zapominanie jest tak długie”. Gdybym wiedział, że zapomnienie kogoś zajęło tak długo, odebrałbym sobie mój dar pamięci. Ale być może pozostawienie tylko wspomnień jest dobrą rzeczą; Mogę bez żalu patrzeć w przeszłość i patrzeć w przyszłość silniej i mądrzej.