Terminator 2 Best Sequel Ever

Późno w filmie Terminator 2: Dzień sądu, Sarah Connor (Linda Hamilton) wycina słowa „No Fate” w drewnianym stole pośrodku pustynnego kompleksu, gdzie ona, jej syn John (Edward Furlong) i ich potężny przyjaciel cyborgów (Arnold Schwarzenegger) ukrywają się. Wkrótce wyrusza w ostatnią próbę zabicia mężczyzny, który nieumyślnie odpowiada za apokalipsę, pozostawiając Johna i wyznaczonego robota T-800, by zastanowili się, co oznacza graffiti.

„Bez losu, ale co robimy” - mówi John. „Mój ojciec jej to powiedział. Kazałem mu zapamiętać to w przyszłości jako przesłanie do niej. ”Ironią jest, gdyby inna wersja Terminatora odniosła sukces w swojej misji rok wcześniej, nie byłoby ojca, Johna ani Sary. Kiedy scenarzysta / reżyser James Cameron stworzył tę scenę dwie dekady temu, nie miał pojęcia, co przyniesie przyszłość, ale przynajmniej w swoim fikcyjnym świecie mógł ją kontrolować. 25 lat później Terminator 2 pozostaje kontynuacją nad resztą.

Do czasu T2 został wydany w 1991 roku, Cameron udowodnił już, że jest filmowcem. Oryginalny 1984 Terminator film stał się jego przebojowym hitem, a następnie Cameron zdecydował się podjąć potencjalnie zgubne zadanie stworzenia kontynuacji filmu reżysera Ridleya Scotta Obcy. Wykorzystując okazję jako poligon doświadczalny, film Camerona podtrzymał bardziej skoncentrowaną na horrorze pierwszą odsłonę. Zniknęły mroczne przestrzenie terroru kosmicznego. Zamiast tego Cameron dodał szereg zakrwawionych kosmitów i całą skazaną na szwadron eskadrę wojskowych pomruków i nakręcił film wojenny. Wystąpił także jeden z najbardziej ukochanych bohaterów w historii kina.

Z Obcy, Cameron następnie skupił się na dostarczeniu kolejnego hitu. Nie jest to taki sam krytyczny i finansowy sukces jak Obcy, 1989 Otchłań wciąż wykazywał zdolność Camerona do zrobienia własnego filmu pomimo ogromnie legendarnych problemów produkcyjnych. Cameron, być może bardziej niż jakikolwiek inny żywy filmowiec, ma skazane na zagubienie poczucie pychy, które pozwala mu tworzyć pozornie szalone sytuacje, takie jak kręcenie całego filmu pod wodą, ale także pozostawia miejsce na etykę pracy, która wyprodukowała jedne z najbardziej popularnych filmów w historii. To, co nastąpiło, należało do najlepszych w historii.

Lubić Obcy przed nim śmiałe podejście Camerona Terminator 2 to określa to najbardziej. Nie jest to zwykłe odtworzenie oryginału - problem, który zdarza się o wiele za dużo kinowych uzupełnień - lub stosunkowo nowe zjawisko miękkiego ponownego uruchomienia, które po prostu przepakowuje ponownie zwróconą ikonografię na widownię, film jest kontynuacją, o ile dotyczy postaci od pierwszego filmu, ale w zasadzie nic takiego nie jest. Zrobił ten sam odważny skok w zmianie stylu franczyzy Obcy, ale tym razem zrobił to sam.

Na pozór tak, są roboty odesłane w czasie, odniesienia do apokaliptycznej przyszłości, kobieta w tarapatach i Arnold Schwarzenegger wyrzucający niezapomniane jednowierszowe. Ale podobnie jak Arnold, Cameron powiedział „Hasta la vista baby” do podręcznika z jego kontynuacją i majstrował przy podstawowej formule, która stworzyła pierwszy Terminator praca filmowa; mianowicie, że stosunkowo bezczelny Schwarzenegger był złym automatem do zabijania. Tutaj, w związku z przyszłymi bojownikami o wolność prowadzonymi przez Johna Connora przeprogramowującego T-800, bezwzględny czarny charakter Schwarzeneggera nagle stał się heroicznym zbawcą. Ponadto, damka Hamiltona w niebezpieczeństwie w pierwszym filmie, który został opisany w oryginale Terminator scenariusz jako ktoś, kto „nie przerywa imprezy, kiedy wchodzi, ale chciałbyś ją poznać”, i „jej wrażliwe maski maskują siłę, której nawet ona nie zna”, wydawało się więcej niż udowodnić ostatnią część tego opisu. 19-letnia niewinna Sarah została teraz przekształcona w zatwardziałego wojownika jak bardziej radykalna i na wpół szalona wersja postaci Ripleya, którą rozwinął w Obcy.

Całkowicie przepisując zasady Terminator za jego sequel Cameron zaryzykował uczynienie go czymś, co nie przypominało Terminator film. Być może korzystnym dla opowieści było to, że sequel został technicznie opracowany dla oryginału, ponieważ dwa przyszłe roboty walczące w przeszłości zostały porzucone jako zbyt kosztowne, aby je stworzyć w 1984 roku. Jednak opracowanie tego pomysłu na sequel stanowiło prawdziwą kontynuację fabuły która wciąż stworzyła własną nową ikonografię.

Było to, jak na ironię, oryginalne samo w sobie, a będąc innym, stało się platońskim ideałem serii. Pozostałe Terminator Od tamtej pory filmy starają się nadążyć za tym samym pomysłowym dywanikiem, który Cameron zrobił, ale nigdy nie sprawiał, że działało. Nie ma filmowego losu, ale to, co robi James Cameron, i zrobił to, co musiało być najlepszym sequelem, jaki kiedykolwiek powstał.