Trzy sposoby prywatne firmy pracują nad zmniejszeniem kosztów lotów kosmicznych

Następną generacją może być „generacja kosmiczna”, ale loty kosmiczne są nadal zbyt kosztowne dla wszystkich, z wyjątkiem najbogatszych krajów i firm. Dyskusje podczas konferencji White House Frontiers, która odbyła się w czwartek w Pittsburghu, podkreśliły, że jeśli chcemy stworzyć zrównoważoną przyszłość w kosmosie, musimy sprawić, by ludzie mogli osiągnąć ostateczną granicę.

Amerykańscy przedsiębiorcy prowadzą tę opłatę. Dzięki partnerstwom rządowym przemysł prywatny pracuje nad znacznym obniżeniem kosztów lotów kosmicznych, zapewniając tym samym, że więcej osób może dotrzeć do gwiazd. Oto spojrzenie na trzy sposoby, w jakie prywatne firmy zmieniają sposób dostępu do przestrzeni.

1. Ponowne użycie rakiety pierwszego etapu

„Jednym z głównych problemów w przestrzeni kosmicznej jest koszt transportu” - powiedział Tim Hughes, starszy wiceprezes SpaceX. „SpaceX rozwiązuje ten problem, pracując nad stworzeniem rakiet wielokrotnego użytku”.

Historycznie rakiety gubiono na orbicie po wystrzeleniu. Jednak to już nie ma miejsca. Firmy takie jak Blue Origin i SpaceX pracują nad możliwością ponownego wykorzystania. SpaceX CEO, Elon Musk, powiedział, że odzyskanie pierwszego etapu rakiety, odnowienie jej, a następnie jej ponowne przelanie, może zmniejszyć koszt nawet o 100 razy.

„Poprawiając niezawodność i koszt dostępu do przestrzeni kosmicznej, możemy umożliwić realizację większych rzeczy” - wyjaśnił Hughes.

2. Ponowne wykorzystanie drugiej rakiety scenicznej

Mike Gold, wiceprezes Space Systems / Loral - producent satelitarny i pionier w dziedzinie systemów kosmicznych i robotyki - jest również fanem recyklingu rakiet. Ale z niespodzianką: SpaceX pracuje nad ponownym wykorzystaniem pierwszego etapu, a on i inni skupiają się na wyższym etapie. „Chcemy ponownie wykorzystać drugi etap i przekształcić go w siedlisko” - wyjaśnił Gold. „Jeśli to zrobimy, to za każdym razem, gdy wystartujemy w kosmos, będziemy mogli tworzyć nieruchomości, jednocześnie obniżając koszty”.

Chodzi o to, aby zacząć od rakiety Atlas V i przekształcić górny etap (znany również jako Centaur) w siedlisko po dotarciu na orbitę. Aby to zrobić, zespół proponuje dodanie luku dokującego do Centaura, a następnie uzupełnienie go statkiem kosmicznym Cygnus - tym samym, który obecnie uruchamia dostawy do ISS. Będąc na orbicie, może zadokować stację kosmiczną, gdzie załogi mogłyby rozpocząć proces przekształcania jej w nowy hab.

3. Naprawianie satelitów na obozie

Satelity i inne statki kosmiczne mają ograniczoną żywotność. Gdy ktoś załamuje się lub skończy mu się paliwo, zostaje porzucony na orbicie, co skutkuje dużą ilością śmieci kosmicznych.

Ale co, jeśli nie musielibyśmy zastępować satelitów, a gdybyśmy mogli je naprawić na orbicie? Tak ma nadzieję NASA.

„Już nie będziemy rozmieszczać satelity, gdzie budujemy go na Ziemi, uruchamiamy go, a następnie wyrzucamy.” Złoto wyjaśniło podczas panelu. „Od teraz zamierzamy przywrócić, zatankować, odnowić te systemy”.

Misja Restore-L NASA jest misją obsługi satelitarnej, która ma zostać uruchomiona w 2020 r. Dzięki wykorzystaniu technologii przetestowanej na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, która śledzi zbliżanie się i dokowanie pojazdów ze stacją, nowy statek kosmiczny spotka się i uzupełni zdalne starzenie satelita, Landsat 7.

Jeden z partnerów handlowych NASA, Orbital ATK, ma inny rodzaj misji serwisowej zaplanowanej na 2018 r. Jego pojazd rozszerzenia misji (MEV) będzie mógł zadokować z satelitami na orbicie, umożliwiając MEV dostosowanie orbity starszego satelity lub przesunięcie satelita na zupełnie inną orbitę - albo dlatego, że anomalia spowodowała jego uruchomienie w niewłaściwym miejscu, albo dlatego, że dostaje nowe zadanie).

„W końcu będziemy mieli po prostu trwałe platformy na orbicie, na których można budować satelity na orbicie” - powiedział Gold - „i to wszystko zmieni”.