Muzea historii naturalnej są pełne błędnie zidentyfikowanych okazów

Nowe badania przeprowadzone na Uniwersytecie Oksfordzkim sugerują, że nawet połowa okazów z historii naturalnej w kolekcjach na całym świecie może zostać błędnie oznaczona. To alarmujące - jeśli nie alarmistyczne - odkrycie zostało dokonane przez botaników, którzy grzebią w systemach zarządzania próbkami, szukając określonych gatunków. Przedmiotowy gatunek? Afromum, afrykański rodzaj imbiru, Ipomoea, rodzaj ziemniaka i Dipterocarpaceae, rodzaj drzew deszczowych. Wyniki tych wszystkich poszukiwań wskazywały na różne, złożone problemy.

Afromum rośliny zostały błędnie zidentyfikowane przez 58% czasu, po części dlatego, że kolekcjonerzy po prostu błędnie zidentyfikowali gatunki, ale głównie dlatego, że nazwy gatunków mogą ulec zmianie i nie zostały zaktualizowane. Okazy w muzeum często były skatalogowane pod przestarzałymi nazwami lub po prostu nazwą rodzaju, co nie jest błędne, ale także nie jest szczególnie przydatne.

Naukowcy znaleźli około 49 500 Ipomoea okazy, z których 40 procent oznaczyliśmy przestarzałymi synonimami. Było to zgodne z Afromum wyniki, ale 16 procent okazów miało nazwy niespójne lub nieprawidłowe. Same nazwy nie miały sensu taksonomicznego.

A potem były Dipterocarpaceae próbki, z których wiele było produktami tych samych roślin (powszechną praktyką jest pobieranie wielu próbek z pojedynczych roślin). Z 21 075 okazów utworzonych z kolekcji 9 222, 29 procent oznaczono inaczej niż inne kawałki tych samych cholernych drzew. Naukowcy tak naprawdę nie zastanawiali się, które etykiety były właściwe, ponieważ nie mogło być wielu etykiet.

Badania są przekonujące w tym sensie, że ilustrują zakres tego, co jest głównym problemem, ale także dlatego, że wskazują na niemal nieuniknione rozwiązanie.Decentralizacja wzorcowych katalogów doprowadziła do sytuacji, w której osoby niebędące ekspertami proszone są o etykietowanie gatunków (a nie tylko o rośliny, uważamy, że sytuacja owadów jest potencjalnie gorsza). Nic dziwnego, że to się nie udaje. Naukowcy zasugerowali, że rozwiązanie cyfrowe jest w porządku i choć wniosek ten wydaje się oczywisty, wskazuje również na ilość pracy, jaką należy wykonać, aby zachować zbiory i odkrycia przeszłości istotne dla nauki przyszłości.