Harry Turtledove Talks Robert E. Lee, Uzis

W Ask a Prophet używamy naszych obcych sond w mózgach pisarzy science fiction, fantasy i spekulatywnych.

W tym tygodniu rozmawialiśmy z Harrym Turtledove'em, który został nazwany „mistrzem alternatywnej historii”, i pisze powieści badające scenariusze, takie jak przetrwanie Bizancjum lub obcy inwazje podczas II wojny światowej.

Jak myślisz, co jest kluczem do dobrej historii alternatywnej?

Historia alternatywna zaczęła się jako gra, w którą intelektualiści grali, kiedy byli w pewnym sensie skowronkami, i wciąż zachowuje myśl, że powinna sprawiać, że myślisz tak dobrze, jak czujesz.

W jaki sposób zazwyczaj ustalacie, w której epoce historycznej warto się bawić?

To zależy od tego, co mnie interesuje i mam nadzieję, że zainteresują mnie moi czytelnicy. Czasami zdarza się to przez przypadek. Prawdopodobnie nie rozmawialibyśmy teraz przez telefon, gdyby mój dobry przyjaciel, Judith Tarr, która sama była świetną pisarką fantasy, nie narzekała na okładkę książki, którą wydała. Skarżyła się, że ta okładka była tak anachroniczna, jak Robert E. Lee trzymający Uzi. Popatrzyłem na to i pomyślałem: „To miła linia, Judy.” I napisałem ją z powrotem, a na dole listu po wydrukowaniu dodałem ten ręcznie wypisany PS: „Kto chciałby dać Robertowi E. Lee anioł? Może podróżujący po południu Afrykanie? Jeśli to napiszę, dam ci potwierdzenie. ”Napisałem to i zmieniło się w Guns of the South, i to była książka, która pozwoliła mi zrezygnować z codziennej pracy. Więc jestem winna Judy za ten wielki czas.

Uznano, że wprowadziłeś alternatywną historię do głównego nurtu. Czy byłeś zaskoczony, jak zmieniła się historia alternatywna?

Byłem zaskoczony. Od dzieciństwa czytam i próbuję pisać science fiction. A ponieważ byłem czytelnikiem science fiction, jedną z książek, które spotkałem, była L. Sprague de Camp's Lest Darkness Fall, która jest swego rodzaju historią Yankee in King Arthur's Court, która upuszcza współczesnego archeologa z powrotem do VI wieku A.D. Włochy. Zacząłem próbować dowiedzieć się, ile Sprague nadrabia. Okazało się, że większość z nich była prawdziwa. Ale z tego powodu, po tym jak wylałem się z Cal Tech pod koniec pierwszego roku studiów - nie mogłem robić rachunku różniczkowego - skończyłem z doktoratem z historii bizantyńskiej. Jestem wykształconym historykiem, który chce pisać science fiction, co mam robić? Napisz alternatywną historię.

Skoro już od dawna jesteś w gatunku science fiction, jak widziałeś, jak ten gatunek ewoluował w tym czasie?

Prawdopodobnie jest więcej osób zarabiających na życie teraz, kiedy to było przypadkiem, co uważam za doskonałą rzecz. Cały wpływ Internetu, autopublikacji, autopromocji na Facebooku i Twitterze i wszystkiego - myślę, że wszyscy wciąż pracujemy nad konsekwencjami tego wszystkiego i wydaje się, że łatwiej jest mówić o przyszłości niż żyć w nim dla wielu ludzi.

Czy jest dużo informacji, które nie kończą się w twojej pracy?

Och, absolutnie. Zawsze chcesz wiedzieć więcej niż pokazujesz w historii. Chcesz, aby czytelnik poczuł, że jeśli zapyta cię o świat, w którym jest osadzona historia, możesz iść: „Oczywiście, że znam odpowiedź na to pytanie.” Osoba, która według mnie była najlepsza, to J.R.R. Tolkien, który miał świat, który miał tysiące lat w historii i gdzie rzeczy, które wydarzyły się długo, na długo przed czasem, o którym on pisał, wciąż unosił się na powierzchni. Nie zawsze wiedziałeś, co one oznaczają lub jakie były implikacje, ale wiedziałeś, że on wiedział.

Jaka jest najtrudniejsza część pisania alternatywnej historii?

Przez większość czasu chcesz, aby była jak najbardziej wiarygodna. Chcesz nie zmieniać niczego, czego nie zmieniasz celowo. Są powody, by tego nie robić - jeśli robisz jakiś szczególny punkt, możesz zejść z torów i być tak niewiarygodnym, jak chcesz. Ale przez większość czasu chcesz trzymać się dystansu między rzeczami, które albo miały miejsce, albo mogły się bardzo łatwo wydarzyć. To właśnie sprawia The Hot War historia tak interesująca dla mnie, ponieważ dorastałem w zimnej wojnie, jestem wystarczająco stary, by zapamiętać jej duże kawałki. I myśląc, że mogło pójść źle, że prawie się nie udało, kilka razy, a świat nie byłby bardzo szczęśliwym miejscem, gdyby się nie udało, i spojrzał na to - to była atrakcja historia dla mnie.