„Thor: Ragnarok” Dyrektor Taika Waititi jest najdziwniejszym i najlepszym możliwym wyborem

W następnej fazie potężnego wszechświata Marvel Cinematic wszechobecny jest typowy gwar. Wojna domowa zepchną przywódców mścicieli przeciwko sobie; Doktor Strange będzie naprawdę cholernie dziwny; strażnicy Galaktyki właśnie podpisałem umowę z Kurtem Russellem, który prawdopodobnie był ojcem Star Lorda; Człowiek Pająk wraca do domu w rękach Marvela; Czarna pantera zapakował najlepszego nowego amerykańskiego filmowca do reżyserii; i tak dalej. Dziwnie nieobecny w następnej fali szumu superbohatera jest trzecia część stosunkowo nieistotnej Thor seria. Ubogi Thor, trudno jest być bogiem. Ale Thor filmy mają zły rap z dobrego powodu: ich tytułowy bohater jest prawdopodobnie najbardziej nudnym i niezręcznym bohaterem Marvela w ich skomplikowanym wszechświecie, a mimo to jesteśmy u progu jego trzeciego samodzielnego filmu, Thor: Ragnarok. Dobrze, że Marvel wybrał najbardziej osobliwą i potencjalnie genialną opcję do kierowania nim.

Nieważne działki Ragnarok. Te rodzaje szczegółów są beznadziejnie łatwe w nawigacji Thor kino. Bez wątpienia Thor będzie bronił Asgardu przed jakimś złoczyńcą (potencjalnie Cate Blanchett) i pogodził się z jego wszechmocną tożsamością, a może Loki się pojawi.

Ragnarok będzie znaczący tylko ze względu na dyrektora, Taikę Waititi. Z wyjątkiem mieszkańców jego rodzinnej Nowej Zelandii lub fanów szczególnie małego kawałka alt-komedii, nie będziemy Cię winić, jeśli nie rozpoznasz jego (niesamowicie brzmiącej) nazwy. To częściowo celowo. Jest kolesiem znanym przede wszystkim z spędzania czasu z chłopakami z Flight of the Conchords i tworzenia dziwacznych komedii skupionych na konkretnej komedii poklatkowej kiwi.

Jego pierwszy krótki film, Dwa samochody, jedna noc był nominowany do Oscara, a ostatecznie wyreżyserował parę ujmujących komedii z Nowej Zelandii, Eagle vs Shark i Chłopak. Ten ostatni szybko stał się najbardziej dochodowym filmem wszechczasów w Nowej Zelandii. Kontynuował wspinanie się po drabinie komedii indie, kierując zabawnym wampirzym mockumentary Co robimy w cieniach w 2014 roku przed jego najnowszym filmem, Poluj na Wilderpeople, stał się krytycznym hitem na tegorocznym Festiwalu Filmowym w Sundance.

To ładna, mała filmografia, która pozwoliłaby mu na nakręcenie komedii studyjnej, gdyby Judd Apatow złapał jeden ze swoich filmów na Netflix lub coś takiego. Ale zamiast tego, Waititi nagle znalazł się u steru wielomilionowej trzeciej części serii o apokaliptycznej mitologii nordyckiej komiksu.

Wszyscy chcemy dać ludziom szansę na większe rzeczy, ale to nie jest tak mądre, aby zdecydować się na promocję generała prywatnego do pięciogwiazdkowego. Waititi niekoniecznie musi być nowicjuszem w każdym calu - jego filmy odniosły sukces z jakiegoś powodu - ale wejście do hitu tej wielkości jest dla każdego zniechęcające. Połącz to z Thor tradycja filmowa typowo nieprzyjazna twórczym typom, która mówi coś w silnie zabezpieczonym MCU i staje się jeszcze bardziej onieśmielająca.

Thor: Ciemny Świat miał szczególnie kłopotliwą drogę do ekranu. Oryginalny Thor reżyser Kenneth Branagh i Gra o tron’Brian Kirk przekazał pierwszą sequel i Potwór reżyserka Patty Jenkins wkrótce została nakręcona w 2011 roku. Byłaby pierwszą kobietą, która wyreżyserowała film Marvela, ale odeszła dwa miesiące później. Wkrótce potem zatrudniono Alana Taylora.

To nie tak, że Taylor miał szczególnie wesołe reżyserowanie czasu Ciemny świat, zarówno. Oto jak opisał swój czas za kamerą Rozrywka co tydzień w ubiegłym roku: „Doświadczenie Marvela było szczególnie bolesne, ponieważ w trakcie kręcenia miałem absolutną swobodę, a potem w postprodukcji przerodził się w inny film. Mam nadzieję, że nigdy tego nie powtórzę i nie chcę nikomu innemu ”.

Waititi został zatrudniony za Thor threequel w październiku 2015 r., pokonując innych doświadczonych filmowców, takich jak Ruben Fleischer, Rob Letterman i Rawson Marshall Thurber, którzy mogli być niewinnie sklasyfikowani jako coś podobnego do kreatywnych pompek.

Nieszablonowe myślenie Marvela służyło dobrze studiu, albo dlatego, że wymagało sprytnych szans, albo władało kreatywną kontrolą nad względnymi nowicjuszami. James Gunn i strażnicy Galaktyki są prawdopodobnie szczytem tego hazardu, ale to samo dotyczy Zimowy Żołnierz i Wojna domowa reżyserzy Joe i Anthony Russo, znani przede wszystkim z reżyserii odcinków Społeczność i Aresztowany rozwój zanim znaleźli się w dynamicznym duecie Marvela. Pozostań przy formie Marvela i zbieraj nagrody: Russos obecnie wspomagają masywne dwie części Avengers: Infinity War.

Marvel daje szaleństwo gatunkowe zdjęciu ze Scottem Derricksonem Doktor Strange, a teraz zwrócił się do przebojowego, niesprawdzonego Waititi. Zaoszczędź na szybkie pojawienie się w 2011 roku Zielona Latarnia film, to jest najbliżej tego czegoś na tak dużą skalę. Ale skala jest tym, co czyni go najlepszym symbolem wieloznaczności Marvela.

Waititi jest biegły w opowiadaniach opartych na postaciach na małą skalę i może niemal bez trudu znaleźć humor z najbardziej monotonnych miejsc. Monotonne postacie dzwonią? Wrzuć samowystarczalny humor, w którym jest tak dobry, dodaj odrobinę akcji i fabułę skoncentrowaną na postaci, i voila: istnieje potencjał dobrego Thor film. Nie potrzeba wszechmocnego boga, aby to zrozumieć, a Waititi też już o tym wie.