Science wyjaśnia, dlaczego Superman może przejść jako Clark Kent

Okulary, które noszą przebranie, wszyscy znamy. Clark Kent w jakiś sposób maskuje swoją tożsamość jako Superman za pomocą pary grubych ramek. Kara Danvers w jakiś sposób jest w stanie odegrać te same shenanigans jak Supergirl. I wiemy z chwały końca lat 90., że za każdą parą okularów kryje się hottie.

Chociaż może wydawać się głupie, że para okularów mogłaby w jakiś sposób całkowicie utrudnić czyjąś tożsamość, badania pokazują, że rzeczywiście potrafią. Nie, to niekoniecznie przypadek prosopagnosji; ludzie są naprawdę źli w rozpoznawaniu obcych, kiedy mają okulary.

W opublikowanym w czwartek badaniu psychologowie z Uniwersytetu w Yorku pokazali uczestnikom sparowane twarze podobnie twarz, ale pokazana dwa razy w określony sposób, na przykład obie twarze w okularach, obie twarze bez okularów i jedna, w której tylko jedna twarz miała okulary. Na zdjęciach, na których dwie identyczne twarze były albo w okularach, albo w obu nie noszących okularów, dokładność w określeniu, czy obie twarze były tą samą osobą, wynosiła 80 procent (nadal, nie super). Dokładność, gdy tylko jedna z twarzy nosiła okulary, wynosiła 74%, co naukowcy uważają za „statystycznie istotny spadek”.

„W rzeczywistości okulary nie przeszkodziłyby Lois w uznaniu, że Clark jest w rzeczywistości Supermanem, ponieważ jest mu znana” - powiedział współautor Kay Ritchie w oświadczeniu. „Dla tych, którzy go nie znają, zadanie to jest jednak znacznie trudniejsze, a nasze wyniki pokazują, że okulary zakłócają naszą zdolność rozpoznawania tej samej nieznanej osoby z fotografii na zdjęcie”.

Badanie to stanowi kolejny dowód na to, że chociaż przyzwoicie rozpoznajemy znajome twarze, to kiepsko rozpoznajemy twarz, którą napotkaliśmy tylko kilka razy. W badaniu z 2015 r. Ludzie otrzymali nieograniczony czas i optymalne warunki oglądania, aby dopasować materiał bezpieczeństwa do zdjęć ludzi w tym materiale filmowym, który tylko prawidłowo pasował do dwóch 70% czasu. Naukowcy teoretyzują, że mamy ten słabo dopasowany system, ponieważ nieznane i znajome są przetwarzane przez mózg na różne sposoby - nieznane są przetwarzane tylko jako wzory bodźców wzrokowych, a mózg skanuje obszary twarzy w celu rozpoznania. Coś jak okulary, to hipoteza, rzuca ten proces.