Naukowcy odkrywają starożytne narzędzie tatuażu ukryte wśród artefaktów muzeum

Latem 2017 r. Ph.D.kandydat Andrew Gillreath-Brown zinwentaryzował 64 pudełka muzealne pełne zakurzonych artefaktów. Razem z rówieśnikiem powierzono zadanie reorganizacji kolekcji Turkey Pen - materiałów wykopanych w 1972 r. Z krajobrazu Greater Bears Ears Landscape w południowo-wschodnim Utah. Gdy poszedł podnieść i przesiewać kolejną torbę, zobaczył coś, czego nigdy wcześniej nie widział - artefakt o długości prawie czterech cali, z kolcami kaktusów poplamionymi na czarno.

Gillreath-Brown mówi Odwrotność natychmiast zachwycił go pomysł, że ignorowany artefakt mógł odegrać bardzo ważną rolę jako urządzenie do tatuowania. W badaniu opublikowanym w Journal of Archeological Science: Raporty wyjaśnia, jak potwierdził swoje podejrzenia. Jak się okazuje, nie tylko on i jego koledzy zidentyfikowali artefakt do tatuowania - po prostu jest to najstarszy artefakt tatuażu, jaki kiedykolwiek znaleziono w zachodniej Ameryce Północnej.

„Tatuowanie w południowo-zachodnim USA było tak fascynującym tematem badawczym, że po prostu nie mogłem przepuścić okazji do głębszego przestudiowania go” - mówi Gillreath-Brown, który ma swój własny tatuaż na lewym ramieniu. „Wiedziałem, że istnieje możliwość odkrycia czegoś o kulturze południowo-zachodniej, której nigdy wcześniej nie odkryto”.

Starożytna droga do tatuażu ręcznego

Narzędzie składa się z drewnianego rękojeści sumakowej, która jest związana na końcach podzielonymi liśćmi juki. Liście te trzymają dwa równoległe kolce kaktusów, z resztkami barwiącymi na pigmentach tatuażu na ich końcówkach. Kiedy Gillreath-Brown stworzył replikę narzędzia, był w stanie ręcznie szturchnąć wytatuowaną linię na skórze świni - pozostawiając trwały ślad po pięciu minutach wielokrotnego szturchania.

Częściowo dlatego, że jest tak znakomicie zachowany, ponieważ został znaleziony w naturalnie osłoniętej suchej jaskini, obok innych organicznych artefaktów i okazów biologicznych, takich jak włosy, węgiel drzewny, kolby kukurydzy i stare odchody. Na otwartej stronie te same elementy uległyby zniszczeniu i zniknęły. Teraz narzędzie jest bezpiecznie przechowywane w starszej kolekcji w Muzeum Antropologii w Washington State University, prawie 963 mil od jego powstania.

Wartość indiańskich tatuaży

Naukowcy z Zachodu, jak pisze zespół, „długo pomijali i niedoceniali praktykę tatuowania wśród rdzennych kultur rdzennej Ameryki Północnej”. Obwiniają kolonializm i brak dowodów na brak zainteresowania. Podczas gdy sprawozdania etnograficzne z końca XIX i XX wieku dokumentują tatuowanie wśród licznych grup rdzennych Amerykanów, tatuaże w rzeczywistości nie zostały zidentyfikowane na żadnych zmumifikowanych szczątkach znalezionych na południowym zachodzie.

Antropolodzy badający ten region próbują zrozumieć znaczenie stroju indiańskiego i dekoracji ciała przed kontaktem europejskim. Istnienie tego narzędzia do tatuowania, wyjaśnia Gillreath-Brown, rzuca światło na „znaczenie tradycji tubylczych, które historycznie tłumiono po przybyciu Europy do Ameryki Północnej”.

Zespół datował artefakt na około 79 do 130 CE, wyprzedzając europejski przyjazd do Ameryki Północnej o ponad 1400 lat. Jego istnienie przesuwa dowody na tatuowanie w zachodniej Ameryce Północnej o ponad tysiąc lat, sugerując, że zostało ono użyte około 2000 lat temu przez rodowych przodków Pueblo z okresu Basketmaker II - prehistorycznej cywilizacji rdzennych Amerykanów, która żyła na południowym zachodzie.

Gdzie dziś stoi tatuaż

Dzisiaj wielu przodków Pueblo Ancestral nie ćwiczy tatuowania - czyniąc to narzędzie ważną informacją o ich starożytnej przeszłości. Tatuowanie było prawdopodobnie sposobem na zaznaczenie, kim byli jako ludzie, obrazów sygnalizujących informacje o doświadczeniu, płci lub pochodzeniu etnicznym danej osoby. Uważa się, że ten sposób wyrażania tożsamości został powstrzymany, gdy rodowi Pueblo zetknęli się z europejskim kolonializmem.

„Narzędzie tatuażu ma ogromne znaczenie dla zrozumienia, w jaki sposób ludzie zarządzają relacjami i jak status mógł być oznaczony na ludziach w przeszłości, w czasie, gdy gęstość zaludnienia wzrastała na południowym zachodzie” - wyjaśnia Gillreath-Brown. „Tatuaże są trwałym markerem, który jednostki niosą ze sobą wszędzie, gdzie się udały”.

Obecnie status National Monument w Greater Bears Ears Landscape jest kwestionowany w sądzie federalnym. W lutym 2018 r. Ogłoszone przez prezydenta Donalda Trumpa oficjalne otwarcie części regionu otwartego dla górnictwa, rozszerzonego wypasu i trekkingu pojazdów terenowych. Z kolei naukowcy i pięć plemion rdzennych Amerykanów pozywało rząd, próbując chronić miejsce o znaczeniu religijnym i historycznym.

Abstrakcyjny:

Sposób, w jaki ludzie ozdabiają swoje ciała, daje wgląd w kulturowe ekspresje osiągnięć, grupowe przywiązanie, tożsamość i status. Tatuowanie było trudne do zbadania w starożytnych społeczeństwach, dla których nie mamy wytatuowanych mumii, co stanowi wyzwanie dla wprowadzenia obecnych praktyk modyfikacji ciała w długoterminową perspektywę globalną. Badania historyczne dokumentują praktykę tatuowania wśród wielu rdzennych grup północnoamerykańskich. Podczas gdy rozmieszczenie i złożoność tradycji tatuażu wskazują, że te praktyki pochodzą sprzed piętnastego wieku ne i przybycie Europejczyków, starożytność tatuowania w Ameryce Północnej jest słabo poznana. Podczas niedawnej inwentaryzacji starszych materiałów archeologicznych z miejsca w Turcji Pen w południowo-wschodnim stanie Utah odkryliśmy narzędzie do tatuowania zbudowane z łodygi sumaka, kolczastych kolców z opuncji i listków z liści juki. Artefakt ten został odzyskany w 1972 r. Z inden midden, ale do tej pory pozostał niezidentyfikowany. Artefakt tatuażu datuje się na lata 79–130 ne w okresie Basketmaker II (ok. 500 pne - 500 rne), poprzedzającym przyjazd Europy do Ameryki Północnej o ponad 1400 lat. To niezwykłe narzędzie jest najstarszym rodzimym artefaktem tatuażu w Ameryce Północnej w Ameryce Północnej i ma implikacje dla zrozumienia archeologicznie efemerycznych praktyk modyfikacji ciała. Wydarzenia takie jak neolityczne przemiany demograficzne - które występują w wielu miejscach na całym świecie - mogą wiązać się ze wzrostem praktyk modyfikacji ciała jako wskaźników społecznych, jak to ma miejsce w przypadku osób Basketmaker II w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych.