Czym jest etnografia projektowania? Polowanie na produkty dla antropologów przyjaznych technikom

Sercem badań etnograficznych jest obserwacja. Etnografowie obserwują, jak ludzie wchodzą w interakcje z ludźmi, miejscami i rzeczami. To nauka przeciw laboratorium. Rzadko występują białe płaszcze i prawie nigdy eksperymentalne kontrole, ponieważ etnografowie aktywnie unikają sztuczności, robiąc wszystko, co w ich mocy, aby zminimalizować ich wpływ na sytuacje. To może nie brzmieć wiarygodnie dla osób znających historię antropologii. Kiedy Franz Boas i Bronisław Malinowski zaczęli używać terminu na ich pracę w latach dwudziestych, praca ta polegała głównie na uzasadnianiu postaw rasistowskich. Malinowskiego Życie seksualne dzikusów jest klasą mistrzowską w myśleniu redukcyjnym, kolonialnym. Mimo to nie obyło się bez wartości, ponieważ w ciągu następnych kilku dekad etnograf ewoluował. Poszukiwanie prymitywów zostało zastąpione badaniem każdego dnia. W Berkeley uczniowie zaczęli zmagać się z amerykańskim środowiskiem w poważny sposób.

Modernizacja antropologii doprowadziła do rozpadu etnografii jako dyscypliny. Chociaż szkoła etnografii kulturowej „obserwuj ludzi robi rzeczy razem”, naukowcy coraz bardziej interesowali się sposobem, w jaki ludzie wchodzili w interakcje z przedmiotami i maszynami. A część dyscypliny maszyny stała się ważniejsza, ponieważ maszyny stawały się coraz bardziej powszechne. Jeśli nasiona etnografii projektowej zostały zasadzone podczas rozkwitu klasy średniej w żarliwie konsumpcyjnych latach pięćdziesiątych, pole rozkwitło, gdy technologia na dobre pojawiła się w latach 80-tych. Tak, etnografia projektowa stała się dyscypliną akademicką, ale początkowo była to metoda wykorzystania nauk społecznych do tworzenia lepszych produktów. Etnografowie projektowi pomogli technologom ograniczyć różnicę między sposobem zaprojektowania maszyn a tym, jak zostały faktycznie użyte.

Odwrotność rozmawiał z Jeanette Blomberg, pracownikiem naukowym w Centrum Badawczym Almaden w IBM i ekspertem w zakresie projektowania partycypacyjnego, o etnografii projektowej. Jest jedną z pionierek w tej dziedzinie i jedną z osób, które pomogły uczynić dyscyplinę zarówno bardziej ludzką, jak i bardziej użyteczną.

Jak zaangażowałeś się w tę konkretną dziedzinę? Masz doświadczenie w antropologii, tak?

Mam doktorat w antropologii, ale kiedy zaczynałam, nie było etnografii projektowej. Mój doktorat nie ma w tym obszarze. Miałem okazję iść i pracować w centrum badawczym Xerox Palo Alto w latach 80-tych i tam, jak się mówi, przyszłość była wymyślana. Niewiele garstki antropologów zaczęło badać, w jaki sposób możemy pomóc w kształtowaniu i zrozumieniu związku między tymi nowymi technologiami, które dopiero się rozwijały - komputerami osobistymi, Internetem, pocztą elektroniczną, wszystkimi tymi rzeczami. Chcieliśmy dowiedzieć się, jak możemy uczestniczyć w zrozumieniu relacji, jakie te produkty miałyby na świecie. Połączyliśmy perspektywy myślenia o projektowaniu i technologiach na przyszłość oraz o tym, jak będą kształtować te miejsca i przestrzenie.

Chyba należałem do grupy, która może wymyśliła tę dziedzinę. To był bardzo ekscytujący czas. I myślę, że obecnie wielu ludzi jest podekscytowanych możliwością projektowania etnografii. Łączy w sobie ciekawość tego, jak wygląda świat: jak zaczynamy robić to, co robimy? Jakie doświadczenia mają ludzie?

Jak etnografia, którą ludzie słusznie kojarzą ze szkołą notatek Margaret Mead, związana z projektowaniem technologii?

Trzydzieści plus lat temu, kiedy zaczęto nazywać tę dziedzinę etnografią projektowania, zaczęliśmy badać opracowywane technologie. Było wiele badań pokazujących, że ludzie projektujący i budujący te narzędzia nie mieli większego poczucia, jakie mogą być problemy i możliwości, gdy znajdą się w rękach ludzi. Tak więc powstał pomysł: „Wyjdźmy i spójrzmy na te różne rodzaje miejsc i zobaczmy, czy zrozumienie, które możemy uzyskać, zrozumienie etnograficzne, może być przydatne i pomóc w kształtowaniu naszego myślenia o projektowaniu technologii na przyszłość”.

Jakie wyzwania stoją przed etnografem projektującym?

Jednym z pierwszych wyzwań było to, jak przeprowadzić rozmowę między osobami z perspektywy etnograficznej a osobami zajmującymi się projektowaniem lub rozwojem technologii. Są to dwa różne sposoby rozumienia świata. Początkowo jedną z rzeczy, które znaleźliśmy i którą znaleźliśmy, było to, że zwykłe pisanie raportów lub wykonywanie opisowych kont prawdopodobnie nie będzie miało takiego wpływu na projekt. Zaczęliśmy badać inne sposoby tworzenia powiązań między etnografią i projektowaniem, wychodząc na pole, aby obserwować i rozmawiać z ludźmi.

W początkowym okresie wiele filmów było częścią badania etnograficznego - nagrywanie wideo na temat działań osób, które interesują się próbami zrozumienia. Następnie wzięliśmy ich fragmenty i przywrócimy je do kontekstu projektowania, aby mogły stać się źródłem do myślenia o związku między tym, co widzimy i rozumiemy.

Zamiast zastanawiać się, w jaki sposób łączymy etnografię z projektowaniem, staje się bardziej ściśle zintegrowana. Często początkiem jest wprowadzenie projektu do kontekstu, w którym jego zdaniem zostanie on ostatecznie podjęty, a następnie zaangażowanie w znane podejścia do badań etnograficznych, obserwowanie ludzi, rozmawianie z ludźmi i angażowanie się w kontakt z ludźmi wokół tych artefaktów.

Jak wygląda twój proces badawczy?

Jedną z głównych zasad etnografii jest to, że chcesz zrozumieć zjawiska występujące w kontekście, w którym się dzieje. Etnograf projektujący znajduje czas, aby spędzać czas, rozmawiać, angażować się i uczestniczyć z ludźmi, na których się koncentruje. Coraz częściej jednym z wyzwań dla tej dziedziny jest to, że wiele rzeczy, które nas interesują, występuje w sposób rozproszony i poprzez interakcje online, jak również w przestrzeni wirtualnej. To sprawia, że ​​wyzwaniem dla etnografów jest identyfikacja miejsc, w których mogą się angażować.

Istnieje pogląd, że ważne jest, aby etnograf projektujący miał silne powiązania z tymi, którzy będą rozwijać produkty, usługi. Niektóre z nich mogą obejmować zabranie prototypów, pomysłów na różnego rodzaju interwencje w teren, w ramach sposobu, w jaki angażują się w kontakt z ludźmi w terenie. Wiele etnografii projektowej obejmuje obecnie sporo „wywiadów kontekstowych”, co jest szczególnie ważne, jeśli masz pewne ograniczenia czasowe dotyczące projektu i musisz uzyskać pewne informacje.

Jak powszechni są etnografowie projektujący w sektorze prywatnym? Czy IBM jest wyjątkowy, jeśli chodzi o zatrudnianie osób w tle?

Jest całkiem spora lista. W firmie Intel, Microsoft, IBM, Apple, on i on są etnografowie projektujący. Istnieje również wiele mniejszych projektowych firm konsultingowych zajmujących się etnografią, które zlecają pracę większym firmom lub małym firmom.

Jak twoja praca w IBM jest informowana przez twoje badania?

W tej chwili używam etnografii, aby dowiedzieć się więcej o tym, jak dane są produkowane, o praktykach i działaniach, które generują dane, oraz o tworzeniu analiz. Jestem również zainteresowany wykorzystaniem metod etnograficznych, aby zrozumieć, w jaki sposób analityka danych jest rzeczywiście wykorzystywana w organizacji. Musisz powiązać całość, jeśli będziesz miał wpływ, na który wszyscy liczą: analityczne kierowanie podejmowaniem decyzji.

Chodzi o to, że jeśli potrafimy zrozumieć cały system produkcji i konsumpcji analityki, znacznie lepiej będziemy w stanie wykorzystać wartość i potencjał analityki.

Co widzisz jako przyszłość etnografii projektowej?

Myślę, że w pewnym sensie dopiero zaczęliśmy. Myślę, że głównie widzimy etnografów projektantów w firmach produktowych, niezależnie od tego, czy jest to firma produkująca technologię, czy dobra konsumpcyjne. Ale widzimy też, jak coraz bardziej trafiają do sektorów takich jak rząd, usługi socjalne i opieka zdrowotna.

Jedną z dziedzin, która jest dość interesująca w projektowaniu etnografów, jest sposób, w jaki integrujemy rodzaj analizy, którą wykonujemy z rosnącą ilością danych, które posiadamy na temat tego, co ludzie robią w oparciu o ich działania online. Jak rozpatrujemy ślady cyfrowe, które zostawiamy, gdy robimy wszystko, co robimy: wyszukiwania Google, kupowanie rzeczy, teksty, prowadzenie samochodu, korzystanie z Internetu przedmiotów. Myślę, że jest tam prawdziwa szansa, że ​​dopiero zaczynamy badać. Zrozumienie, że dane wymagają perspektywy etnograficznej.