„Westworld” to Twisted Center Twisted Universe Jonathana Nolana

Najnowszy prestiżowy dramat HBO Westworld, oparty na filmie Michaela Crichtona z 1973 roku, zakłada świat, w którym bogaci goście mogą odwiedzić park rozrywki zamieszkały przez roboty. Gospodarze rozgrywają narracje wyciągnięte prosto z tropów Wild West, pozwalając odwiedzającym dołączać lub przerywać rozwijające się historie w dowolnym momencie. Bo Westworld jest techno-thrillerem, jest zmarszczka i rzeczy zmieniają się w entropię. Ponieważ Jonathan Nolan opracował przedstawienie, wynikający z niego chaos jest psychologiczny, fizyczny, mózgowy i doczesny.

Kiedy Nolan jest w pobliżu, wszystkie wspomnienia, tożsamość i czas stają się skręcone.

Nolan, który zbudował niezwykle udaną karierę scenariusza, wstrzykując strawną filozofię w dostępną science fiction i spotykając się ze swoim starszym bratem Christopherem, jest najlepiej znany z Memento, Międzygwiezdny, Prestiż i serial telewizyjny Osoba zainteresowana. Westworld wyróżnia się spośród innych prac tym, że wydaje się zwieńczeniem długiego projektu. Jest to żywy i porywający gobelin, który wyłania wszystkie najlepsze egzystencjalne rozterki, nie omijając ostrzału.Reprezentuje szczyt Nolan, który zapewnia trochę okna w kierunku pokazu.

Tematyka pamięci, rzeczywistości, dualizmu i względności jest ogromna w filmach Nolana, ale być może są one największe w Westworld. Wróć przez katalog męski (alerty spoilera) i zaczną pojawiać się wzory.

Memento

Podczas gdy Jonathan Nolan nie napisał scenariusza do rozpadu jego brata, neo-noir Memento, jest odpowiedzialny za jego skomplikowaną strukturę. Film powstał na podstawie opowiadania młodszego Nolana zatytułowanego „Memento mori”, który opowiada dosłownie wsteczną historię Leonarda Shelby'ego, człowieka z krótkotrwałą utratą pamięci, który próbuje zemścić się na zabójcy swojej żony. (Spoiler: Zapomniał, że faktycznie zamordował mężczyznę rok przed wydarzeniami z filmu, a jego brutalna passa jest wykorzystywana przez bandytę o niskim statusie, Teddy'ego, do własnych celów finansowych).

Jak w Memento pamięć jest tematem gry Nolana Westworld; niegdyś bezbronny, teraz brutalny mężczyzna bez wspomnień dostaje aktualizację i staje się niegroźnym, teraz brutalnym robotem, który nie jest domniemany pamiętać wszystko. Gospodarze parku mają na celu przeżyć każdy dzień bez uzasadnionych wspomnień, a jedynie zaprogramować fabułę, aby przeżyć dla gości. Ale po nowej aktualizacji oprogramowania, ich poprzednie programowanie zaczyna wkradać się w coś podobnego do ich podświadomości, a potem wszystko idzie do puli.

Teddy mówi, że manipuluje Leonardem „by dać mu coś do życia” Memento. To samo można powiedzieć o dr Robertu Fordu, twórcy i rezydentu Westworldu, dr Frankensteinie, Anthony'ego Hopkinsa, którego aktualizacja dała „zamyślenia” celowo nieświadomym robotom parku. Podczas gdy te zaprogramowane wspomnienia i emocje mają sprawiać, że roboty wydają się bardziej ludzkie dla ludzi, którzy ich odwiedzają, ujawniają prawdę o ich nieludzkości. Zabójca dowiaduje się, że są zabójcami. Największe tajemnice są wewnętrzne.

Prestiż

Pierwszy scenariusz Nolana ze swoim bratem był na dramacie pojedynków-magików z 2006 roku Prestiż, który zazdrościł złudnemu iluzjoniście Hugh Jackmana Robertowi Angierowi przeciwko Alfredowi Bordenowi Christiana Bale'a. Celem było ustalenie, w jaki sposób ten ostatni osiągnął rzekomo niemożliwą magiczną sztuczkę zwaną „Transported Man”, w której Borden jakoś natychmiast podróżował między dwoma szafami umieszczonymi na przeciwnych końcach sceny. Sam film był swego rodzaju sztuczką, pokazując widzom ograniczone perspektywy sugerujące większą fabułę, a następnie skręcając w prawo przed napisami.

Jak się okazuje, Borden był w stanie zlikwidować długi konflikt, ukrywając brata bliźniaka. To brutalny punkt zwrotny do żartu, który się toczy, gdy zdemoralizowany Angier korzysta z pomocy słynnego naukowca Nikoli Tesli (granego przez Davida Bowiego), aby stworzyć nieziemską maszynę, która wyczarowuje rzeczywiste czasoprzestrzenne doppelgängery, aby ukończyć tę samą iluzję. Co to jest magia, staje się rzeczywistością.

Gęsty pomysł w filmie Nolansa - i nie tylko Westworld - jest potencjalnym fałszem u podstaw wspólnej koncepcji indywidualności. Kopia, którą Nolan wydaje się chętnie wskazywać, może być tak samo „prawdziwa” jak prawdziwa. Kiedy robot, taki jak ojciec niewinnej, robota na granicy Dolores (Evan Rachel Wood), działa nieprawidłowo, zostaje zastąpiony i nikt nie kwestionuje jego tożsamości. Jest jej ojcem tylko dlatego, że został zaprogramowany, by zostać jej ojcem. Ale to wszystko oszustwo. Nie jest tak naprawdę jej ojcem, ponieważ jej nie ma. Jest nieskończenie replikującym się pomysłem. Westworld Konstrukcja wykorzystuje naukę, aby poprawić naturę (na lepsze lub gorsze) i zaciera linie między magią a rzeczywistością, podobnie jak piekielna maszyna Tesli w Prestiż.

Międzygwiezdny

W epickiej science fiction z 2014 roku Międzygwiezdny, czas jest względny, a czas trwania jest narzędziem. W filmie astronauta Matthew McConaugheya Joe Cooper wyrusza na pozornie daremną misję podróżowania po kosmosie w poszukiwaniu nadających się do zamieszkania planet, które mogłyby uratować te, które pozostały na umierającej Ziemi. Chce, aby przyszłe pokolenia dobrze się rozwijały, ale głównie w tym, aby zapewnić przetrwanie córki - i pewnie jego syn też.

Epoki to narracyjne opowieści filmu w chwilach zarówno dużych, jak i małych. W jednej scenie McConaughey i kolega astronauta, grany przez Anne Hathaway, wymyślają wycieczkę na potencjalną planetę Goldilocks, a kiedy wracają na swój statek, dowiadują się, że minęły 23 ziemskie lata dla biednego drania, który na nich czekał.

Ale w kulminacyjnym momencie filmu Nolan czyni czas bardziej złożonym, bardziej dosłownym. Podróżując przez czarną dziurę - która teoretycznie zużywa materię i światło oraz czas kompresji - McConaughey znajduje się w rzeczywistym trójwymiarowym tesseraktu reprezentującym sam czas. Potrafi komunikować się z młodszą wersją swojej córki (Mackenzie Foy), która od tego czasu dorastała na Ziemi, by zostać naukowcem (w tej roli Jessica Chastain) badając podróż swojego ojca. Tesseract jest pętlą zamkniętą: Jedynym powodem, dla którego Cooper mógł rozpocząć swoją podróż w pierwszej kolejności i przeżyć to było bo wydarzeń, na które wpłynął w przeszłości, komunikując się z wnętrza tesseractu. Wszystko to jest dramatyczne, nieco mylące przedstawienie losu.

Gospodarze Westworld działają również w pętli czasu zbudowanej przez pracowników parku. „Jest ścieżka dla każdego”, mówi Dolores podczas pierwszego odcinka, a ona nie myli się. Każdy host ma przeżywać z góry określone historie, w których goście mogą uczestniczyć i współdziałać na wiele sposobów. Szczegóły mogą ulec zmianie, ale wynik nie. Tak jest, dopóki roboty nie uwolnią się od ustalonych historii. Z Westworld, Nolan podkreśla niebezpieczeństwa wolnej woli, które reprezentują drugą stronę prawdziwej wolności.

Gdy pętla zostanie odcięta i czas płynie do przodu, światy są wygrane lub przegrane.