Odkrywamy coraz więcej informacji o tym analogowym komputerze ze starożytnej Grecji

Artefakt odzyskany w 1901 r. Ma nowe znaczenie po ostatnim badaniu, które zostało użyte do nauczania starożytnych Greków o naszym miejscu w kosmosie.

Znaleziony w wraku starożytnego statku handlowego, który zatonął między 150-70 rokiem pne, był pokryty błotem i nie do poznania jako coś ważnego. Kiedy natknęli się na niego nurkowie, kawałek ten uznano za nieistotny w porównaniu z innymi, bardziej oczywistymi reliktami, takimi jak posągi, biżuteria, monety i popiersia wychowane z tego samego miejsca. Nazwany na cześć wyspy, w pobliżu której został znaleziony, stał się znany jako mechanizm Antikythera, został skatalogowany i umieszczony w magazynie.

Następnie, pod koniec 1902 roku, Valerios Stais, dyrektor Narodowego Muzeum Archeologicznego w Atenach, zauważył wśród błota sprzęt osadzony w skale i zainteresował się nim. Odzyskane części artefaktu zostały wystarczająco oczyszczone, aby pokazać jego złożoność, co doprowadziło Stais do ujęcia urządzenia jako zegara astronomicznego. (Akceptowana wtedy myśl była technologią, która sprawiła, że ​​taka maszyna nie była rozwijana aż do XIV wieku). Mechanizm został więc odrzucony. Minęłoby pół wieku, zanim jego teorie zostaną potwierdzone.

W 1951 roku Derek de Solla Price, profesor Yale i historyk nauki, rozpoczął trwającą dekadę misję odkrycia tajemnic maszyn. W 1971 roku, z pomocą greckiego kolegi i radiologa Christosa Karakalosa, Price zastosował technologię gamma i rentgenowską w celu uzyskania obrazów o wysokiej rozdzielczości, jedyny sposób na uzyskanie użytecznych obrazów ze względu na zaawansowany stan rozkładu. Obrazy dały Price'owi wystarczającą ilość informacji do zbudowania działającego modelu i pokazały mechanizm i jego 30 kół zębatych, aby móc dokładnie przewidzieć między innymi ścieżki Słońca i Księżyca.

Modele zbudowane po Price'ie, wykorzystujące bardziej zaawansowane techniki obrazowania, pokazały, że artefakt jest zdolny do znacznie więcej. Może mierzyć fazy księżyca, śledzić ruchy pięciu planet znanych starożytnemu światu, a nawet przewidywać zaćmienia. Wydaje się również, że ma jakiś cel w odniesieniu do lokalizacji i czasu starożytnych greckich igrzysk olimpijskich.

A jednak ta starożytna maszyna wciąż ma nas do nauczenia. Pod koniec zeszłego tygodnia, po „wysiłkach ponad dziesięciolecia wykorzystujących najnowocześniejszy sprzęt skanujący”, według Associated Press, ogłoszono, że „międzynarodowy zespół naukowców przeczytał teraz około 3500 znaków tekstu objaśniającego”, chociaż ma 3500 znaków przetłumaczone są tylko ułamkiem całkowitego tekstu znanego z artefaktów 82 odzyskanych fragmentów, oferują wiele kontekstu dla sposobu i celu maszyny.

To, co zostało rozszyfrowane, co zostało napisane starannie w milimetrowych postaciach na brązowych / cynowych powierzchniach starożytnego komputera, pokazuje, a nie zbiór instrukcji, jak się spodziewano, ale może coś lepszego, opis filozofii. „To jest jak podręcznik astronomii, jak wtedy rozumiano, który łączył ruchy nieba i planet z życiem starożytnych Greków i ich środowiska”, badacz Adam Jones, profesor historii starożytnej i nauki na Uniwersytecie w Nowym Jorku i członek zespołu badawczego, powiedział AP.

Chociaż nie odpowiadają one definitywnie temu, co zaprojektowali twórcy Mechanizmu Antikythera, ani jak go używać, napisy i żmudny sposób, w jaki zostały umieszczone, pomagają ustalić jego znaczenie dla właścicieli i dla cywilizacji, która go zbudowała. Jak wyjaśnia Mike Edmunds, emerytowany profesor astrofizyki z Cardiff University i członek zespołu badawczego, „dyrektor wykonawczy nie zapłaciłby wszystkich tych pieniędzy, aby mieć cały ten wafel, to jest poważniejszy niż zabawka”.

O ileż poważniejsze, może trzeba będzie czekać na dalsze wyprawy na wrak. Okazuje się, że do maszyny jest co najmniej 20 biegów, które nie zostały odzyskane. Napisy zawierające instrukcję obsługi mogą być zawarte w tekście na dostępnych fragmentach, które jeszcze nie zostały rozszyfrowane, lub mogą nadal leżeć na dnie Morza Śródziemnego.