Nauka wyjaśnia, dlaczego przemówienie szwajcarskiego prezydenta na temat śmiechu jest śmieszne

Niedawno wybrany szwajcarski prezydent Johann Schneider-Ammann stał się hitem wirusowym, dostarczając swoim wyborcom bardzo potrzebnej, precyzyjnie ukierunkowanej pomocy. Promując narodową inicjatywę zdrowotną w Szwajcarii, Schneider-Ammann pojawił się w niedzielnym telewizyjnym wideo, omawiając korzyści zdrowotne wynikające ze śmiechu. Ku rozbawieniu wszystkich obserwujących, zrobił to bez uśmieszku. To było, nie mówiąc o tym zbyt dobrze, zabawne - i zabawne dla narodu, który nie jest znany z tworzenia stand-upów.

Absurdalność uroczystego mężczyzny, który powiedział, że „śmiech jest dobry dla zdrowia” i szwajcarska potrzeba „dzielenia się chwilami szczęścia” stojąc przed zielonym ekranem z cieknącą fontanną na podwórku, była po prostu zbyt duża dla francuskojęzycznych Europejczyków. Twitter wybuchł po oryginalnej emisji na szwajcarskim kanale RTS i francuskim Jonie Stewarcie, Yann Barthès z Le Petit Journal, nazwał to „najśmieszniejszą mową w historii Szwajcarii”.

Ale dlaczego coś tak mdłego sprawia, że ​​ludzie tak się śmieją? Istnieje kilka elementów, ale tak naprawdę sprowadza się to do niezgodności. Dopiero niedawno pojawiły się dowody neurologiczne potwierdzające twierdzenie psychologiczne, które, jak twierdzi Immanuel Kant, „We wszystkim, co ma pobudzać żywy, konwulsyjny śmiech, musi być coś absurdalnego”.

Mózg przetwarza dwa główne rodzaje humoru: humor niezgodności z rozdzielczością (coś z puentą) i nonsensowny humor. Ten film jest doskonałym przykładem nonsensownego humoru - nie został stworzony, aby być zabawnym, tak naprawdę nie wiemy, dlaczego się śmiejemy, ale nadal jest zabawny.Bzdura humor opiera się na absurdzie - mózg próbuje zrozumieć bodźce, które otrzymuje, i ostatecznie po prostu się poddaje. Gdy mózg tworzy rozdzielczość między dwoma niekompatybilnymi skryptami (zdarzenie, a następnie coś nieco o wydarzeniu), szwajcarscy ludzie zaczynają chichotać.

Ponadto pewne błędy, takie jak ten film lub gdy ktoś potyka się i upada, powodują śmiech, ponieważ zmienia on scenariusz naszych oczekiwań. Jeśli zdamy sobie sprawę, że nie wydarzyło się nic poważnego (upadek nie zabił kogoś, powiedzmy), nasze mózgi przekładają to zdarzenie na przykład gry. Nowy niepoważny kontekst sprawia, że ​​humor jest dojrzały.

Rozpoznawanie absurdu przychodzi także z terytorium bycia człowiekiem - mamy naturalną skłonność do humoru. Śmiech jest społeczną emocją, która pomaga nam się wiązać, a my jesteśmy skłonni do śmiechu razem, nawet jeśli coś nie jest takie zabawne.

Mimo że Schneider-Ammann może nie być zbyt zadowolony z tego, co się wydarzyło (powiedział, że nie uważa humoru na koszt innych za zabawny), może to pomóc ludziom zapamiętać lekcje z inicjatywy zdrowotnej. Śmiech to sprawdzona droga do nauki - na przykład uczenie się, że twój prezydent jest przezabawny.