Ci konsultanci naukowi zajmujący się filmami pomagają stworzyć „wiarygodną fałszywą rzeczywistość”

Filmy mają wiele ruchomych części. Filmy, które dotyczą złożonych elementów naukowych, są podwójnie.

Wyprodukowanie gotowego produktu, który widzimy w kinach, zajmuje setki ludzi, ale w procesie tworzenia filmu jest jedna rola, która często nie ma sobie równych: konsultant naukowy. Eksperci ci pomagają filmowcom pogodzić logikę świata rzeczywistego z fantastyczną logiką naszych ulubionych filmów, aby opowieści były wiarygodne. Często wprowadzane na wczesnych etapach produkcji, stanowią zasoby dla kreatywnych zespołów pracujących nad filmami.

Wiele hollywoodzkich konsultacji naukowych pochodzi od organizacji, która jest częścią National Academy of Sciences, zwanej Science & Entertainment Exchange.

Giełda nauki i rozrywki powstała siedem lat temu w 2009 r. I działa jako usługa kojarzenia między Hollywood a środowiskiem naukowym. Kiedy Hollywood ma pytanie dotyczące nauki, które odnosi się do filmu, Science & Entertainment Exchange stara się znaleźć członka społeczności naukowej i inżynieryjnej, który udzieli porady ekspertów.

„Naszą misją jest efektywne inspirowanie coraz lepszej nauki w filmach fabularnych, programach telewizyjnych i grach wideo” - mówi Rick Loverd, dyrektor programu wymiany nauki i rozrywki.

W ciągu ostatnich siedmiu lat giełda Science & Entertainment Exchange konsultowała ponad 1400 projektów. Z wyjątkiem Deadpool, Exchange od tamtej pory konsultuje się z każdym filmem Marvela Iron Man 2. Naukowcy musieli także konsultować się na takie tematy Agenci Marvela z S.H.I.E.L.D., Frędzle i Eureka!, razem z Wielki bohater 6 i Mrożony.

Ale co dokładnie oznacza konsultacja?

„Nasza filozofia jest inspiracją” - mówi Loverd. „Nie staramy się sprawdzać każdego szczegółu w grze filmowej lub wideo, ani też nie przychodzimy z nastawieniem, że„ Hollywood źle to robi ”- po prostu staramy się podekscytować ich prawdziwą nauką jest i wystawia ich na działanie najlepszych komunikatorów, które społeczność naukowa i inżynieryjna ma do zaoferowania. ”

Jednym z takich komunikatorów jest profesor James Kakalios, autor książki The Physics of Superheroes i konsultant naukowy Strażnicy i Niesamowity Spider Man.

Dla Strażnicy, Kakalios został sprowadzony na kilka miesięcy przed rozpoczęciem głównej fotografii. Scenariusz był kompletny, ale twórcy filmu szukali wskazówek, aby dokładnie udekorować zestaw (na przykład upewniając się, że laboratorium naukowe pojawiło się w poprawnym okresie w filmie trwającym kilkadziesiąt lat) i dowiedzą się więcej o teoretycznych wyjaśnieniach dotyczących niektórych zjawiska w filmie.

„Zasadniczo starali się uzyskać odpowiednie ustawienia”, mówi Kakalios. „Chcieli zrozumieć, w jaki sposób można sprawić, by moc działała, nie tak bardzo, ponieważ wpłynęłaby ona bezpośrednio na scenariusz, ale poinformowałaby ich o ich projektowaniu i wyborze projektów”.

Zaangażowanie Kakalios w Niesamowity Spider Man było trochę inne. Kiedy zaczął konsultować się z filmem, scenariusz nie został jeszcze ukończony, a zespół był na scenie burzy mózgów w związku z niektórymi ważnymi turami filmu. Kakalios dostarczył informacji i wskazówek na temat podstaw i podstaw władzy Spider-Mana, odpowiadając na pytania dotyczące siły jego sieci i jego zdolności do czołgania się po ścianach. Wiedząc, że złoczyńca będzie The Lizard, pisarze chcieli wiedzieć, jaką powierzchnią jaszczurka może być w stanie skalować, czego Spider-Man nie mógł.

Jak to często bywa z sesjami burzy mózgów, wiele z tego, o czym mówiono, nie trafiło do filmu, ale pozostało w ramach teorii wspierającej logikę w filmie. Jedna rzecz, która skończyła się w filmie, to skomplikowane równanie matematyczne, które wymyślił Kakalios.

Dla MacGuffina z filmu - czyli problemu, który Peter Parker & Co. próbowałby rozwiązać w miarę postępu fabuły - zespół chciał czegoś, co wyglądałoby na skomplikowane i prawdopodobnie związane z pracą ojca Petera Parkera w zakresie regeneracji komórkowej i śmiertelności człowieka.

Po spędzeniu pewnego czasu na badaniach długowieczności i śmiertelności, Kakalios wymyślił zmodyfikowaną wersję równania Gompertza, matematyczny model wzrostu. Kakalios zremiksował i przestawił równanie, a następnie dodał coś, co nazywa „matematycznym blaskiem”, aby nie przypominał niczego, co istniało w rzeczywistym świecie naukowym, ale wyglądałby wystarczająco złożony i interesujący dla odbiorców.

Chociaż oba projekty różniły się nieco pod względem podejścia i wykorzystania konsultanta naukowego, cel pozostaje względną stałą we wszystkich projektach, które wykorzystują eksperta jako zasób.

„Próbują stworzyć wiarygodną fałszywą rzeczywistość”, mówi Kakalios. „Ponieważ wiedzą, że każda chwila, w której publiczność mówi:„ To nie jest to, co naprawdę wygląda laboratorium naukowe ”lub„ To nie jest sposób, w jaki fizyk zareagowałby ”lub„ Nie tak to się dzieje ”, jest moment, kiedy nie zwracają uwagi na historię. ”

Jedynym celem doradztwa naukowego nie jest jednak poprawność lub dokładność naukowa. Zamiast tego chodzi o upewnienie się, że pytania zadawane publiczności są „pytaniami z lodówki” - takie, które pojawiają się tylko wtedy, gdy film się skończy i wrócisz do domu w prawdziwym świecie, szukając przekąski i myśląc o film.

Dużą częścią tego, co robią konsultanci naukowi, jest pogodzenie logiki świata rzeczywistego z logiką w filmie, z którą Kakalios jest zaznajomiony dzięki swojej pracy badającej fizykę superbohaterów i uczącej klasę na Uniwersytecie w Minnesocie. Kakalios twierdzi, że nie jest zbyt użyteczne stosowanie praw natury do każdego aspektu postaci, ponieważ logika załamuje się dość szybko i te oszałamiające atuty okazują się niemożliwe.

„To nie jest zabawne”, mówi Kakalios. Tak więc, zamiast czerpać z tego radość, Kakalios udziela jednorazowego zwolnienia prawom natury i poszukuje systemów w ramach tej struktury, tego szczególnego zawieszenia niedowierzania. Stworzenie wyjątku stanowi znaczące ograniczenie, które może przynieść, jak Kakalios nazywa to „wiarygodną fałszywą rzeczywistością”.

„To jest jak ograniczenia każdego sportu - istnieją zasady i przepisy”, mówi Kakalios. „Dużo łatwiej jest przesunąć piłkę nożną w dół pola, jeśli masz pozwolenie na ucieczkę lub zabranie Ubera z jednej strefy końcowej do drugiej, ale to nie tak gra”.

Nie każda sugestia jest cięta, a nie każdy film z konsultantem naukowym koncentruje się na stworzeniu całkowicie wiarygodnej, sprawdzonej faktów.

„Pod koniec dnia jest to medium wizualne, próbują opowiedzieć historię, a jeśli wszystko jest w 100% dokładne naukowo i jest to kiepska historia, a to nudne, nikogo to nie obchodzi” - mówi Kakalios. „Problem polega na byciu konsultantem - musisz zdać sobie sprawę z tego, że pod koniec dnia czasami powiedzą:„ Masz całkowitą rację, ale zdecydowaliśmy się zrobić to w ten sposób, ponieważ pomyśleliśmy, że to pomoże bardziej ekscytująca scena. ”

Konsultanci naukowi nie są kontrolerami Hollywood, ale wprowadzają rzeczywistość w fantastyczne historie, skutecznie wprowadzając ich w rzeczywisty paradygmat, którego możemy się nauczyć i zrozumieć. W końcu nie jest ważne, aby Vibranium nie było prawdziwe, ani też, że równanie, które prowadzi do The Lizard, jest tylko zremiksowaną funkcją Gompertza i „matematycznym blaskiem”. Ważne jest to, że praca konsultantów naukowych pozwala nam zobaczyć i zastanowić się nad inspirowanymi naukowo fragmentami naszego prawdziwego świata w fascynujących światach fikcji.